«Υπεραγία
Θεοτόκε συγχώρεσέ μας, πόσα ψέματα σου είπαμε και χθες!!!»
«…χθές οἱ “πιστοί”
γιά πρώτη φορά ψάλαμε κατ’ ἰδίαν τους Χαιρετισμούς στήν
Παναγία μας καί τῆς εἴπαμε, ἴσως χωρίς
νά τό συνειδητοποιήσουμε, ἀρκετά ψέματα πού τή λύπησαν ἀφάνταστα,
ὅπως:
1.“Χαίρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον
(χαῖρε τό ἀμυντήριο
κατά τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν)”,
δηλαδή εἴπαμε ὅτι ἡ ἄμυνά μας ἐναντίον ἀοράτων ἐχθρῶν εἶναι ἡ Ὑπεραγία
Θεοτόκος, δυστυχῶς ὅμως
φοβηθήκαμε νά συγκεντρωθοῦμε στό σπίτι Της, διότι στήν
πραγματικότητα δέν ἐννοοῦμε αὐτό πού εἴπαμε…,
συνεπῶς εἴπαμε
ψέματα στήν Παναγία.
2.Τήν ἀποκαλέσαμε
“ἑτοίμη ἀντίληψις
τῶν εἰς σέ
προστρεχόντων καί πάντων τῶν Χριστιανῶν τό
καταφύγιον” ἀλλά γιά τόν κορονοϊό μᾶλλον δέν ἔχει πάρει
ἀκόμα εἰδίκευση
καί καλύτερα θά ἦταν νά ἀκούσουμε
τούς εἰδικούς ἰατρούς
πού ξέρουν…
3.Ἐπίσης τῆς εἴπαμε ὅτι εἶναι “ἡ τῶν ἀπηλπισμένων
μόνη ἐλπίς” ἀλλά στήν
πραγματικότητα ἐλπίζουμε ὅτι ἄν δέν
κάνουμε Θεῖες Λειτουργίες καί ἄν
κλείσουμε τίς Ἐκκλησίες, θά ἀντιμετωπίσουμε
καλύτερα τήν “ἐπιδημία”… καί ἐπίσης
προσθέσαμε
4.“Χαίρε δί΄ ἤς ἐγείρονται
τρόπαια· χαῖρε δί΄ ἤς ἐχθροί
καταπίπτουσι· (χαῖρε, ἐσύ ποῦ μέ τή
χάρη σου στήνονται τρόπαια· χαῖρε, ἐσύ ποῦ μέ τή
δύναμή σου οἱ ἐχθροί
συντρίβονται”) ἀλλά καί πάλι μέ τόν κορονοΪό δέν
παίζουμε, ἄς κάνουμε ὅτι λένε οἱ “εἰδικοί’…
5.“Ώ Πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τόν
πάντων ἁγίων ἁγιώτατον
Λόγον, δεξαμένη τήν νῦν προσφοράν, ἀπό πάσης
ρύσαι συμφορᾶς ἅπαντας (Ὤ
πανύμνητη Μητέρα, ποῦ γέννησες τῶν Ἁγίων ὅλων τόν Ἁγιώτατο
Λόγο· ἀφοῦ δέχτηκες
αὐτή τήν
προσφορά τῆς δοξολογίας μας, φύλαξέ μας ὅλους ἀπό κάθε
συμφορά)” ἀλλά γιά τή συγκεκριμένη τοῦ κορονοϊοῦ
νομίζουμε ὅτι μᾶλλον δέν
θά μποροῦσες…
6.“Τή ὑπερμάχω
στρατηγῶ τά
νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω
σοί ἡ Πόλις
σου, Θεοτόκε, ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τό
κράτος ἀπροσμάχητον,
ἐκ
παντοίων μέ κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἶνα κράζω σοί,
Χαῖρε, Νύμφη
ἀνύμφευτε.
(Σ ἐσένα τήν Ὑπέρμαχο
Στρατηγό ἀποδίδει ἡ Πόλη σου
τή νίκη καί σού ἐκφράζει Θεοτόκε τίς θερμές εὐχαριστίες
ποῦ
λυτρώθηκε ἀπό τίς συμφορές. Ἀλλά ἐσύ, ποῦ ἡ δύναμή
σου εἶναι ἀκατανίκητη,
σῶσε μέ κι ἐμένα ἀπό κάθε εἴδους
κίνδυνο, γιά νά σού φωνάζω δυνατά· χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε)”.
Τῷ καιρῷ ἐκείνω
μπορεῖ νά ἤσουν “Ὑπερμαχος”
καί ἀκατανίκητη,
σήμερα ὅμως,
μπορεῖ νά εἶσαι
κουρασμένη… Ἄλλωστε πέρασαν τόσα χρόνια…
Γι’ αὐτό, ἄς ἀκούσουμε
τούς εἰδικούς
πού μᾶς λένε ὅτι
μεταδίδεται ὁ κορονοϊός μέ τή Θεία Κοινωνία, γιά νά εἴμαστε
σίγουροι…»
Ε.Μ. ἰατρός
Πηγή μας:
