Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΗΣ
ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ,
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΒΙΒΑΣΕΙ ΤΗΝ
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΗ ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΣΕ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ
ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ.
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΠΙΑΣΜΑΤΑ, ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΛΑΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ.
ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ
ΕΝΤΕΧΝΑ ΚΑΛΛΩΠΙΣΘΕΙ, ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑΜΑΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ,
ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΛΑΟ.
Δυστυχώς το κατασκεύασμα του
Οικουμενισμού προωθείται μέσα στο σχέδιο της πολτοποίησης όλων των θρησκειών,
και της εγκαθίδρυσης της Πανθρησκείας, η οποία θα επινοήσει νέα
λειτουργικά σύμβολα, όπως αστέρι αντί σταυρού, ψευτο-ευαγγέλια κλπ, και θα
γίνει η επίσημη θρησκεία στα χρόνια του Αντιχρίστου.
Ο άγιος γέροντας Παΐσιος ο
Αγιορείτης (+1994):
«Τα λύνουν όλα με την λογική και
δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Το ευρωπαϊκό πνεύμα νομίζει ότι και τα
πνευματικά θέματα μπορούν να μπουν στην Κοινή Αγορά!
Μαζεύονται και συνεδριάζουν και
κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες για πράγματα πού δεν χωράει συζήτηση,
που ούτε οι Άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια. Όλες αυτές οι
ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς
και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση και άλλους σε σχίσματα, και να
κερδίζει έδαφος ο διάβολος. Πα, πα... βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί
οι άνθρωποι!...
...Μερικοί από τους Ορθοδόξους πού έχουν ελαφρότητα και
θέλουν να κάνουν προβολή, «Ιεραποστολή», συγκαλούν συνέδρια με
ετεροδόξους, για να γίνεται ντόρος και νομίζουν ότι θα προβάλουν έτσι
την Ορθοδοξία, με το να γίνουν δηλαδή ταραμοσαλάτα με τους κακοδόξους.
Αρχίζουν
μετά οι υπέρ-ζηλωτές και πιάνουν το άλλο άκρο· λένε και βλασφημίες για τα
Μυστήρια των Νεο-ημερολογιτών κλπ, και κατασκανδαλίζουν ψυχές πού έχουν
ευλάβεια και ορθόδοξη ευαισθησία. Οι ετερόδοξοι από την άλλη έρχονται
στα συνέδρια, κάνουν τον δάσκαλο, παίρνουν ότι καλό υλικό πνευματικό βρίσκουν
στους Ορθοδόξους, το περνάνε από το δικό τους εργαστήρι, βάζουν δικό τους χρώμα
και φίρμα και το παρουσιάζουν σαν πρωτότυπο. Και ο παράξενος σημερινός
κόσμος από κάτι τέτοια παράξενα συγκινείται, και καταστρέφεται μετά πνευματικά.
Ο
Κύριος όμως, όταν θα πρέπει, θα παρουσίασει τους Μάρκους τους
Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, που θα συγκεντρώσουν όλα τα
κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, για να ομολογήσουν την Ορθόδοξη πίστη και να
στερεώσουν την Παράδοση, και να δώσουν χαρά μεγάλη στην Μητέρα μας Εκκλησία.
Εάν
ζούσαμε πατερικά, θα είχαμε όλοι πνευματική υγεία, την οποία θα ζήλευαν και
όλοι οι ετερόδοξοι, και θα άφηναν τις αρρωστημένες τους πλάνες και θα σώζονταν
δίχως κήρυγμα. Τώρα δεν συγκινούνται από την αγία μας πατερική παράδοση, γιατί
θέλουν να δουν και την πατερική μας συνέχεια, την πραγματική μας συγγένεια με
τους Αγίους μας.
Αυτό που
επιβάλλεται σε κάθε Ορθόδοξο είναι να βάζει την καλή ανησυχία και στους
ετεροδόξους, να καταλάβουν δηλαδή ότι βρίσκονται σε πλάνη, για να μην
αναπαύουν ψεύτικα τον λογισμό τους, και στερηθούν και σ' αυτήν τη ζωή
τις πλούσιες ευλογίες της Ορθοδοξίας και στην άλλη ζωή τις περισσότερες και
αιώνιες ευλογίες του Θεού».
(ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - 1998, τ.
Α΄ σελ. 210, 348.
Πηγή μας:
Κατά
τον αείμνηστον Αρχιμ. Σπυρίδωνα Μπιλάλη: Ο Οικουμενισμός, η μεγαλυτέρα
αίρεσις του εικοστού αιώνος, κηρύττουσα τον δογματικόν και θρησκευτικόν
συγκρητισμόν και τείνουσα εις εν είδος πανθρησκείας δια της εξισώσεως των
χριστιανικών ομολογιών και θρησκειών, αποτελεί την πλέον θανάσιμον απειλήν δια
την Ορθοδοξίαν...
Αρχιμ. Σπυρίδωνος Μπιλάλη, «Ορθοδοξία και Παπισμός», Τομ. Α' σελίς 377, Αθήναι 1969). Οικουμενισμός , Ορθοδοξία και Παπισμός
Αρχιμ. Σπυρίδωνος Μπιλάλη, «Ορθοδοξία και Παπισμός», Τομ. Α' σελίς 377, Αθήναι 1969). Οικουμενισμός , Ορθοδοξία και Παπισμός
Πηγή μας:
Γέροντας
Εφραίμ Κατουνακιώτης
Ο
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΚΑΘΑΡΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ*
Μαρτυρία π. Ἐφραίμ
Κατουνακιώτη στόν καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη
Στή συνέχεια, θά πῶ κάτι, τό
ὁποῖο ἔχει νά
κάνει μέ προσωπική κατάθεση. Συνδεόμουνα ἐπί
δεκαετίες μέ τόν π. Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη, τοῦ ὁποίου τό ἦθος καί
τό φρόνημα εἶναι ἐγνωσμένα.
Εἶναι ἐγνωσμένο,
ἐπίσης, ὅτι εἶχε κι αὐτός
«πνευματική τηλεόραση». Ὅσον ἀφορᾶ ἐμένα,
πολλές φορές πήγαινα μέ τήν πρόθεση, νά θέσω κάποια ἐρωτήματα
πολύ συγκεκριμένα, μέ μία ἀξιολογική σειρά, καί χρησιμοποιώντας
τό δικό μου λεξιλόγιο. Καί ὅταν πήγαινα κοντά του, χωρίς νά
τοῦ θέσω κἄν τήν ἐρώτηση,
μοῦ ἀπαντοῦσε μέ αὐτήν τή
διαδοχή τῶν ἐρωτημάτων
πού εἶχα καί μέ
τό λεξιλόγιό μου. Τό λέω, ὡς προσωπική πείρα. Δέν ἀποτελεῖ κάτι
καινοφανές. Αὐτό συνέβαινε καί μέ πολλούς ἄλλους.
Κάποτε, λοιπόν, νεαρός τότε
καθηγητής στή Θεολογική, μιλᾶμε τώρα πρίν ἀπό
τριάντα χρόνια, τοῦ εἶπα τό ἑξῆς. Ἐπειδή καί
στή Θεολογική Σχολή, ἰδιαίτερα τῆς
Θεσσαλονίκης, τό κλῖμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀνθεῖ, εἶχα κάποια
ἔντονα
προβλήματα καί ἐρωτήματα, ἐπειδή ἔβλεπα νά ἐκπροσωπεῖται ἀπό
σεβαστούς, κατά τά ἄλλα, καθηγητές. Φυσικά, τόσο ἡ
συνείδησή μου ὅσο καί οἱ γνώσεις
μου ἀντιδροῦσαν μέν, ἤθελα ὅμως, πέρα
ἀπό τήν ἐπιστημονική
μου θέση, νά ἔχω καί τήν χαρισματική ἀπάντηση,
πρᾶγμα τό ὁποῖο ἔκανα καί
σέ πάρα πολλά ἄλλα θέματα.
Τόν ρώτησα, λοιπόν, ἐπί τοῦ
συγκεκριμένου, μήπως μπορεῖ νά μοῦ πεῖ τί πρᾶγμα εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.
Μοῦ ἀπήντησε ἀπερίφραστα
καί χωρίς καμμία δυσκολία: «Αὐτήν τήν ἐρώτηση,
παιδί μου, μοῦ τήν ἔχει κάνει
κι ἕνας ἀκόμη νωρίτερα
ἀπό σένα. Ἐγώ, ἐδῶ πέρα ἐπάνω,
βρίσκομαι σαράντα χρόνια στά βράχια. Ἔχω
ξεχάσει καί τά ἑλληνικά μου»- σημειωτέον τελείωσε
σχολαρχεῖο - «ἀλλά μ’ αὐτό τό
θέμα δέν ἔχω ἀσχοληθεῖ. Γι’ αὐτό, ἐπειδή ἔπρεπε νά
τό ἀπαντήσω, ἀφοῦ δέχτηκα ἐρώτημα
καί δέν εἶχα καμμία γνώμη πάνω στό θέμα, πῆγα στό
κελλί μου καί προσευχήθηκα καί ρώτησα τόν Χριστό νά μέ πληροφορήσει τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.
Πῆρα τήν ἀπάντησή
του, ἡ ὁποία εἶναι, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός
ἔχει πνεῦμα
πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα
πνεύματα». Καί τόν ρώτησα, πῶς ἀκριβῶς
πιστοποιήθηκε αὐτό. Μοῦ ἀπάντησε,
πώς «μετά τήν προσευχή γέμισε τό κελλί μου ἀπό ἀφόρητη
δυσωδία, ἡ ὁποία μοῦ ἔφερνε ἀσφυξία
στήν ψυχή, δέν μποροῦσα νά ἀναπνεύσω
πνευματικά». Τόν ρώτησα, ἄν αὐτό ἦταν ἕνα ἔκτακτο
γεγονός γι’ αὐτόν ἤ ἄν ἔτσι τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Χριστός
σέ ἀνάλογες
περιπτώσεις, καί μέ βεβαίωσε, ὅτι «σέ ὅλες τίς
περιπτώσεις, πού εἶναι μπλεγμένες μέ μάγια, μέ ἀκάθαρτα
πνεύματα, αὐτή εἶναι ἡ
κατάσταση, στήν ὁποία μέ εἰσάγει.
Μερικές φορές ὑπάρχει καί λεκτική ἀπάντηση, ἀλλά στήν
προκειμένη περίπτωση, αὐτή ἦταν ἡ ἀπάντηση
καί ἔχω ἀπόλυτη τή
βεβαιότητα, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός
δέν ἔχει τό
Πνεῦμα τό Ἅγιο, ἀλλά τό
πνεῦμα τό ἀκάθαρτο».
Αὐτό πού
λέγω αὐτή τή
στιγμή, θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ἐνδεχομένως,
ὅτι ἔχει
χαρακτῆρα ἐντυπώσεων.
Σᾶς πληροφορῶ, ὅτι χάρηκα
πάρα πολύ, ἐπειδή αὐτό, πού εἶπε σέ
μένα προσωπικά, τό εἶδα καταγραμμένο καί ἀπό τήν εὐλαβῆ συνοδεία
του, πού δημοσίευσε ἕναν τιμητικό Τόμο γύρω ἀπό τό
πρόσωπό του, τήν πνευματικότητά του καί τά λόγια του. Πιστοποιεῖται
λοιπόν καί ἀπό ἐκεῖ, ἀλλά ἐγώ τό
διεσταύρωσα καί μέ ἄλλους ἀξιόπιστους
θεολόγους, οἱ ὁποῖοι συνέβη
νά τό ἀκούσουν
προσωπικά. Δέν τό ἔχω πεῖ δημοσίᾳ μέχρι
τώρα, ἀλλά τό ἔφεραν ἔτσι τά
πράγματα, πού μέ ἀναγκάζουν νά τό πῶ.
Βεβαίως, αὐτό ἔπαιξε ἀποφασιστικό
ρόλο στή στάση μου ἀπέναντι στόν Οἰκουμενισμό.
Ἐγώ,
βεβαίως, ὡς καθηγητής, ὡς ἐπιστήμων,
ὀφείλω σέ
κάθε περίπτωση νά τό ἀνακρίνω τό θέμα μέ ἐπιστημονικά
κριτήρια καί νά τεκμηριώνω τήν ἄποψή μου ἐπιστημονικά
καί αὐτό κάνω
καί στά μαθήματά μου, βῆμα πρός βῆμα. Ὅμως θεωρῶ πώς ἡ κατάθεση
αὐτή εἶναι
σημαντική, γιατί γίνεται μέ τρόπο χαρισματικό ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος δέν
γνωρίζει κάτι γύρω ἀπό αὐτό τό
πρόβλημα, δέν ἔχει διαβάσει, δέν ἔχει ἀκούσει, ἀλλά
καταθέτει τήν ἄμεση πνευματική ἐμπειρία
του. Νομίζω ὅτι μιλοῦν ἐδῶ τά ἴδια τά
πράγματα.
* Ἀπό τό
βιβλίο «“Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας”.
Μία Σύνοδος μέ ἔλλειμμα συνοδικότητας καί Ὀρθόδοξης
αὐτοσυνειδησίας»,
σελίδες 80, διαστ. 17x24 ἑκ., ἔκδοση
«Συνάξεως Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν “Φώτης
Κόντογλου”», Τρίκαλα, Μάρτιος 2016. Τό βιβλίο αὐτό ἀποτελεῖ τήν ἀπομαγνητοφωνημένη
μορφή τῆς τρίωρης
ἐκπομπῆς -
συνομιλίας τοῦ διευθυντοῦ τοῦ
ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας
κ. Λυκούργου Μαρκούδη μέ τόν καθηγητή κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη.
Περιοδικό Παρακαταθήκη
Μάρτιος - Απρίλιος 2016
Πηγή μας:
Οικουμενισμός: Νεώτερες εξελίξεις
από την ‘Σύνοδο’ της Κρήτης μέχρι σήμερα:
Μακαριστός πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ:
Οι Ορθόδοξοι πρέπει ν’ αποφύγουν τον φανατισμό και σεκταρισμό...
