Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

Μητροπολίτης Χίου Μάρκος: "Ο χαρακτηρισμός «ουδετερόθρησκο» αποτελεί βλασφημία"




«Μεγάλη πληγή για το ελληνικό κράτος η ψήφιση του χαρακτηρισμού ουδετερόθρησκο. Το θρήσκευμα αποτελεί βασικό στοιχείο του Ελληνικού Κράτους από την δημιουργία του.




Τήν 14ην καί 15ην Φεβρουαρίου 2019 τελέσθη ρχιερατικς ερά Πανήγυρις το γίου νθίμου το Γέροντος, δρυτο καί Κτίτορος τς ερς Μονς Παναγίας «Βοηθείας», χοροστατοντος κατά τόν Μ. σπερινό τς παραμονς καί ερουργοντος κατά τήν Θ. Λειτουργία τς ορτς το Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρν καί Ονουσσν κ. Μάρκου, πλαισιουμένου πό πολλν ερέων, χι μόνον κ Χίου λλά καί πολλν διαμερισμάτων τς Πατρίδας μας, ς καί τν Διακόνων τς ερς Μητροπόλεως, καί μέ τήν συμμετοχή πρωτοφανος πλήθους πιστν, ο ποοι εχαν κατακλύσει χι μόνον τό Καθολικόν καί τόν Νάρθηκα λλά καί τούς πέριξ χώρους τς ερς Μονς.

διαίτερα ασθητή ταν παρουσία τν νέων, ο ποοι προσλθαν νά προσκυνήσουν τήν Παναγία τή «Βοήθεια» καί νά καταθέσουν τήν ελάβειά τους στόν γιο νθιμο, φο μόνο κατά τήν μέρα ατή πιτρέπεται εσοδος στήν ερά Μονή στούς νδρες, ν σχύει τό «βατο» γι’ ατούς κατά τόν λλο καιρό.

Σεβ. Μητροπολίτης κ. Μρκος στό Κήρυγμά του κατά τόν Μ. σπερινό τόνισε τήν πνευματική ξία καί σημασία τς ερς Μονς Παναγίας «Βοηθείας» γιά τήν ερά Μητρόπολί μας λλά καί γιά λο τό λληνικό ρχιπέλαγος, καί νεφέρθη στά πνευματικά κατορθώματα τν μοναχν της μέ κορυφαο τόν γιο νθιμο, ποος καλλιέργησε τά πολλά τάλαντα μέ τά ποα τόν πλούτισε Θεός, στε νά ναδειχθ στίς μέρες μας σιος τς κκλησίας, πού σημαίνει λοκληρωμένος. νεδείχθη σκεος κλογς το Θεο καί λαμψε κατά χάριν μέ τήν καθαρότητά του, φο μόνον Χριστός εναι « πέκεινα πάσης καθαρότητος» καί κολουθε Παναγία μας, ποία στό προπατορικό μάρτημα δέν προσέθεσε καμμία λλη μαρτία, διδασκαλία πού κφράζεται θεολογικς στόν κάθιστο μνο μέ τήν τόσο δυνατή λέξη: μ ε μ π τ ε ! Ο μοναχοί καί α μοναχαί καί πρωτίστως σήμερον ορταζόμενος γιος νθιμος φύλαξαν καί φυλάττουν, καλλιέργησαν καί καλλιεργον τίς ρετές τς παρθενίας, τς κτημοσύνης καί τς πακος, πού πρωτίστως ναφέρονται στό Χριστό καί τήν Παναγία, «- εναι γνωστόν τι Χριστός πρξε φτωχότερος τν φτωχν, πού κούσια πτώχευσε «να «μες τ κείνου πτωχεί πλουτήσωμεν» – καί μέ ατές πολέμησαν καί πολεμον τή φιληδονία, τή φιλαργυρία καί τή φιλοδοξία. Ατό τό πιτυγχάνουν καί ο πιστοί νικντας τή φιληδονία μέ τόν ελογημένο γάμο, τή φιλαργυρία μέ τήν λεημοσύνη καί μέ τό νά ρκονται στά ναγκαα, καί τή φιλοδοξία μέ τήν πακοή στό θέλημα το Θεο καί στήν κκλησία.

Τό πρωΐ τς ορτς Σεβ. Μητροπολίτης κ. Μρκος χοροστάτησε κατά τήν κολουθία το ρθρου καί τέλεσε τήν ρχιερατική Θ. Λειτουργία.

Κατά τή διακονία το Θείου Λόγου νεφέρθη στή χαρισματική καί θεοφόρο ζωή το γίου καί μάλιστα στήν θεολογική νάλυση καί κκλησιαστική σημασία το νόματός του. Κατέστη γιος νθιμος τό εὐῶδες νθος, πού χαρίτωσε τόν πνευματικά καί χι μέ τά κριτήρια το κόσμου πολύκαρπο μελισσνα τν μοναχν τς ερς Μονς του, δρυτής καί κτίτορας τς ποίας πρξε. Καί ατό ποτελε σπουδαιοτάτη ρετή, μεταξύ τν πολλν μέ τίς ποες τόν κόσμησε Θεός. Γιατί δημιουργία ερς Μονς, δη πό τούς πρώτους χριστιανικούς αἰῶνες, θέλει νά κφράσει τόν ερό πόθο γιά τήν κατάκτηση τς χριστιανικς τελειότητας καί στηρίζεται στόν γιογραφικό λόγο: «ε θέλεις τέλειος εναι, παγε πώλησόν σου τά πάρχοντα καί διάδος πτωχος καί ξεις θησαυρόν ν οραν». δρυση ερν Μονν στήν Πατρίδα μας καί μάλιστα πολλν ξ ατν στά χρόνια τς σκληρς καί γιά αἰῶνες δουλείας κράτησε τό Γένος, τήν πίστη καί τή γλσσα μας σέ τέτοιο βαθμό, στε χαρακτηρισμός του σήμερα ς «οδετερόθρησκο» νά ποτελε βλασφημία.


Στό τέλος τς Θ. Λειτουργίας κολούθησε ερά Λιτανεία τν ερν Λειψάνων το γίου νθίμου πέριξ το Καθολικο καί στούς χώρους τς ερς Μονς.

Κατά τήν «πόλυση» Σεβ. Μητρπολίτης κ. Μρκος εχήθηκε τήν ελογία καί προστασία τς Παναγίας «Βοηθείας» καί το γίου νθίμου σέ κάθε πιστό, διαίτερα στούς ναυτικούς μας, τούς πονεμένους, τούς ναγκεμένους, τούς σθενες, τούς νέργους, τούς φρουρούς τς Πατρίιδας μας καί σέ λο τό λληνικό ρχιπέλαγος μέ τά κατοντάδες νησιά καί τίς βραχονησίδες του, πού εναι καί αώνια θά παραμένουν λληνικά. Τέλος, ηχαρίστησε τόν Σεβ. Μητροπολίτη Ρόδου κ. Κύριλλο, μέ τήν κανονική δεια καί ελογία το ποίου λθε στό νησί μας τό κκλησιαστικό κανάλι «ΘΑΡΡΙ» καί κάλυψε τηλεοπτικά τόν σπερινό καί τή Θ. Λειτουργία.»

Πηγή μας:








Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

Η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων (ΠΕΘ) για το θέμα της «Συμφωνίας των Πρεσπών»



«Η ΠΕΘ ουδέποτε αφωνεί, μιλά ποιητική φωνή»  

Η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων (ΠΕΘ), λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη των μελών της να εκφραστούν για το θέμα της κύρωσης της «Συμφωνίας των Πρεσπών» (της κύρτωσης, δηλαδή, της «Ελλάδος»), θυμίζει ότι στον χώρο των θεολογικών πραγμάτων, για τα οποία η ΠΕΘ αγωνίζεται, οι τέτοιου είδους «Συμφωνίες» δεν είναι, κατά τα έσχατα χρόνια, πρωτότυπο φαινόμενο.

Θυμίζει, λοιπόν, ενδεικτικότατα η ΠΕΘ, εκ προηγηθέντων γεγονότων, οπωσδήποτε λυπούμενη γι’ αυτά, ότι στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ ιδρύθηκε Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών, κάτι που, εκ συστήματος, αποδομεί την ορθόδοξη θεολογική προοπτική και την επιστημονική κατάρτιση των νέων πτυχιούχων της Θεολογικής Σχολής, ενώ δεν παρέχει και έγκυρη γνώση του περί ισλαμισμού αντικειμένου, ούτε, βέβαια, υπόκειται σε διοικητική και, προπαντός, επιστημονική ορθότητα.

Η κίνηση αυτή αποχρωμάτισε το ειδικό βάρος ενός ιστορικού θεολογικού χώρου, προς τον οποίο θα εστρέφοντο εξ όλου του κόσμου ενδιαφερόμενοι προς ειδίκευση για τη σπουδή της ορθόδοξης θεολογίας. Αποικοδομείται, έτσι εμμέσως, το κύρος, το ύφος και η φήμη μιας Σχολής, που, δια της έγκριτης ειδίκευσης στην ορθόδοξη θεολογία, συνέβαλλε προς τον αναγκαίο ενδορθόδοξο διάλογο στον χώρο της Οικουμενικής Ορθοδοξίας. Αυτός ο διάλογος, άλλωστε, παντού και πάντοτε, ιστορικά και οικουμενικά, στηρίζεται από την ελληνική παιδεία.

Η ΠΕΘ θυμίζει, ακόμη, ότι απαξιώθηκε από καιρού ο σκοπός, ο προσανατολισμός και το διδακτικό περιεχόμενο (η ύλη) του Μαθήματος των Θρησκευτικών, με παράτυπες πολιτικές ενέργειες και αντιεπιστημονικά τεχνολογήματα, που προσέβαλαν (και ανατυπωνόμενα προσβάλλουν έτι και νυν), εκ βάθους, τη δημοκρατικότητα και το αίσθημα ευθύνης για προσφορά έγκριτης Παιδείας στους Έλληνες μαθητές.

Η ΠΕΘ, ως άμεσα αρμόδια, έχει καταναλώσει, μια θάλασσα μελάνι, με τα κείμενά της (και τα κείμενα μελών της), για αυτά τα θέματα. Το ίδιο θα συνεχίσει να πράττει, σεβόμενη, όχι μόνο τους έμπρακτους κόπους των μελών της αλλά και τον οντολογικό σκοπό της παρουσίας της, εξαιτίας του εγγενούς χαρακτήρα της, ο οποίος, διαπνεόμενος από Ορθόδοξο ήθος, δε μπορεί παρά να είναι πάντοτε υπέρ της δικαιοσύνης και της δημοκρατικής ανάγκης.

Έτσι και τώρα, για την περίπτωση της προκρινόμενης «Εσχάτης Συμφωνίας των Πρεσπών», η ΠΕΘ δηλώνει, εν ανδρεία φωνή, τη συνεχή παρουσία της και, εν προκειμένω, έχοντας αντλήσει την πεζογραφική μεθοδολογία, ζητά την ποιητική άδεια. Πράγματι, απέναντι, στην αυθαιρεσία και τις ολοκληρωτικές πρακτικές, η ΠΕΘ, αντιστεκόμενη στην απελπισία που δημιουργεί μία εξουσία που κώφευσε στις εύλογες εκκλήσεις για τον σεβασμό της λαϊκής βούλησης, τι άλλα επιχειρήματα έχει να παραθέσει; Κατά την Ελληνική παράδοση, λοιπόν, και η ΠΕΘ, όπως πολλοί αρτιόκαρδοι στην εποχή μας Έλληνες, βρίσκει καταφυγή στους ενυπάρχοντες στην ποιητική γλώσσα των μελών της τραγωδούντες στίχους:

Μακεδονία

ν νεφέλ «Συμφωνία»
Γένηκες Πρεσπ
ν πενία…
λλη τώρα τυραννία…
Στάσου
ρθή, Μακεδονία…
, τί νομα,
τί τόπος,
Ο
νικώμενων κόπος…
Θέσ’ τήν περικεφαλαία,
Πάντα σύ ‘σουνα
ραία…
Μέ σημαία μες στούς μους,
Περπατο
με σου τούς δρόμους…
ν σταυρ καυσοκαρδίτες,
Στέκουμε μπροστά στούς θύτες.
Γι’
γαθό τούτοι πουλνε
τό κακό, καί μ
ς γελνε…
….
Τ
ν λλήνων ντας μία,
Ζε
ς παντο, Μακεδονία!
Εκ του ΔΣ
9/2/2019

Πηγή μας: