SOS: Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και άλλα τινά νεοταξικά στα σχολεία μας...!!!

ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και άλλα τινά νεοταξικά θα διδάσκονται  υποχρεωτικά στο ωρολόγιο πρόγραμμα των Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων σε πιλοτική εφαρμογή...

Γεγονός, που υπονομεύει την ψυχική υγεία των παιδιών μας και ευθέως αντιστρατεύεται την χριστιανική αγωγή!!!

Η Εφαρμογή της πιλοτικής δράσης «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2539/ 24 Ιουνίου/2020, Τεύχος Δεύτερο, Αριθμ. Φ.7/79511/ΓΔ4 https://www.minedu.gov.gr/publications/docs2020/document.pdf

Για την σεξουαλική αγωγή στα σχολεία μας και την μεγάλη επικινδυνότητα που ενέχει, λόγο κάνει το κείμενο του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς με τίτλο: 

ΜΑΘΗΜΑ «ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ»: ΟΛΕΘΡΙΑ ΜΥΗΣΗ ΣΕ ΑΩΡΟ ΕΡΩΤΙΣΜΟ 

http://thriskeftika.blogspot.com/2020/02/blog-post_34.html

Για το ίδιο θέμα, διοργανώνεται στην Αθήνα ημερίδα με προεδρεύοντα τον Αρχιμ. π. Σαράντη Σαράντο, την συμμετοχή στην οποία  ιδιαιτέρως συνιστούμε. 

Η ημερίδα έχει τίτλο:

«Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στά Σχολεῖα: Ἀγωγή ἤ χειραγώγηση;».

Κυριακή 5 Ἰουλίου 2020, ὥρα 5μμ

στό κεντρικό ἀμφιθέατρο τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου Ἔρευνας Φυσικῶν Ἐπιστημῶν «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»

Διοργανωτές είναι οι:

«ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ»
ἡ «ΣΥΝΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»
& τό Κίνημα «ΜΑΜΑ, ΜΠΑΜΠΑΣ & ΠΑΙΔΙΑ»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ περισσότερα παρακάτω:

https://www.ekklisiaonline.gr/nea/sexoualiki-diapedagogisi-sta-scholia-agogi-i-chiragogisi/

Το λιοντάρι, η αλεπού και η συμφορά του γαϊδάρου...

Το λιοντάρι, η αλεπού και η συμφορά του γαϊδάρου.....

του Δημήτρη Νατσιού

«Να μοιράσουμε το φυσικό αέριο στην ανατολική Mεσόγειο», δήλωσε πρόσφατα στην Ιταλία ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου. 

Μάλιστα. 

Βεβαίως ο κουτοπόνηρος ισλαμιστής, πατώντας επί ευρωπαϊκού εδάφους, αποτίναξε ως ξεραμένο φιδόδερμα το αληθινό του πρόσωπο-φιλοπόλεμη ύαινα και “μάστιγα της Ασίας”- και ενδύθηκε το πολιτισμένο προσωπείο. 

Τι πιο δίκαιο και νόμιμο! 

Όλοι οι όμοροι λαοί να επωφεληθούν από τα υποθαλάσσια καλούδια της ανατολικής Μεσογείου!!! 

Το ακούς και αν είσαι εκλεπτυσμένος Ευρωπαίος, το επικροτείς και χειροκροτείς την μεγαθυμία των μεμέτηδων.

Μοιράζω σημαίνει διαιρώ εξίσου. Παίρνω το μερίδιο, «την μοίρα» που μου αναλογεί. (Όλες αυτές οι λέξεις, μέρος, μερίδα, μερίζω, μοίρα, παράγονται από το ομηρικό “μείρομαι” που σημαίνει διαιρώ, μοιράζω. 

 Η μοίρα, το ριζικό όπως το λέει ο λαός, είναι το “το μερίδιο” εκάστου εν τη ζωή, ο κλήρος, η τύχη, κατά το έγκυρο λεξικό των Leddel-Scott). Και, επειδή “η κακή μας τύχη και μοίρα”, μας έστειλε, προ αιώνων, την Τουρκία ως γείτονα, παραπέμπω σε έναν μύθο του μυθοπλάστη Αισώπου, που εξηγεί εναργέστατα, τι ακριβώς εννοεί η «φίλη και σύμμαχος», όταν προτείνει διαμοιρασμό του φυσικού πλούτου. 

Παραθέτω, εν πρώτοις, το κείμενο στην αειφεγγή προγονική γλώσσα και ακολουθεί η νεοελληνική απόδοση. Τίτλος: ”Λέων, όνος και αλώπηξ», δηλαδή, λιοντάρι, γαϊδούρι και αλεπού.

«Λέων και όνος και αλώπηξ κοινωνίαν εις αλλήλους σπεισάμενοι εξήλθον εις άγραν. 

Πολλὴν δε αυτών συλλαβόντων, ο λέων προσέταξε τω όνῳ διελείν αυτοίς. Του δε τρείς μοίρας εξ ίσου ποιήσαντος, και εκλέξασθαι αυτώ παραινούντος, ο λέων αγανακτήσας αλλόμενος κατεθοινήσατο και τη αλώπεκι μερίσαι προσέταξεν. 

Η δε πάντα εις μίαν μερίδα συναθροίσασα και μικρὰ εαυτή υπολιπομένη παρῄνει αυτώ ελέσθαι. Ερομένου εις αυτὴν του λέοντος τις αυτὴν ούτω διανέμειν εδίδαξεν, η αλώπηξ είπεν:

Η του όνου συμφορά.»

Στα νέα ελληνικά

«Το λιοντάρι, ο γάιδαρος και η αλεπού έφτιαξαν κοινή ομάδα, συνεταιρίστηκαν και βγήκαν μαζί στο κυνήγι. Έπιασαν πλούσια λεία, την οποία κάποιος έπρεπε να μοιράσει. 

Το λιοντάρι πρότεινε στον γάιδαρο την μοιρασιά. 

Λέει ο γάιδαρος: “Τρείς είμαστε, ορίστε, τρία ίσα μέρη κάνω τη λεία, ο καθένας παίρνει τη μερίδα του”. 

“Τί μοιρασιά είναι αυτή;” φώναξε το λιοντάρι θυμωμένο, και όρμηξε και κατασπάραξε τον γάιδαρο. 

Λέει τότε στην αλεπού: “Αυτός δεν ήξερε να μοιράζει. Εσύ πιστεύω πως θα μοιράσεις πιο σωστά”. 

Παίρνει η αλεπού, σχεδόν όλα τα κρέατα, τα έκανε μια μερίδα και τα προσφέρει στο λιοντάρι. 

Ενώ για τον εαυτό της κράτησε ελάχιστα. “Μπράβο”, είπε το λιοντάρι, “εσύ μοίρασες με μεγάλη σοφία. 

Μα ποιός σε δίδαξε να μοιράζεις τόσο δίκαια;”. “Του γαϊδάρου το πάθημα με δίδαξε”, αποκρίθηκε η αλεπού».

Από αυτόν το μύθο βγήκε η παροιμιώδης έκφραση «μερίδα του λέοντος».

Η Τουρκία τι προσπαθεί όλα αυτά τα χρόνια; Να γίνει μεγάλη περιφερειακή δύναμη. 

Όμως «ομοιάζει με νάνον ανορθούμενον επ’ άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάσει εις ύψος και φανή και αυτός γίγας». 

Ο μεγάλος Παπαδιαμάντης, στον «Λαμπριάτικο ψάλτη» του, μας βοηθά. (Αν και αναφέρεται στους «Γραικύλους της σήμερον», δανείζομαι την φράση του, γιατί ταιριάζει στην περίπτωση).

Μοιάζει – η Τουρκία – με νάνο, ο οποίος «τανύεται», «τανιέται» λέμε στο χωριό μου στην Πιερία, πατά στα νύχια του, ώστε να δείχνει ψηλότερος, να φανεί και αυτή γίγας.

Τα τελευταία χρόνια, με επικεφαλής τον επηρμένο Ερντογάν, ονειροφαντάζεται οθωμανικές αυτοκρατορίες, επιδίδεται σε κινήσεις εκφοβισμού των γειτόνων του. Βρήκε κράτη σπαρασσόμενα από εμφύλιες συρράξεις, Συρία, Ιράκ, Λιβύη, και βυσσοδομεί. 

Συνεπικουρούμενος ο χιτλερίσκος Τούρκος από τα ελεγχόμενα και κατατρομοκρατημένα ΜΜΕ της χώρας του, απειλεί, βομβαρδίζει, στέλνει αργυρώνητους βασιβουζούκους και εγκληματίες, που στρατολογεί από τις άτακτες συμμορίες του “ISIS”, στα πεδία των μαχών. 

Με μια φράση: αυτή είναι η Τουρκία. Στόχος του; Η μερίδα του λέοντος.

Να σύρει κυρίως τον Ελληνισμό στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να επιτύχει αυτό που συνέβη με την αλεπού του μύθου. 

Να αναγκαστούμε να παραδώσουμε «γη και ύδωρ» για να αποφύγουμε την συμφορά της Συρίας ή της Λιβύης. 

Εξ άλλου έτσι πρόδωσαν την Μακεδονία οι προηγούμενοι λεηλάτες της ιστορίας μας. 

Η Τουρκία διακαώς ήθελε να ονομαστούν τα Σκόπια, Μακεδονία, Πάντοτε έτσι τα ονόμαζαν, για να προκαλέσουν, να υποθάλψουν την διχόνοια και το αίσθημα ηττοπάθειας του λαού μας, να φανούν στα μάτια των Σκοπιανών, ευεργέτες τους. 

Βρέθηκαν οι εφιάλτες για την βρωμοδουλειά, υποτάχθηκαν στην λογική και τις απειλές του ψευτολέοντος, ή καλύτερα μυρμηγκολέοντος. 

Με απύθμενη δειλία, «μοίρασαν», ξεπούλησαν, πρόδωσαν την Μακεδονία, για να εξευμενιστεί το θηρίο. 

Και έκτοτε αποθηριώθηκαν οι Τούρκοι. Κατάλαβαν ποιους έχουν απέναντί τους. 

Εφ’ όσον είναι ικανοί να ξεπουλήσουν «όσια και ιερά», έχουμε να κάνουμε με δειλούς, οπότε μπορούμε, αμαχητί, να κερδίσουμε πολύ περισσότερα. Ο Θουκυδίδης μας τα έχει πει αυτά. Γράφει στο Α, 140, για το περίφημο «Μεγαρικό ψήφισμα».

«…..Ει ξυγχωρήσετε και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες». Δηλαδή, αν υποχωρήσετε, στις απαιτήσεις των Σπαρτιατών, αμέσως και άλλο μεγαλύτερο θα σας επιβάλλουν, αφού, εξαιτίας του φόβου σας υπακούσατε σε τούτο…». 

(Οι Αθηναίοι «ποιήσαντες εκκλησίαν», έπρεπε να αποφασίσουν αν θα υποχωρήσουν στις προκλήσεις των Σπαρτιατών, ώστε να ανακαλέσουν «το Μεγαρέων ψήφισμα» ή να δεχθούν πόλεμο. 

Οι πλείστοι έλεγαν, οι συνήθεις ενδοτικοί, που μιλούν για «μοναχοφάηδες» – Κοτζιάς- όλα αυτά που προκρίνει η «προοδευτικοί διανόησις» τύπου Βερέμη, Ρεπούση και λοιποί, έλεγαν, λοιπόν, να υποχωρήσουν, ώστε να μην γίνει πόλεμος. Για ένα «ψωρονήσι», το Καστελόριζο να πολεμήσουμε;).

Χρόνια τώρα, οι τετρομαγμένες κυβερνήσεις, υποχωρούν. (Πλην της Μακεδονίας, το μεγαλύτερο έγκλημά τους είναι η “φιλοξενία” των λαθρομεταναστών. 

Μια ολόκληρη στρατιά του Ερντογάν στρατωνίζεται στην πατρίδα μας. Φανατικοί μωαμεθανοί, που εν μια νυκτί θα μετατραπούν σε ασύντακτο ασκέρι που θα παραλύσει το εναπομείναν ηθικό του λαού. Ο Θεός να μας λυπηθεί. Κυριολεκτικά…).

Και η Τουρκία, ευθύς, αμέσως, απαιτεί «και άλλον τι μείζον». 

Και φτάσαμε, εξ αιτίας των εγκληματικών και προδοτικών υποχωρήσεων, να διακυβεύεται η τύχη, η μοίρα του έθνους μας. Οι Γραικύλοι της σήμερον, απαντούν: 

 Τι θέλετε πόλεμο; 

Η απάντηση έρχεται και πάλι από το παρελθόν: «Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς, αιρετώτερος»….

Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-Κιλκίς Μέλος ΙΗΑ

International Hellenic association

https://diodotos-k-t.blogspot.com/2020/06/blog-post_92.html

Πηγή μας:

https://odysseiatv.blogspot.com/2020/06/blog-post_683.html#more

Μετά τους ναούς, κλειδώνουν και τις θύρες της ιστορίας

Των εν τοις Ιεροίς του Έθνους ημών αγώσιν πεσόντων, 

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!

Μετά τους ναούς, κλειδώνουν και τις θύρες της ιστορίας

Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-Κιλκίς

«Στου Κιλκίς την ολόμαυρη ράχη

περπατώντας η Δόξα μονάχη

μελετά τα λαμπρά παλληκάρια

και στην κόμη στεφάνι φορεί

γινωμένο απ’ ολίγα χορτάρια

πού 'χαν μείνη στην έρημη γη».

Διαβάζω από το βιβλίο "Αθάνατη Ελλάς" του Δ Καλλιμάχου, αυτόπτου μάρτυρος και "εθελοντού ιεροκήρυκος της Ε' Μεραρχίας", για την ένδοξη μάχη του Κιλκίς: " Εκεί προς τα χαρακώματα ένας φαντάρος μας βαρέως πληγωμένος, ο οποίος μετ' ολίγον δεν θα διέφευγε το μοιραίον, από τας φλόγας των καιομένων σπαρτών που ολονέν τον επλησίαζαν, λέγει προς τον συνάδελφόν του που επήγε να τον βοηθήση:

-Άφησέ με, δεν θέλω τίποτε. Εγώ τώρα θα λέγω νυν απολύεις…απάνω τους. Επάνω τους, συ πάρε μόνον τις μπαλάσκες μου και ρίξε και τις δικές μου σφαίρες για μνημόσυνο. Να, και το παγούρι μου, έχει λιγάκι νερό να δροσίσεις το λαρύγγι σου και το φλογισμένο λιανοντούφεκό σου. Χτυπάτε τους…. και έπεσε…". (Σελ. 61).

Η μάχη του Κιλκίς διεξήχθη από τις 19 έως τις 21 Ιουνίου του 1913.  Το πεδίον της μάχης, τα σιταροχώραφα του Κιλκίς, είχαν πιάσει φωτιά από τα πυρά και τις οβίδες. Οι βαριά τραυματισμένοι πολεμιστές, δεν πέθαιναν από τα τραύματα. Όχι. Καίγονταν ζωντανοί. Σώμα τραυματιοφορέων δεν υπήρχε. Φώτιζαν με το πληγωμένο κορμί τους την ιστορία και φώναζαν: "Χαλάλι για την Πατρίδα". 10.000 νεκροί αξιωματικοί και στρατιώτες, για τόσους μιλά ο Δημ. Καλλίμαχος κατά την τριήμερο εποποϊα του Κιλκίς -Λαχανά. Και βρέθηκαν χέρια προδοτών που μετά από εκατό χρόνια ξεπούλησαν με τον μελάνι μιας υπογραφής, αυτό της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα του ανθού του Γένους μας. "Βόρεια Μακεδονία", το γράφω και "καπνίζουν τα μάτια μου από οργή". Το ακούω από τους πρώην και νυν νεκροθάφτες της Μακεδονίας μας και όλο το δημοσιογραφικό κηφηναριό που τους δορυφορεί και καταθλίβομαι.

«Ένα απέραντο «Εθνικό Νεκροταφείο», που κρύβει στα σπλάχνα του τα κορμιά χιλιάδων παλληκαριών, είναι ο τόπος μας. Και πάνω στα κορμιά αυτά στήθηκαν τα θεμέλια αυτής της πόλης. Και το σιτάρι που φτιάχνει το ψωμί μας, θεριεύει και μεστώνει ρουφώντας από τη γη αίμα αντί για νερό. Κάθε λόφος γύρω μας κι ένας «κρανίου τόπος». Κάθε χωράφι κι ένας «αγρός αίματος…

Τα πρώτα χρόνια, τ΄ αλέτρια που όργωναν τη γη, έφερναν στην επιφάνεια λευκά κόκκαλα "κόκαλα Ελλήνων ιερά", αντάμα με σκουριασμένες ξιφολόγχες και δερμάτινες παλάσκες, περασμένες σε ζωστήρες που έζωναν, κάποτε λυγερά σώματα παλληκαριών. Κι όλοι μας λίγο – πολύ, έχουμε να θυμόμαστε πως κάποτε, σκάβοντας τις αυλές των σπιτιών μας είχαμε βρει σκουριασμένα όπλα κι ανθρώπινα κρανία…

Θυμάμαι τούς πρώτους περιπάτους που κάναμε με το σχολείο εκεί κοντά στους πρόποδες του Αη- Γιώργη. (Λόφος που δεσπόζει στην πόλη του Κιλκίς, με ομώνυμο μεταβυζαντινό ναό). «Η δασκάλα μας έλεγε ότι οι παπαρούνες στον τόπο μας, είναι πιο κόκκινες από αλλού, γιατί παίρνουν το χρώμα τους από το αίμα των σκοτωμένων παλληκαριών. Κι εμείς διστάζαμε να τις κόψουμε, από φόβο, μήπως και ματώσουμε τα χέρια μας…» (Σ. Λίβας, μετέπειτα στρατιωτικός γιατρός, μαθητής στο Κιλκίς την δεκαετία του '30, στο βιβλίο του «Η παλιά, μικρή μας πόλη». Σε κείμενο με τίτλο «οι Μαχητές του Κιλκίς», σελ. 179).

Φέτος "οι παπαρούνες στον τόπος μας" δεν ματώνουν. Φέτος δακρύζουν. Είναι η πρώτη φορά που δεν θα τιμηθούν τα λαμπρά παλληκάρια, οι αθάνατοι Κιλκισιομάχοι, με παρέλαση και εκδηλώσεις. Εκείνοι καίγονταν ζωντανοί, λαβωμένοι μες στα στάχυα, λαμπάδες ελευθερίας, ατρόμητοι, άφοβοι, πραγματικοί Έλληνες.

"Τρεις μέρες κάνουν πόλεμο

Τρεις μέρες και τρεις νύχτες

Χωρίς ψωμί, χωρίς νερό

Χωρίς ύπνο στο μάτι" όπως τραγουδά η λαϊκή μούσα σε ένα κολοκοτρωναίικο στιχούργημα. Τρεις μέρες που έκριναν την τύχη όχι μόνον της Μακεδονίας, αλλά και της Ελλάδος όλης.

Μετά τις θύρες των εκκλησιών, κλείνουν και οι θύρες της ιστορίας. Μετά την ασέβεια στον Χριστό και τους αγίους του, ήρθε η σειρά και των ηρώων να καταφρονηθούν. Δυο εικονοστάσια έχει τούτη η Πατρίδα. Το εικονοστάσι της Ορθοδοξίας με τα μυρόβλυτα λείψανα των αγίων και το εικονοστάσι του Γένους με τα κόκκαλα τα ιερά  των Ελλήνων. Αυτά λατρεύει, αυτά προσκυνά, αυτά τιμά και σέβεται. Αυτά είναι η Ελλάδα, χάρις σ' αυτά ζει, αναπνέει και πορφυρώνει τις παπαρούνες της. Φέτος, πρώτη φορά, δεν λιτανεύτηκε ο Επιτάφιος, δεν συνοδέψαμε, εμείς οι Έλληνες, τον Εσταυρωμένο Σωτήρας μας. Φέτος πρώτη φορά δεν θα λιτανεύσουμε την σημαία μας, δεν θα παρελάσει "το ποτάμι της ζωής" για να τιμήσει το αθάνατο ποτάμι της τιμής.

Στις παραλίες, στις καφετέριες, στα ποικιλώνυμα κέντρα διασκεδάσεως Μυκόνου και λοιπών νήσων, αγκαλιά, και βέβαια οίκοι ανοχής, ο ένας πάνω στον άλλο. Εκεί ο ιός τρέμει και εξαφανίζεται. Μόνο στους ναούς και στις παρελάσεις θεριεύει και εξαπλώνεται. Όπου Πίστη και Πατρίδα, νοσοφοβία και σκληρές απαγορεύσεις. Όπου γλέντι και χαρά, πεδίον ελεύθερο και κανείς φόβος

Ρωτώ: Αν παρήλαυναν μόνο τα αγήματα των σημαιοφόρων και παραστατών, σύλλογοι και στρατός τηρώντας τις περιβόητες "αποστάσεις ασφαλείας", τι πρόβλημα θα υπήρχε; Κι αν ο κόσμος παρακολουθούσε αριά αριά, τι θα γινόταν; Τίποτε.

Δεν ξέρω, όμως πολύ φοβάμαι πως με το πρόσχημα του ιού, δεν θα ξαναδούμε ούτε παρελάσεις ούτε πρωινή προσευχή στο σχολείο ούτε εθνικές ή θρησκευτικές εκδηλώσεις με συμμετοχή του λαού. Αυτά που μελετούσαν τόσα χρόνια οι εθνομηδενιστές και εκκλησιομάχοι,  να καταργηθεί ό,τι αφορά τα τζιβαϊρικά μας τα πολυτίμητα, την Πίστη και την Πατρίδα. Το μεγάλο μας αμυντήριο που λέγεται μνήμη, αυτό που μας κράτησε στους αιώνες με την πληθυντική, την διαχρονική ψυχή του. Το "εμείς" του Μακρυγιάννη, καταργείται. 

Να κλείσω, τιμώντας τους ήρωες της μάχης του Κιλκίς, με τους στίχους του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά, που τούς απήγγειλε το 1928, κατά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου που δεσπόζει στο ηρώον της μάχης. Ὁ ύμνος ονομάζεται «η Πατρίδα στους νεκρούς της».

Να, πως τελείωνε ο ποιητής:

« –  Παιδιά μου, όσοι, προφήτες μου, στρατιώτες, αρχηγοί,

σαν τα λιοντάρια στήσατε κορμιά και σαν τα κάστρα,

και μέσ’ στη μακεδονική ματοθρεμμένη γη

βάλατε την εικόνα μου φερτή σαν από τ΄ άστρα

στου Λαχανά και στου Κιλκίς την εκκλησιά την πλάστρα,

πνοές κι αν πλανάστε σ’ άλλη ζωή, λείψανα κι αν κοιμάστε,

σας λειτουργώ στη δόξα μου. Μακαρισμένοι νά ‘στε».

Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος-Κιλκίς

Πηγή μας:

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2020/06/blog-post_175.html#more

Γιατί δεν είμαι φεμινίστρια...

Η Αγαθή - Χριστιάνα Σαλβάνου, με το μειλήχιο ύφος της, τον σταθερό και καλά τεκμηριωμένο λόγο της, αποδομεί τα ψευδοεπιχειρήματα του νεοταξικού φεμινιστικού κινήματος...

Πηγή μας:

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2020/06/blog-post_217.html

"Xρειάζονται κι άλλα βροντερά «όχι» από την Ιερά Σύνοδο!"

Xρειάζονται κι άλλα βροντερά «όχι» από την Ιερά Σύνοδο!

Ελευθέριος Ανδρώνης  05/06/2020

Καλή και άγια η απόφαση της ΔΙΣ να υπενθυμίσει στους χριστιανούς πως η γιόγκα είναι κατά βάθος μια συγκεκαλυμμένη λατρευτική πράξη που ουσιαστικά έχει τις ρίζες της στη θρησκεία του Ινδουισμού και ως εκ τούτου, είναι εντελώς ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη.

Η «απογυμνωμένη» μορφή της γιόγκα που πλασάρεται στη σύγχρονη γυμναστική, μπορεί να μοιάζει αθώα πια, αλλά δεν είναι.

Η διαχείριση και ο «καθαρισμός» των ενεργειακών κέντρων/τσάκρας, το άνοιγμα του «τρίτου ματιού», τα μάντρας ως «ιερές εκφράσεις» και πολλά άλλα θρησκευτικά Ινδουιστικά στοιχεία, βρίσκονται ακόμα εκεί, κρυμμένα πίσω από το προσωπείο της σύγχρονης εμπορευματοποιημένης μορφής της γιόγκα.

Καλή και σωστή ήταν και η σύσταση αποχής από οργανώσεις τύπου «Lions» και «Rotary», οι οποίες αποτελούν προθάλαμους  που προαλείφουν ανθρώπους για να τους κατευθύνουν προς τις Μασονικές στοές.

Αυτά τα βροντερά «όχι» κινούνται μεν προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά δεδομένων των συνθηκών που αντιμετωπίζουμε στις μέρες μας, ίσως θα ήταν προτιμότερο να δοθεί από την ηγεσία της Εκκλησίας περισσότερο βάρος προς κάποια άλλα βροντερά «όχι» που θα πρέπει να ειπωθούν από μέρους της.

Σωστό σαν κίνηση, αλλά το timing αυτής της κίνησης ομολογουμένως προκαλεί μια κάποια απορία…

Το πρώτο και βασικότερο «όχι» που θα πρέπει να διασαφηνιστεί, είναι το «όχι» προς την οικουμενιστική «γάγγραινα» που ταλανίζει τις τάξεις της εκκλησίας.

Η πανδημική κρίση μπόρεσε να δημιουργήσει ένα «πεδίον δόξης λαμπρόν», για τους οπαδούς του οικουμενισμού οι οποίοι -ως γνωστόν – επικέντρωσαν το ενδιαφέρον των στρεβλών αναθεωρητικών παρεμβάσεων τους, που αλλού παρά στο ιερό Μυστήριο της  Θείας Κοινωνίας και τον τρόπο που τελείται.

Ως προς αυτό το θέμα, η ΔΙΣ πήρε μια σαφή θέση αφού διευκρίνισε πως «η διαδικασία μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας προς τους πιστούς παραμένει ως έχει και όπως μας έχει παραδοθεί υπό των αγίων Πατέρων και υπό της Ιεράς μας Παραδόσεως».

Ήταν μια ξεκάθαρη απάντηση που φαίνεται πως ακυρώνει μεν τις οικουμενιστικές μεθοδείες ως προς τον τρόπο που τελείται η Θεία Μετάληψη στην Ελλάδα, αλλά δεν αναφέρεται στους ίδιους τους «αρχιτέκτονες» αυτών των προσπαθειών.

Προστατεύει μεν την ακεραιότητα του Μυστηρίου, αλλά δεν φροντίζει να κατακεραυνώσει τους κύριους υπαίτιους που διαμορφώνουν αυτό το νοσηρό κλίμα.

Και σίγουρα οι κύριοι υπαίτιοι για τα φαινόμενα εξάπλωσης του Οικουμενισμού μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, δεν είναι οι… θαυμαστές της γιόγκα.

Οι πιο επικίνδυνοι «λύκοι» βρίσκονται εντός των τειχών και αυτούς οφείλουμε να απομονώσουμε πρώτους.

Θα ήταν περισσότερο αποτελεσματική μια ισχυρή σύσταση για κατακραυγή προς απαράδεκτες συμπροσευχές «ορθοδόξων» Μητροπολιτών άλλων κρατών μαζί με… Καρδιναλίους, Πάστορες, Ραβίνους, ακόμα και Μουφτήδες! Συμπροσευχές  που λαμβάνουν χώρα δήθεν για την κατάπαυση της πανδημίας, εξαπλώνοντας έτσι τον κατά πολύ σοβαρότερο «ιό» του οικουμενισμού μέσα στον χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Αλήθεια, σε ποιον ακριβώς «Θεό» συμπροσεύχονται όλοι αυτοί; Σε έναν κοινό Θεό ή ο καθένας στον δικό του; Περιμένουν να εισακουστούν οι προσευχές τους από 2-3 θεούς ταυτόχρονα ή απευθύνονται στον ίδιο «θεό»; Και ποιος είναι αυτός; Ποιο είναι το όνομα του;

Πως ακριβώς συμβαδίζουν οι αλήθειες που διακηρύττει το Σύμβολο της Πίστεως μας με τις αιρετικές δοξασίες ενός Πάστορα, ενός Παπικού, ενός Ραβίνου και ενός Ισλαμιστή ιερέα;

Θα ήταν επίσης πολύ χρήσιμη και μια ισχυρή σύσταση προς τον απόδημο Ελληνισμό, να αποδοκιμάσει έντονα και να απέχει από τις εναλλακτικές μορφές μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας που εφαρμόζονται σε κάποιες Εκκλησίες του Εξωτερικού.

Αποχή από κουταλάκια μίας χρήσης και από κάθε άλλου είδους οικουμενιστική «πατέντα».

Ακόμα, θα ήταν απολύτως εύστοχη και εύλογη η σύσταση αποχής από τους πολιτικούς που υπέβαλλαν την  Ελληνική Εκκλησία σε καθεστώς άτυπου διωγμού κατά την διάρκεια της πρώτης φάσης της «πανδημιοκρατίας». Αλλά και η αναζήτηση ευθυνών από αυτούς, αφού αποδείχθηκε περίτρανα πως τα μέτρα που εφαρμόστηκαν σχετικά με τις Εκκλησίες, ήταν παράλογα, εξουθενωτικά και άδικα.

Αλήθεια, όλοι αυτοί οι διάφοροι μαϊντανολόγοι που εξέφεραν γνώμη για τη δήθεν επικινδυνότητα της Θείας Κοινωνίας, έχουν υπόψιν τους πως οι εκκλησίες έχουν ανοίξει εδώ και τρεις εβδομάδες; Χιλιάδες πιστοί έχουν ήδη κοινωνήσει από κοινές λαβίδες.

Που είναι τα κρούσματα;

Που βρίσκεται η… καμπύλη;

Πηγή μας:

https://www.sportime.gr/apopseis/xriazonte-ki-alla-vrontera-ochi-apo-tin-iera-sinodo/

"Κράτη και έθνη ή παγκοσμιοποίηση και ιδιώτες;"

Κράτη και έθνη ή παγκοσμιοποίηση και ιδιώτες;

του Χαράλαμπου Μηνάογλου

Αφού δεν μπορούν να νικήσουν τον Τραμπ με εκλογές έχοντας μάλιστα μαζί τους το 80% των ΜΜΕ και αφού του έχουν ρίξει τόνους λάσπης, κατηγορώντας τον μέχρι και για πράκτορα των Ρώσων, προσπαθούν ανοικτά πλέον να τον ανατρέψουν

Οι ιδιώτες και οι τρομοκρατικές οργανώσεις τους προσπαθούν να ανατρέψουν τον Τράμπ. Βλέπετε πώς αυτοί που μιλούν συνέχεια για δημοκρατία, όταν δεν μπορούν με τα ΜΜΕ να επιβάλουν τους δικούς τους κυβερνήτες, γράφουν στα παλιά τους παπούτσια την βούληση της πλειοψηφίας;

Οι τρομοκρατικές οργανώσεις (ΑΝΤΙΦΑ, ΑΝΤΑΡΣΙΑ και ΣΙΑ) δουλεύουν πλέον ξεκάθαρα για το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν χρηματοδοτούνται απλώς από τους ῾῾δημοκρατικούς῾῾, ανθρωπιστές, προασπιστές του δικαιωματισμού, αλλά πολεμούν κυριολεκτικά για να επιβάλουν δια της βίας την υποταγή της κρατικής εξουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο. Και θα μου πείτε: και ο Τραμπ μεγάλο κεφάλαιο δεν είναι; Είναι, αλλά ανήκει στο άλλο στρατόπεδο, ας πούμε, το πιο συντηρητικό του μεγάλου κεφαλαίου.

Από την μία οι δημοκρατικοί, οι καμπαλιστές, οι δικαιωματιστές, οι προοδευτικοί και από την άλλη οι ρεπουμπλικανοί, οι ταλμουδιστές, οι φυσιολογικοί, οι συντηρητικοί. Παρότι, οι δύο αυτές παρατάξεις που συγκρούονται σήμερα στις ΗΠΑ είναι εξίσου ανθελληνικές και αντορθόδοξες, εντούτοις είναι σαφές ότι τόσο εμάς όσο και όλους τους νουνεχείς ανθρώπους ανά τον κόσμο μας συμφέρει η επικράτηση του Τραμπ και η οριστική κατάταξη των ΑΝΤΙΦΑ και ΣΙΑ στις τρομοκρατικές οργανώσεις.

Όχι για κανέναν άλλον λόγο παρά μόνο γιατί ο Τραμπ υποστηρίζει την επιβολή του κράτους απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο. Και το κράτος είναι το τελευταίο προπύργιο του ανθρώπου προτού αυτός γίνει βορά στις ορέξεις της αδηφάγου και απρόσωπης παγκοσμιοποίησης, στην οποία ο άνθρωπος θα είναι πραγματικά δούλος, αφού θα έχει απωλέσει το εθνικό κράτος του και θα είναι τελείως ανίσχυρος απέναντι στα εμβόλια και τα τσιπς του Γκαίητς και το πλαστικό χρήμα των τραπεζών.

Πηγή μας:

https://www.pentapostagma.gr/apopseis/6943819_krati-kai-ethni-i-pagkosmiopoiisi-kai-idiotes