Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος
Καραγιάννης
Σέ
μία φράση ὅλο τό σχέδιο τῆς νέας τάξης.. Πρέπει νά ξεχάσουμε λοιπόν. Σέ μία
φράση ὅλα αὐτά ποῦ ἀντιμαχόμαστε.
Σέ μία φράση ὅλα. Αὐτά γιά τά
ὁποία
κάποιοι θέλουμε νά πεθάνουμε γιά τοῦ Χριστοῦ τήν
Πίστη τήν Ἁγία καί τῆς
Πατρίδος τήν Ἐλευθερία καί μάλιστα μέ τό χαμόγελο στά
χείλη, κάποιοι ἄλλοι θέλουν νά τά θάψουν... Αὐτό λέει ἡ κυρία
στή φωτογραφία.
Στά 200 χρόνια ἀπό τήν ἐπανάσταση
κι ἔπειτα θά ὑπάρχει
μία ἄλλη ἱστορία ἐφάμιλλη
μέ τό διακύβευμα. Καμία πατρίδα μόνο «παγκοσμιοποίηση», κανένα σύνορο μόνο «hotspots»
καμία ἐθνική ἰδιοπροσωπεία
μόνο «διαφορετικότητες», κανένας σεβασμός στή θυσία τῶν
προγόνων μόνο «ἀνεκτικότητα στό δικαίωμα τοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ», καμιά
δράση μόνο «ἐνδοτισμός». Τίποτα. Ἄπνοια.
Θάνατος.
Πάντως
ἐμεῖς θά παλέψουμε στό σπίτι, στή δουλειά, στήν
παρέα. Γιατί δέν μᾶς λείπει κυρία Πρόεδρε τῆς φίεστας
ἡ
διαμόρφωση μίας νέας πατριδογνωσίας. Τί πάει νά πεῖ
αὐτό; Τί εἶναι αὐτό ;
Κοντεύετε νά μᾶς κάψετε τό νοῦ ἀλλά δέν
θά τό πετύχετε.!
Νά σᾶς πῶ τί
λείπει; Ἡ γνώση.
Καί ἡ λογική
ποῦ τῆς κάναμε
καί μνημόσυνο. Λείπει ἡ γλώσσα ποῦ τήν
φτωχαίνουμε γιά νά εἴμαστε ἀρεστοί.
Λείπουν τά πνευματικά στηρίγματα. Λείπει ἡ
πραγματική ἀγάπη γιά τόν πλησίον καί ὄχι ἡ
χρηματοδοτούμενη καί κατευθυνόμενη ἀλληλεγγύη.
Λείπει ποῦ ἐνῶ
δείχνουμε ἀνθρωπιά μέ ἀξιοπρέπεια
θέλετε νά δείχνουμε ἀνοχή σέ κάθε ἀρρωστημένη
ἐπιθυμία τῆς ἀχόρταγης
νέας τάξης.
Πεῖτε
ὅτι θέλετε. Δοκιμασίες στή ζωή μας θά ἀντιμετωπίζουμε
πάντα. Καί θά παλεύουμε.
Κόντρα.
Ὅπως οἱ πρόγονοί μας, καί μακάρι νά πεθάνουμε γί αὐτό.
Πηγή μας:
