Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ: ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!



ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!

Όσο προσεγγίζουμε στα μεγάλα γεγονότα που μας έχουν προαναγγείλει οι Άγιοι της Εκκλησία μας, όπως ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Παΐσιος κ.ά., χρειάζεται να οπλιστούμε με σύνεση, μετάνοια και πνευματική διάκριση. Είναι απόλυτη ανάγκη να είμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση στα θέματα της Πίστεως και της Πατρίδος. Άλλωστε ο ίδιος ο Άγιος Παΐσιος τόνιζε ότι στα θέματα αυτά οφείλει κανείς να είναι σταθερός και αμετακίνητος! Συνάμα προέτρεπε να έχουμε την ελπίδα μας στον Θεό και Αυτός δεν θα μας καταισχύνει. Για αυτό και συνήθιζε με πολύ πόνο και αγάπη Χριστού να λέει πως μετά την μπόρα την δαιμονική θα έλθη η λιακάδα η Θεϊκή!

Παραθέτουμε ακολούθως συγκεντρωμένα κείμενα και οπτικοακουστικό υλικό με τα όσα αναφέρουν οι Άγιοι μας ότι πρόκειται να συμβούν με στόχο την πνευματική μας οικοδομή. Εξάλλου η «καλή ανησυχία», όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Άγιος Παΐσιος, είναι η επίγνωση των επερχομένων, που καταπολεμά τον πανικό και φωτίζει το σκοτάδι της απελπισίας…



«Για τα εθνικά θέματα είχε αναφέρει (ο Άγιος Παΐσιος):

“ Η Τουρκία έχει τα κόλλυβα στο ζωνάρι της. Κάποια μέρα θα διαλυθεί. Αυτά που προφητεύει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, θα γίνουν πραγματικότητα. Το 1/3 των Τούρκων θα γίνουν Χριστιανοί, το 1/3 θα σκοτωθούν και το 1/3 θα φύγουν στα βάθη της Ανατολής. Μπορεί να έχουμε κάποια επεισόδια σε ένα - δυο νησιά, αλλά η Ελλάδα δεν θα εμπλακεί σε πόλεμο. Μετά τη σύρραξη και την εμπλοκή των Ρώσων, οι μεγάλες δυνάμεις θα μας δώσουν την Κωνσταντινούπολη. Ο Ελληνικός Στρατός θα μπει στην Πόλη χωρίς να πολεμήσει. Εσείς θα τα ζήσετε όλα αυτά.”»

Πηγή μας:
Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγού Ε.Α., «Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924 – 1994, Μαρτυρίες Προσκυνητών», Τόμος Β΄1η Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2102, σελ. 367 – 368


«Κοίταξε να δης, πως θα ξεκινήσουνε τα γεγονότα: Κατ’ αρχήν, οι Τούρκοι θα μπουν σε ένα νησί.

Στην Αλεξανδρούπολη δεν θα μπουν. Θα μπουν τοπικά, σε ένα νησί. Μόνο εκεί θα μπουν.  ταν θα μπουν, λέει, θα πονέση η Ελλάδα. Και εμάς, θα μας πιάση πείνα. Θα πεινάση η Ελλάδα. Και, επειδή θα κρατήση αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, θα πούμε το ψωμί ψωμάκι».

- Μετά, ρωτάω: «Γέροντα, πως θα καταλάβω, ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο; 

« Όταν, λέει, θα ακούσης στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της υφαλοκρηπίδας), από 6 σε 12 μίλια, από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί».

- Λέω: «Και ποιά κράτη θα συμμετέχουν;»

«Κοίταξε, λέει, θα μπουν πρώτα οι Τούρκοι σ’ αυτό το νησί, και μετά θα κατέβουν οι Ρώσοι στα Στενά.  χι, λέει, για να βοηθήσουν εμάς. Αυτοί, λέει, θα έχουν άλλα συμφέροντα, αλλά, χωρίς να το θέλουν, θα βοηθάνε εμάς. Τότε, οι Τούρκοι, για να υπερασπισθούν τα Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, και θα αποσύρουν τα στρατεύματα από το νησί. Θα δουν, τότε, τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξη-εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσσία θα αρπάξη μέρη, οπότε θα πουν: “Δεν πάμε και εμείς εκεί πέρα μήπως πάρουμε και εμείς κανένα κομμάτι;”  λοι, όμως, θα κυνηγούν την μερίδα του λέοντος. Όποτε, θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο».

- Σ’ αυτό το σημείο, λέω: «Εμείς, τι θα κάνουμε, σαν Ελλάδα, σαν μέλος της ΕΟΚ, ο στρατός ο ελληνικός θα πάρη μέρος σ’ αυτόν τον πόλεμο;»

« Όχι, λέει. Θα βγάλη απόφαση η Κυβέρνηση να μη στείλη στρατό. Θα κρατήση στρατό μόνο στα σύνορα. Και, θα είναι μεγάλη ευλογία που δεν θα πάρη μέρος. Γιατί, λέει, όποιος πάρη μέρος σ’ αυτόν τον πόλεμο, χάθηκε… Πολύς κόσμος θα σκοτωθή, πολλά εκατομμύρια. Τότε, επειδή ο κόσμος στην Ελλάδα θα φοβηθή πολύ, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς τον Θεό, και από τον φόβο τους, θα μετανοήσουν. Γι’ αυτό, λέει, επειδή θα υπάρξη μετάνοια, δεν θα πάθουμε κακό οι  λληνες. Ο Θεός θα λυπηθή την Ελλάδα, επειδή ο κόσμος θα στραφή προς την Εκκλησία, και θα αρχίσουν να προσεύχωνται.  τσι θα τα οικονομήση ο Θεός τα πράγματα, ώστε η Κυβέρνηση να μη στείλη στρατό στην Πόλη, γιατί θα χαθούν πολλοί, εκατομμύρια κόσμος θα σφαγιασθούν.

• Κι όταν αναφερθήκαμε στους εξ Ανατολών γείτονες και του ζητήσαμε την γνώμη του, να μας πη δηλ. πως θα βγούμε από αυτό το αδιέξοδο και απ’ αυτήν την μόνιμη απειλή, πάλι μας είπε να μην στενοχωριόμαστε, και ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι υπέρ των Ελλήνων. Θα χυθή και λίγο αίμα, το επιβεβαίωσε αυτό ο Γέροντας, αλλά το τελικό αποτέλεσμα θα είναι υπέρ των Ελλήνων. Για δε την Κωνσταντινούπολη, επειδή είμαστε πρόσφυγες στην καταγωγή μας, μας έλεγε ότι “Θα την πάρουμε την Πόλη. Κάποια μέρα, θα είναι δική μας”. Αυτό, το θεωρούσε σίγουρο. Το έλεγε και το πίστευε. Το έβλεπες στα μάτια του. “Είναι πολύ κοντά ο καιρός που αυτό θα γίνη πραγματικότητα”, είπε.

Πηγή μας:


«Θα γίνει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας», είχε προβλέψει ο Άγιος Παΐσιος.

Στην αρχή, οι Τούρκοι θα νομίσουν ότι νικάνε, αλλά αυτό θα είναι η καταστροφή τους. Οι Ρώσοι, τελικά, θα νικήσουν και θα πέσει η Πόλη στα χέρια τους. Μετά θα την πάρουμε εμείς. Θα αναγκασθούν να μας τη δώσουν. Εμείς θα είμαστε θεατές σε αυτόν τον πόλεμο. Οι Τούρκοι θα καταστραφούν.

Θα σβήσουν από το χάρτη, διότι είναι ένα έθνος, το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Από τους Τούρκους το 1/3 θα πάει από όπου ξεκίνησαν, στα βάθη της Τουρκίας, το 1/3 θα σωθεί, διότι θα έχει εκχριστιανισθεί και το τελευταίο 1/3 θα σκοτωθεί στον πόλεμο αυτό», είχε πει ο Άγιος Παΐσιος.

«Δεν ήθελα τίποτα άλλο να με κρατούσε ο Θεός ακόμη λίγα χρόνια στη ζωή, για να έβλεπα την πατρίδα μου μεγαλωμένη. Θα μεγαλώσει… Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια. Ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφή μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους», έλεγε ο Άγιος Παΐσιος.

Πηγή μας:




Για την πολύπαθη Βόρειο Ήπειρο ανέφερε χαρακτηριστικά ο Άγιος Παΐσιος:

«Για το ποιόν των Τσάμηδων και των Αλβανών είπε ο Άγιος:

“Όταν είχαμε έρθει από την Καππαδοκία, με την ανταλλαγή, ήταν να μας δώσουν κάτι κτήματα στην Ηγουμενίτσα. Ήταν κάτι τούρκικα χωριά αυτά που οι κάτοικοί τους θα πήγαιναν στην Τουρκία. Περιμέναμε εμείς να φύγουν. Πάει ο πρόεδρος μας (σ.σ. πρόεδρος των Φαρασσιωτών -τα Φάρασσα Καππαδοκίας ήταν το χωριό καταγωγής του γέροντος- ήταν ο πατέρας του γέροντος Παϊσίου, Πρόδρομος Εζνεπίδης) και του λέει ο Τούρκος:

– Εσείς θα φύγετε εμείς θα κάτσουμε.

Βρε σκεφτόταν ο πρόεδρος, τι λόγος είναι αυτός;

Τι είχε γίνει, είχαν πληρώσει δύο βουλευτές και τους είχαν γράψει Αλβανούς, Αρβανίτες. Έτσι αυτοί μείναν και εμείς πήγαμε πάνω στην Κόνιτσα. Όταν το ‘μαθε αυτό ο Κονδύλης, θύμωσε, χτύπησε το χέρι στο γραφείο, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, ήταν τελειωμένο το πράγμα. Ήταν καλός ο Κονδύλης, δίκαιος. Όταν ήταν να κάνουν απόβαση, στον πόλεμο με τους τούρκους, δεν κρατιόταν. Γυρνούσε πάνω στο καράβι και φώναζε: «Βρε παλικάρια, μια φορά θα πεθάνουμε, τι τώρα, τι ύστερα. Ήρωες, βρε παιδιά». Εκατό μέτρα πριν φθάσει το καράβι, έπεσε μέσα στην θάλασσα. Ναι, ναι, ήταν πολύ θερμός ο καημένος. Καλός ήταν. Αυτούς τους τουρκαλβανούς μετά τους έδιωξε ο Ζέρβας. Έτσι αποκατέστησε ο Θεός την αδικία. Ήταν βάρβαροι αυτοί! Ο Θεός να σε φυλάει. Πόσους και πόσους δεν είχαν σκοτώσει! Κατέβαιναν οι καημένοι οι Έλληνες πάνω από τα βουνά, φορτωμένοι ένα τσουβάλι, σιτάρι συνήθως, με τα πόδια, για να το ανταλλάξουν με λάδι ή αλάτι· από αυτό ζούσαν. Ήταν δύσκολη η ζωή τότε. Οι τουρκαλβανοί τους αγόραζαν τα πράγματα, μετά βγαίναν έξω από το χωριό και τους σκότωναν και έπαιρναν πίσω τα χρήματα... Πόσους δεν είχαν σκοτώσει έτσι... Βάρβαροι... Υπέφερε ο κόσμος από αυτούς... Μετά μαζευόντουσαν 30 – 40 μαζί. «Ότι μας βρει να μας βρει όλους μαζί...». Ήταν δύσκολο να σκοτώσεις τόσους μαζί.»

(Αθ. Ρακοβαλή, Ο Πατήρ Παΐσιος μου είπε, σελ 68)

Επίσης αλλού ανέφερε το εξής:

Όταν μια γίδα θέλει να φάει ξύλο, πάει και ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνου. Έτσι κάνουν και οι Αλβανοί τώρα. Ας τους. Μην τους λογαριάζεις. Μη φοβάσαι».

(Νικολάου Ζουρνατζόγλου, Μαρτυρίες Προσκυνητών, Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Α”, σελ 259)

Ενώ σε ανώτατο στρατιωτικό είπε το εξής:

«Εσείς οι στρατιωτικοί, την Αλβανία να προσέχετε. Από εκεί θα έρθει η απειλή».

«Γέροντα, άμα φτύσουμε, οι Αλβανοί θα πνιγούν στο σάλιο μας, και σεις λέτε ότι θα έρθει απειλή από την Αλβανία; Δεν μπορώ να το πιστέψω».

«Άκου το Γέροντα!», μου απάντησε.

(Υποστράτηγος ε.α., Τσιαλίκης Χρήστος, Θεολόγος, Κομοτηνή, Νικολάου Ζουρνατζόγλου, Μαρτυρίες Προσκυνητών, Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β”, σελ 373)

Για την υπόδουλη Βόρειο Ήπειρο είπε:

«Ο Γέροντας, αφού πρόσφερε και στους τελευταίους επισκέπτες που ήρθαν εκείνη την στιγμή κέρασμα, ξαναρωτά έναν απ” αυτούς.:

-Γέροντας: Θα την πάρουμε την Πόλη; Τι λες ;

-Χρήστος: Εγώ θα πάω για την Βόρειο Ήπειρο.

-Γέροντας: Την Πόλη να πάρουμε, την Βόρειο Ήπειρο και επτά άτομα την παίρνουμε!

-Χρήστος: Επτά και εγώ οκτώ !

-Γέροντας: Πάρτηνα! Και εγώ θα μεταφέρω τα λείψανα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, τα οποία είναι και βαριά! Τι να πούμε, βρε παιδιά, όλα τα λένε και τα γράφουν τα βιβλία μας (της Εκκλησίας), αλλά ποιος τα διαβάζει; Ο κόσμος χαμπάρι δεν παίρνει. Κοιμάται με τα τσαρούχια!»

(Ιερομόναχου Χριστόδουλου, «Σκεύος Εκλογής», Σελ. 219)

Επίσης ανέφερε ότι:

«Τη Βόρειο Ήπειρο οι μεγάλοι τη χαντάκωσαν. Αυτοί πρέπει να κανονίσουν και τώρα το θέμα. Χρειάζεται διάκριση από εμάς για να μη γίνονται υπερβολές και δημιουργείται αναταραχή στον κόσμο».

(Πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση, «Ο Γέροντας Παΐσιος», 1995)

Ενώ είχε πει μεταξύ άλλων:

«Μη φοβάστε. Εσάς θα σας ελευθερώσουν κάτι παλαβοί· από μέσα και από έξω. Παλαβοί με την καλή έννοια, δηλαδή παλικάρια. Αυτοί δε θα καταλαβαίνουν από πολιτικές, και θα μπουν μέσα να βοηθήσουν. Οι πολιτικοί θα το χαρούν κι αυτοί κατά βάθος, αλλά αυτοί δεσμεύονται και δεν μπορούν να ενεργήσουν. Οι άλλοι θα το δεχτούν. Ε! αφού έγινε τώρα, έγινε, θα πουν. Μη φοβάστε. Λειτουργούν και οι πνευματικοί νόμοι. Πόνος είναι αυτός. Μια οικογένεια είμαστε και μας χώρισαν. Σαν να λένε, αυτά τα παιδιά να πάνε χώρια από τους υπόλοιπους. Πονάει αυτό! Τόσες φορές την ελευθερώσαμε τη Βόρεια Ήπειρο, τόσα αίματα, τόσα κρυοπαγήματα! Δε θα παν χαμένα όλα αυτά».

(Αθανάσιου Ρακοβαλή, «Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε», έκδοση 18η, σελ. 76)

Πηγή: hellasforce.com

Πηγή μας:  




Για τις χώρες του Βορρά και το μέλλον που θα έχουν προειδοποιούσε ο Άγιος Παΐσιος:

«Ένα πρωινό πριν αρκετά χρόνια , καθώς καθόταν ο γέροντας στο προαύλιο του κελιού με πέντε –έξι επισκέπτες – προσκυνητές , είπε ξαφνικά : 
-«Αλίμονο στα κράτη του Βορρά». 
Ένας από τους παρευρισκόμενους ρώτησε με περιέργεια : «Θα πέσει φτώχεια εκεί γέροντα;» , επειδή μιλούσαν για την οικονομική κατάσταση στον κόσμο . -«Φωτιά θα πέσει απ΄ τον ουρανό», απάντησε ο γέροντας .

Επειδή ακόμα ήταν η εποχή του ψυχρού πολέμου ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την Ε.Σ.Σ.Δ , ρώτησε ένας άλλος : «Θα γίνει παγκόσμιος πόλεμος; Θα χτυπήσει το ΝΑΤΟ τους Πολωνούς, τους Τσεχοσλοβάκους και τους Λευκορώσους και τους Γερμανούς οι Ρώσοι;» .

Ο γέροντας κούνησε το κεφάλι του και είπε: 
-«Όλοι θα παρατήσουν τους Ρώσους και θα πάνε με τους Εβραίους της Αμερικής . Οι Ρώσοι θα τους κάψουν»

(Παϊσίου Μοναχού Προφητείες & Διδαχές , Σελ: 443)

Πηγή μας:

Ο Μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός, προλέγει τα επερχόμενα γεγονότα με ανατριχιαστική ακρίβεια:










ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ – Προφητικές φωνές 
(Άπό έλληνικά χειρόγραφα)


Από τα ποιήματα του Οσίου Ιωάννη του Χοζεβίτη

 ~ Στά χρόνια του εσχάτου αιώνος θά παύσουν οί πνευματικοί ποιμένες νά φροντίζουν γιά τό ποίμνιο άκολουθώντας τό κοσμικό ρεύμα.
Τήν σκολιά όδό θά βαδίζουν, αφήνοντας τόν πατερικό δρόμο καί δέν θά ψάλλουν στά πρόβατα μέ τήν ποιμενική φλογέρα.
Θά καύσουν μέ τήν «πρόοδο» τήν πνευματική μάνδρα κι ό καπνός θά προξενεί τήν αίρεση του παπικού δόγματος.
Τότε ό κόσμος μέ τήν επιστήμη θά κάνη πολλές έφευρέσεις καί δέν θά ύπάρχη σ’ αύτήν ή πίστις, ούτε ό φόβος τοϋ Θεοϋ
Ό απλοϊκός λαός άπό τόν φόβο τών αιωνίων βασάνων θά φυλάγει μέ άκρίβεια τις θείες εντολές.
Άλλά ζώντας στήν άναρχία χωρίς πνευματικούς όδηγούς θά μισηθούν άπό τήν εξουσία καί πολλοί θά φυλακισθούν.
Μέ θερμό ζήλο θά έπιδίδωνται στά καλά καί ταπεινά έργα θεωρούμενοι άπό τόν κόσμο ότι έχασαν τά μυαλά των.
Ή άνθρώπινη σοφία είδωλα θά λατρεύσει κοσμικά καί ό άσύδοτος κόσμος θά τά χρησιμοποιήσει ως μέσα σωτηρίας.
Θά κουρεύουν γένεια καί μαλλιά καί τά ένδύματά των θά κοντύνουν κι όλους στ’ άλήθεια τούς νόμους σύμφωνα μέ τήν μόδα θά θεσπίσουν.
Δέν θά ύπάρχει ντροπή στούς νέους ούτε στά άδέλφια μεταξύ των άγάπη, ένώ ή μόδα θά παρασύρει όλους τούς άκολάστους ανθρώπους.
Τότε ό Θεός μέ άηδία θ’ άντικρύσει τούς θνητούς καί πολλούς θά στερήσει τής ζωής, όπως κάποτε μέ τούς Σοδομίτας.
Τότε ή γή δέν θά καρποφορεί καί οί δουλειές θά λιγοστέψουν διότι πολλοί θά πιστεύουν στόν σατανά ως σύντροφο τής έλεύθερης ζωής τους!
Τότε θά βράζει ό κόσμος σάν ένα καζάνι στήν φωτιά —καιόμενος άπό τήν τυφλή οργή—και ειρήνη σ αυτόν δέν θα υπάρχει
Οί μεγάλοι καί φοβεροί πόλεμοι θά’ ναι πυκνοί σάν κρίκοι αλυσίδας άλλά ό τρομερώτερος άπ’ όλους θά είναι ό τών έπτά κρατών στό Βυζάντιο!
Οί πολιτισμένοι λαοί, όταν πολύ θά προοδεύσουν, σάν πεινασμένα θηρία μεταξύ των θά σπαράζωνται.
Θά φτιάξουν αύτά τά πετούμενα μέ τήν ούρά των σάν τού σκορπιού καί μεγάλη σύγχυσις θά γίνη, όπως στόν πύργο τής Βαβέλ.
Τότε θά κατασκευασθούν φοβεροί δράκοντες άπό μέταλο σκορπίζοντας τόν όλεθρο άπό τό στόμιο των καί καπνό μέ θανατηφόρο δηλητήριο.
Ζωντανοί μόνο τό ένα τρίτο άπ’ όλο τόν κόσμο θά γλυτώσουν ένώ οί άλλοι μέ θάνατο στόν έσχατο πόλεμο θά τελειωθούν!
«Αγγελος έξ ούρανού» θά έλθη κράζοντας μέ δυνατή φωνή νά σταματήση τό μακελειό τών δυνάμεων στήν Κωνσταντινούπολη
Έκεί οί άγγελοι θά δώσουν τόν θρόνο τού Βυζαντίου σ’ έναν άγιο καί ειρηνικά όλοι θά ύπακούουν μή έχοντας πόλεμο στήν γή.
Τότε ή Όρθοδοξία σ’ όλο τόν κόσμο θά άκτινοβολήσει, θά άφανισθεί ή κακία καί μεγάλη αγάπη θά ύπάρχει!

από το βιβλίο: «Ό Βίος καί τά ποιήματα του Όσίου Ιωάννου τον Χοζεβίτου 1913-1960» – Μετάφρασις: Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης, 1984
https://simeiakairwn.wordpress.com

Πηγή μας:


Εξαιρετικά αποκαλυπτική είναι και η εκπομπή του ΡΙΚ με τον τίτλο «Σημεία των καιρών» και προσκεκλημένο τον  Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο:


Σχετικές προφητείες των Αγίων μας έχει παρουσιάσει και η εκπομπή ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΟΣ:  



Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΓΓΥΣ!


«Εάν ο Θεός μεθ' ημών ουδείς καθ' ημών»

(η πρώτη φράση από την πρώτη ομιλία του Ιωάννη Καποδίστρια προς τον Ελληνικό λαό, Αίγινα, 1828)