Η
Ελλάδα μας παραδομένη στις κάθε είδους πυρκαγιές της
ΕΘΝΙΚΟ
ΠΕΝΘΟΣ!
ΑΝΕΙΠΩΤΗ
Η ΘΛΙΨΗ!
Η
Ελλάδα για μια ακόμα φορά μετρά πληγές.
Θρηνωδία,
ίσως η πιο κατάλληλη λέξη.
Λέξη
όμως, η οποία δεν αναφέρεται μόνο στο προφανές, που είναι τα θύματα των φονικών πυρκαγιών
και οι συνακόλουθες υλικές επιπτώσεις.
Δυστυχώς, εκτός από τις πυρκαγιές και τα τραγικά θύματα που άφησαν πίσω τους,
διαπιστώνουμε την θλιβερή κατάντια στην οποία έχει πλέον περιέλθει η δύστυχη
πατρίδα μας.
Όλη
η χώρα μοιάζει παραδομένη στις στάχτες της και στα αποκαΐδια των πνευματικών
πυρκαγιών της, σε μία ευρύτερη αλληγορική θεώρηση των εννοιών, πέρα από το κατά
κυριολεξία νόημά τους.
Αναφερόμαστε
σε μία Ελλάδα σκιά του ενδόξου εαυτού της, πνευματικά καταρρακωμένη, αξιακά ισοπεδωμένη, εθνικά
προδομένη, κοινωνικά διαλυμένη, οικονομικά εξαθλιωμένη, παραδομένη στη
νοσηρότητα ενός ανίερου πολιτικού
συστήματος. Έρμαιο κάθε είδους άθεων και λαοπλάνων που συνειδητά και με «αξιοθαύμαστη»
μαεστρία εξωθούν κάθε τι ευγενές, υψηλό και ζωηφόρο στο περιθώριο.
Το
λυτρωτικό πρόσωπο του Σωτήρα Χριστού συστηματικά εξοβελίζεται από το κέντρο της
κοινωνίας, σε έναν άνευ προηγουμένου επιχειρούμενο θρησκευτικό αποχρωματισμό
της Ορθόδοξης πατρίδας μας.
Σε
αυτό συντείνουν, η πρόθεση διαχωρισμού του κράτους από τη μητέρα και στυλοβάτη
του γένους Εκκλησία, η εθνολογική
αλλοίωση του πληθυσμού με την αθρόα εισροή αλλοθρήσκων, η καταστροφή του
κοινωνικού ιστού με την κατάλυση του θεοσύστατου θεσμού της οικογένειας, το
κατρακύλισμα των χρηστών ηθών και η κηλίδωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η υποδούλωση της ανθρώπινης ύπαρξης και ελευθερίας μέσω της
επερχόμενης έκδοσης των νέων ταυτοτήτων.
Και
ίσως δεν έχουμε δει ακόμα τίποτα!
Ως
δυναμική αντίδραση σε όλα τα παραπάνω
προβάλλει περισσότερο αναγκαία από ποτέ
η επαγρύπνηση στις πνευματικές και εθνικές επάλξεις. Συνάμα δε η ομόψυχη προάσπιση των αξιών και της Ορθόδοξης
Παράδοσής μας, η κοινωνική αφύπνιση, σε
συνδυασμό με συνολική μετάνοια.
Μέσα
σε αυτό το πλαίσιο και με αυτή την προοπτική πρέπει να ερμηνευθούν τα λόγια του
Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Αγίου Παϊσίου και των άλλων αγίων και πατέρων για
τα γεγονότα των καιρών μας, που ήδη βλέπουμε να εκτυλίσσονται.
Μέσα
από τα άγια και προφητικά τους λόγια, λόγια πόνου, οδύνης και δοκιμασιών, προβάλλει η
ελπίδα.
Η
αναστάσιμη ελπίδα και η προσμονή της αναγέννησης του ευλογημένου ορθοδόξου
έθνους μας από τις στάχτες των λαθών και των αμαρτιών μας!
Η
πατρίδα μας βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με μία σειρά από κινδύνους, που δείχνουν να
αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή στην μακραίωνη ιστορία της.
Τίποτα
ωστόσο δεν έχει χαθεί, εκτός και αν το επιτρέψουμε!
Σε
πείσμα όσων επιδιώκουν την εκμηδένιση του τεράστιου αυτού πνευματικού και
πολιτιστικού μεγέθους που ονομάζεται Ελλάδα, δεν παύουμε να αντιστεκόμαστε. Προσδοκούμε
την ανάσταση της πολύπαθης πατρίδας μας και τον φωτισμό όλων των λαών της γης
προς δόξαν Κυρίου!
Δι’
ευχών της Υπεραγίας Θεοτόκου και της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής,
ΓΕΝΟΙΤΟ!
Π Λ
