π.
Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος:
Μικρή συμβολή στό
διάλογο γιά τό Οὐκρανικό "Αὐτοκέφαλο"
Πρωτοπρεσβύτερος
Ἀναστάσιος
Κ. Γκοτσόπουλος
Ἐφημέριος
Ι. Ν. Ἄγ.
Νικολάου Πατρών
τήλ.
6945-377621, agotsopo@gmail.com
Μικρή συμβολή στό διάλογο γιά τό
Οὐκρανικό
«Αὐτοκέφαλο»
Α΄.
Ὑπάγεται ἡ Οὐκρανία
στή δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου;
Ἀδιαμφισβήτητα
ἡ
μονομερής ἀπόφαση τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου νά χορηγήσει καθεστώς Αὐτοκέφαλης
Ἐκκλησίας
στήν Οὐκρανία
δημιουργεῖ σοβαρότατο ἐκκλησιαστικό
πρόβλημα, τινάζει στόν ἀέρα τήν πανορθόδοξη ἑνότητα
καί συνεργασία καί κλονίζει τό πανορθόδοξο κύρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριαρχείου, ὡς συντονιστοῦ τῶν Ὀρθοδόξων
Αὐτοκεφάλων
Ἐκκλησιῶν καί
κατ’ ἐξοχήν ἐκφραστού
τῆς
πανορθό-δόξου ἑνότητος.
Ἀπό τή
Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας στή Σύνοδο τῆς Κρήτης:
Μελετώντας τά ἱστορικά στοιχεῖα τοῦ Οὐκρανικοῦ
προβλήματος, ὅπως τά ἔχουν
καταγράψει ἔγκριτοι ἱστορικοί
μελετητές1, διαπιστώνει κανείς ὅτι δημιουργήθηκε τό πρῶτον ὡς
συνέπεια τῆς Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439),
καλλιεργήθηκε συστηματικά καί μεθοδικά ἐπί αἰῶνες μέ
τήν Οὐνία
(Σύνοδος Βρέστης, 1596) καί ὁλοκληρώθηκε σήμερα ὡς
συνέπεια τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης
(2016)2. Καί τότε, πίσω ἀπό τή διαίρεση τῶν Ὀρθοδόξων
βρίσκονταν οἱ πολιτικές σκοπιμότητες ποῦ ἔσυραν
τούς Βυζαντινούς στήν Ἰταλία νά ὑπογράψουν
τήν ψευτοένωση μέ τόν πάπα, ἀλλά καί σήμερα πίσω ἀπό τή
χορήγηση τοῦ Αὐτοκεφάλου
βρίσκονται καί πάλι πολιτικές καί γεωστρατηγικές σκοπιμότητες. Δέν ἔχει συμβεῖ στήν ἱστορία
χορήγησης Αὐτοκεφάλου τέτοια ἔντονη,
φορτική καί ὠμή παρέμβαση γιά χορήγησή του ἀπό
πολιτικές δυνάμεις ἐκτός της ἴδιας της ἐνδιαφερόμενης
χώρας. Αὐτό ὑποδηλώνουν
χωρίς ἀμφιβολία
οἱ εὐχαριστίες
τοῦ Οὐκρανοῦ Προέδρου
Ποροσένκο στίς ΗΠΑ γιά τήν «ἐνεργό ὑποστήριξή
τους στή διαδικασία χορήγησης τοῦ αὐτοκεφάλου»3.
Ἄλλωστε, οὔτε οἱ ἴδιες οἱ ΗΠΑ ἔχουν τόν
παραμικρό δισταγμό νά δηλώσουν ὄτι «οἱ Ἡνωμένες
Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς ὑποστηρίζουν
τήν χορήγηση αὐτοκεφαλίας στήν Οὐκρανική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία»,
ὅπως ἀναφέρει
σέ ἀνακοίνωσή
της ἡ ἐκπρόσωπος
Τύπου τοῦ Ὑπουργείου
Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ
Χίθερ Νάουερτ4. Γιατί νά τό κρύψωμεν, ἄλλωστε...
Ἀποκαλυπτική
ἐπ’ αὐτοῦ εἶναι καί ἡ δήλωση
τοῦ νέου
“Προκαθημένου” Ἐπιφανίου ὄτι “υπηρξε
μία κομβικης σημασίας στήριξη ἀπό τίς
ΗΠΑ καί στό πλαίσιο αὐτό, πιστεύω ὅτι θά
διατηρήσουμε ἐπαφή γιά νά διασφαλισουμε ὅτι ἡ αὐτοκεφαλία
τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας
θά ἔχει τήν ἴδια ὑποστήριξη
καί στό μέλλον»5. Ἡ δήλωση αὐτή εἶναι
παράλληλα καί τραγική διότι ἀποκαλύπτει τό πνευματικό ἀδιέξοδό της
«Αὐτοκέφαλης»
Ἐκκλησίας
καί τοῦ ἰδίου τοῦ τάχα καί
«Μητροπολίτου Κιέβου» Ἐπιφανίου. Τί θλιβερό! ἐκκλησιαστικός
«ἡγέτης» νά
ὁμολογεῖ δημόσια ὅτι
στηρίζει τίς ἐλπίδες του ὅτι τήν «αὐτοκεφαλία»
τους θά τή διασφαλίσουν οἱ ΗΠΑ! Σημαίνει μεταξύ ἄλλων ὅτι ἡ νέα «Αὐτοκέφαλη»
ἀποδέχεται
τό ρόλο μαριονέτας στά χέρια τῶν «προστατριών» τῆς
Δυνάμεων τοῦ κόσμου τούτου μέ καταστροφικές συνέπειες γιά
τούς πιστούς καί ὁλόκληρη τήν Ὀρθοδοξία.
Οὐσιαστικά ἀποδέχεται
τό ρόλο τοῦ “ἐκπροσώπου”
τῶν Δυτικῶν
Δυνάμεων στήν οἰκογένεια τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, μέ ὅ,τι αὐτό
συνεπάγεται… Σέ αὐτό τό πλαίσιο κατανοεῖται καί ἡ δήλωση
τοῦ
«Προκαθημένου» Ἐπιφανίου ἀναφορικά
μέ τά δικαιώματα τῶν σοδομιστῶν,
κίναιδων κλπ ΛΟΑΤ: «Φυσικά, εἶμαι ὑπέρ τῆς ἔναρξης
μεταρρυθμίσεων στήν ἐκκλησία γιά νά μήν ὑπάρχει
συντηρητισμός, γιά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τήν
Ρωσική παράδοση καί γιά νά εἶναι ἡ ἐκκλησία ἀνοιχτή
καί ἕνας
πνευματικός ὁδηγός γιά τόν Οὐκρανικό
λαό. Κινούμαστε πρός τήν Εὐρώπη καί συνεπῶς θά
πρέπει νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τήν
συντηρητική Ρωσική παράδοση. Ἡ Ἐκκλησία
θά πρέπει νά εἶναι πιό ἀνοιχτή,
διότι ἡ Ρωσική Ὀρθοδοξία
εἶναι πολύ
συντηρητική … Αὐτό εἶναι ἕνα
δύσκολο ζήτημα τό ὁποῖο δέν
πρέπει νά προβάλουμε στήν ἀρχή τοῦ ταξιδιοῦ μας,
διότι γνωρίζετε τόν τρόπο ποῦ ἡ Οὐκρανική
κοινωνία ἀντιλαμβάνεται αὐτό τό
θέμα. Τώρα πρέπει νά ἐργαστοῦμε πάνω
σέ αὐτό γιά νά
τό δεχτεῖ ἡ Οὐκρανική
κοινωνία. Εἶναι μιά μακρά πορεία. Θά συζητήσουμε καί θά ἀναζητήσουμε
ἀπαντήσεις
σέ αὐτά τά
περίπλοκα ζητήματα»6. Ποιός ἀμφιβάλλει ὅτι ἀπό
τέτοιους «προκαθημένους»7 καί «μείζω τούτων ὄψει» ἤ ἐπί τό
λαϊκότερον, καί μή χειρότερα…
Ἀπό ἱστορικό-κανονικῆς πλευρᾶς ἔχουν τεθεῖ, μεταξύ ἄλλων, δύο
βασικά ζητήματα, ἀπό τή μελέτη τῶν ὁποίων
κρίνεται ἐν πολλοῖς ἡ
κανονικότητα ἤ μή τῆς
χορηγήσεως τοῦ Αὐτοκεφάλου:
1. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὑπάγεται
κανονικά στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἤ στό
Πατριαρχεῖο τῆς Ρωσίας;
καί
2. Δικαιοῦται τό Οἰκουμενικό
Πατριαρχεῖο νά χορηγεῖ τό Αὐτοκέφαλο
κατ’ αὐτόν τόν
τρόπο;