ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ

Τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη,

Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου

Ἐνῶ δέν ὑπῆρχε τό Οὐκρανικόν ζήτημα εἰς τήν Ἡμερησίαν Διάταξιν συζητήσεων τῆς τακτικῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τοῦ τρέχοντος μηνός Ὀκτωβρίου, ἐν τούτοις, ὅταν ἀφίχθη εἰς Ἀθήνας ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς, ὠρίσθη αἰφνιδίως τήν ἑπομένην ἡμέραν, μετά τήν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἱεραρχίας, ἔκτακτος εἰδική Συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας (12-10-2019) μέ μοναδικόν θέμα τό Οὐκρανικόν ζήτημα. Μή κρυπτόμεθα. Ἀκριβῶς διά τό ζήτημα αὐτό ἦλθεν εἰς Ἀθήνας ὁ ὡς ἄνω Ὑπουργός.

Μέγα σκάνδαλον! Μόνον ἐάν ὑπῆρχεν ἔκτακτον, ἄκρως ἐπεῖγον καί ἀπολύτως ἀναγκαῖον ζήτημα, ἐπεβάλλετο ἡ τοιαύτη ἐκκλησιαστική σπουδή. Οὐδεμία ἀνάγκη ὑπῆρχε καί οὐδεμίαν ὑποχρέωσιν εἶχεν ἡ ἐν Ἑλλάδι Διοικοῦσα Ἐκκλησία νά ἀντιμετωπίση κατ’ αὐτόν τόν τρόπον τό Οὐκρανικόν ζήτημα. Δέκα μήνας μετά τήν δημιουργίαν τοῦ ζητήματος αὐτοῦ, οὐδεμία τοπική Ἐκκλησία τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει ἐνεργοποιηθῆ Συνοδικῶς διά νά συζητήση τό σκανδαλῶδες Οὐκρανικόν ζήτημα. Διατί δέν ἐπραγματοποιήθη ἔκτακτος Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας διά τό ἐθνικόν ἔγκλημα τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, ἡ ὁποία εἶναι προδοτική της Πατρίδος μας, ἔχει δέ καί δυσ­μενεῖς ἐκκλησιαστικᾶς ἐπιπτώσεις;

Τώρα ἐπί τῆς οὐσίας αὐτῆς τῆς θλιβερᾶς καταστάσεως. Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπεφάνθη ὅτι ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἔχει ἁρμοδιότητα νά χορηγῆ ἐκκλησιαστικᾶς αὐτοκεφαλίας καί τινές Μητροπολίται συσχετίζουν τήν δοθεί­σαν ψευδοαυτοκεφαλίαν εἰς τήν ψευδοεκκλησίαν τῶν καθηρημένων αὐτοχειροτονήτων, ἀναθεματισμένων καί σχισματικῶν της Οὐκρανίας μέ τάς ἄλλας ὑφισταμένας αὐτοκεφαλίας τῶν Κανονικῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀποσιωπᾶται ὅμως ὁ οὐσιαστικός καί βασικός ὅρος ὅτι μία αὐτοκεφαλία παρέχεται κατόπιν συναινέσεως ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Ὡς ἔγραψα, ἀποδεικτικῶς, τόν ὄρον αὐτόν δέχεται, σαφῶς καί ἀδιαμφισβητήτως, καί τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Μάλιστα δέ ἡ ἐπ’ αὐτοῦ θέσις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἶναι ὅτι ἡ σχετική συναίνεσις ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας πρέπει νά εἶναι γραπτή.

Ἡ Οὐκρανική ψευδοαυτοκεφαλία δέν ἔχει οὐδεμίαν σχέσιν μέ τάς ὑφισταμένας αὐτοκεφαλίας τῶν Κανονικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Αἵ ἴδιαι Ἐκκλησίαι αὐταί εἶχον ζητήσει τήν αὐτοκεφαλίαν τῶν. Ὑπῆρχεν ὅμως καί ἡ εἰκαζομένη συναίνεσις τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν, ἡ ὁποία ἀπεδείχθη ὡς πραγματική, ἀφοῦ ὄλαι αἵ Τοπικαί Ἐκκλησίαι ἀνεγνώρισαν ἀμέσως καί ἀνεπιφυλάκτως τάς αὐτοκεφαλίας.

Ἡ Κανονική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δέν ἐζήτησεν αὐτοκεφαλίαν. Τήν ἐν λόγω ψευδοαυτοκεφαλίαν ἐζήτησε, πιεστικῶς, ὁ κοσμικός καί αἱρετικός ἄρχων τῆς Οὐκρανίας. Ὁ οὐνίτης παπικός (αἱρετικός) Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο καί ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος ἔδωκε τόν Τόμον τῆς συνταρασσάσης τήν Ὀρθοδοξίαν αὐτοκεφαλίας αὐτῆς ὄχι εἰς τήν Κανονικήν Ἐκκλησίαν, ἀλλά εἰς τήν ψευδοεκκλησίαν τῶν ἐκτός Ἐκκλησίας ψευδοεπισκόπων, δί’ αὐθαιρέτου καί ἀντικανονικῆς εἰσπηδήσεως εἰς τήν ξένην ἐκκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. Ὄχι μόνον δέν ὑπῆρξε γραπτή (κατά τήν θέσιν τοῦ Πατριαρχείου), ἀλλ’ οὔτε εἰκαζομένη συναίνεσις τῶν Κανονικῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, ἀφοῦ πρίν δοθῆ ἡ ψευδοαυτοκεφαλία αὐτή εἶχεν ἐντόνους ἀντιδράσεις τό οἰκεῖον Πατριαρχεῖον Μόσχας καί ἄλλαι Ἐκκλησίαι εἶχον ἐκ τῶν προτέρων ἀντιρρήσεις. Πρός ἔτι δέ, συνεχῶς ἐγράφοντο πύρινα ἄρθρα εἰδημόνων, διά νά ἀποτραπῆ ἡ τοιαύτη αὐτοκεφαλία, τήν ὁποίαν δέν ἔχουν ἀναγνωρίσει αἵ ὀρθόδοξοι τοπικαί Ἐκκλησίαι. Ἡ αὐτοκεφαλία αὐτή δέν ἐδόθη, ἀποδεδειγμένως, δί’ οὐδεμίαν ἐκκλησιαστικήν ὠφέλειαν καί ἀνάγκην, ἀλλά διά νά ἐξυπηρετηθοῦν αἵ ἀντιρωσικαί ἐπιδιώξεις τῆς Ἀμερικῆς. Τό ὀξύτατον ἐκκλησιαστικόν πρόβλημα τῆς Οὐκρανίας ἦτο καί εἶναι τό σχίσμα. Ἡ λίαν σκανδαλώδης κακοαυτοκεφαλία αὐτή, ὄχι μόνον δέν ὠφέλησε τήν ταραχώδη ἐκκλησιαστικήν κατάστασιν τῆς Οὐκρανίας, ἀλλά ἐπεδείνωσε κατά πολύ τό Οὐκρανικόν ἐκκλησιαστικόν σχίσμα καί ἀπεδείχθη ὅτι εἶναι ἀνατινακτική τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος καί δί’ αὐτό οὐδεμία αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Ὀρθοδοξίας ἀνεγνώρισε αὐτό τό τερατῶδες ψευδοεκκλησιολογικόν μόρφωμα τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος κατηγορήθη δημοσιογραφικῶς ὅτι ἔλαβεν ἀπό τήν Ἀμερικήν τό ποσόν τῶν δέκα ἑκατομμυρίων (10.000.000) δολλαρίων διά τήν ἀνίερον αὐτήν πράξιν του. Δέν υἱοθετῶ τοῦτο, διότι δέν κατέχω τά σχετικά ἀποδεικτικά στοιχεῖα. Ἐπαναλαμβάνω καί ἐδῶ ὅτι ὁ χρόνος γνωριμίας μου μέ τόν Πατριάρχην ἀμοιβαίας ἐκτιμήσεως ἀνέρχεται εἰς δεκαετίας.

Θρῆνος καί κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς! Ἐξηπατήθη ὁλόκληρος ἡ Ὀρθοδοξία ὅτι δῆθεν ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος, διά νά δικαιολόγη τήν χορήγησιν τῆς αὐτοκεφαλίας εἰς τούς καθηρημένους, ἀναθεματισμένους, σχισματικούς καί αὐτοχειροτονήτους της Οὐκρανίας, ἀποκατέστησεν αὐτούς νομίμως, κανονικῶς καί ἐκκλησιολογικῶς. Πρόκειται περί κραυγαλέας ψευδοαποκαταστάσεως. Ὁ?Πατριάρχης δέν ἔχει κανονικήν ἁρμοδιότητα νά ἀσκῆ τό δικαίωμα τοῦ ἐκκλήτου, αὐτοβούλως καί αὐθαιρέτως, ἄνευ συναινέσεως, ἐκτός της ἰδικῆς τοῦ ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας. Ἐν προκειμένω διέπραξε προκλητικήν αὐθαιρεσίαν εἰσπηδήσεως εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, διά νά ἀποκαταστήση τούς καταδικασθέντας ὑπό τοῦ Πατριαρχείου τούτου, ὡς νά εἶναι ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς. Κατά τήν σαφῆ κανονικήν τάξιν, τό ἐκκλησιαστικόν ὄργανον, τό ὁποί­ον ἐπιβάλλει ποινᾶς εἰς κληρικούς, εἶναι καί τό ἁρμόδιον ὄργανον νά τροποποιήση ἤ νά ἄρη τάς ποινᾶς αὐτᾶς.

Ἐπειδή ὁ ὑποθετικός λόγος ἐφαρμόζεται καί εἰς τά μαθηματικά, ἄς ὑποθέσωμεν ὅτι ὁ Πατριάρχης ἠδύνατο εἰς τήν ἐν λόγω περίπτωσιν νά ἀσκήση τό δικαίωμα τοῦ ἐκκλήτου. Πῶς ὅμως ἐνήργησεν, ἐν προκειμένω; Τό ἔκκλητον ἤ ἡ ἔκκλητος εἶναι ἡ τελική ἐκκλησιαστική δικαστική κρίσις. Ἑπομένως, ἡ σχετική Πατριαρχική ἐνέργεια εἶναι καθαρῶς δικαστική.

Ὡς γνωρίζω, ἐξ ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν μόνον εἰς τόν ἰσχύοντα Καταστατικόν Χάρτην τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας (ἄρθρον 44, πάρ. 2) ἔχει νομοθετηθῆ συν­αινετικῶς τό δικαίωμα προσφυγῆς τῶν Μητροπολιτῶν εἰς τό ἔκκλητον τοῦ Πατριάρχου. Τό σχετικόν αἴτημα τῶν ἐνδιαφερομένων διαβιβάζει εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὁ ἑκάστοτε Πρόεδρος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου «μετά τῆς δικογραφίας».

Ἐρωτᾶται ὁ Πατριάρχης: Κατά ποῖον τρόπον ἀποκατέστησε δικαστικῶς τούς καταδικασθέντας ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ἀφοῦ δέν εἶχε τούς σχετικούς δικαστικούς φακέλους, διά νά πραγματοποιήση δικαστικήν ἔρευναν; Ὡς προεγράφη, ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία διαβιβάζει εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τήν ἔκκλητον προσ­φυγήν τῶν ἐνδιαφερομένων «μετά τῆς δικογραφίας». Αὐτή ἡ δῆθεν δικαστική ψευδοαποκατάστασις ἐγένετο, ἀκαριαίως, κατ’ ἐλευθέραν καί ἀλάθητον, ὡς νομίζει, κρίσιν τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου. Ἐλεεινός ἐμπαιγμός παντός νοήμονος ἀνθρώπου καί πραγματική πανορθόδοξος ἐξαπάτησις. Ὁ Πατριάρχης νά δημοσιοποιήση ὅλην τήν διαδικασίαν αὐτῆς τῆς ψευδοαποκαταστάσεως. Ἐπίσης καί ἡ Ἱερά Σύνοδος ὑποχρεοῦται νά δημοσιεύση τήν σχετικήν μέ τό Οὐκρανικόν ζήτημα γνωμοδότησιν τῶν δύο Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν, διά νά ὑποστῆ δημοσίαν κριτικήν, θετικήν ἤ ἀρνητικήν. Ὑποχρεοῦται νά πράξη τοῦτο, ἀφοῦ ζητεῖται. Εἰς τούς καταδικασθέντας ὑπάρχουν καί παραπτώματα κωλυτικά τῆς Ἱερωσύνης.

Οἱ σύμβουλοι τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος, ἐξέθεσαν δεινῶς αὐτόν. Ὁ Μακαριώτατος εἰς τήν εἰσήγησίν του ἐνώπιόν της Ἱεραρχίας διά τό Οὐκρανικόν ζήτημα εἶπεν: «Οὐδέποτε τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον παρεχώρησεν εἰς τήν Μόσχαν τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Κιέβου». Τρομακτική ἀντίφασις. Συν­εχῶς εἰς τά Ἡμερολόγια καί τά Δίπτυχά της Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ὅλων τῶν παρελθόντων ἐτῶν, καθώς καί εἰς τά Δίπτυχά του τρέχοντος 2019 (σελίς 1232) ἀναγράφεται, ρητῶς καί σαφῶς ὅτι «Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ» καί «Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ» ὑπάγονται εἰς τήν «ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ». Ἀναγράφεται ἀκόμη ὅτι Προκαθήμενος τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου εἶναι ὁ Μητροπολίτης Ὀνούφριος. Ὅλα αὐτά εἶναι καταγεγραμμένα καί εἰς τά Δίπτυχα ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί ὅλων τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.

Ἐάν ἡ ἐν Ἑλλάδι Διοικοῦσα Ἐκκλησία, κινουμένη ἐχθρικῶς κατά τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ὑλοποιήση τελικῶς τά περί ἀναγνωρίσεως τῆς ψευδοεκκλησίας τῶν ψευδοπισκόπων τοῦ Κιέβου, θά ποδοπατήση τό Ἱερόν Πηδάλιον, εἰς τό ὁποῖον περιέχονται οἱ Ἱεροί Κανόνες. Εἶναι καταφανής ἀπάτη τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου ὅτι δῆθεν ἀποκατέστησε, δικαστικῶς καί ἐκκλησιαστικῶς, αὐτούς τούς ψευδοεπισκόπους, τῶν ὁποίων ἔχει ἀναγνωρίσει τάς κανονικᾶς καταδίκας αὐτῶν ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας μέ δύο ἐπιστολᾶς του πρός τόν Πατριάρχην Μόσχας.

Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, ἀποδεδειγμένως, ὡς ἀνωτέρω, ἀναγνωρίζετε ὡς Προκαθήμενον τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου τόν Ὀνούφριον. Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀναγνωρίσητε εἰς τόν αὐτόν τόπον καί τόν ψευδοπροκαθήμενον Ἐπιφάνιον, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει Ἀρχιερωσύνην, διότι ψευδοεχειροτονήθη ἀπό τόν κανονικῶς καθηρημένον Φιλάρετον; Οἱ ἱεροί Κανόνες ἀπαγορεύουν αὐστηρῶς τήν συνύπαρξιν δύο Ἐπισκόπων εἰς τόν αὐτόν τόπον. Εὐρίσκεσθε εἰς μέγα ἀδιέξοδον.

Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, ἡ ἀναγνώρισις τῶν καθηρημένων, αὐτοχειροτονήτων, ἀχειροτονήτων καί σχισματικῶν της Οὐκρανίας εἶναι ἐκκλησιολογικῆ αὐτοκτονία καί συγκλονιστική ἐκκλησιαστική συμφορά, ἡ ὁποία ἤρχισεν ἤδη νά προκαλῆ σεισμικᾶς ἀναταραχᾶς εἰς ὁλόκληρον τήν Ὀρθοδοξίαν μέ ἀπροβλέπτους σχισματικᾶς συνεπείας.

Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, ἀπαιτεῖται ἄμεσος σύγκλησις Πανορθοδόξου Συνόδου.

Πηγή μας:

http://orthodoxostypos.gr/%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%ba%ce%b7-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%81/