Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ MINDFULNESS



Ένσταση γονέων για επικίνδυνες πρακτικές βουδιστικού διαλογισμού (mindfulness) στα δημοτικά σχολεία.

Περιήλθε στην αντίληψή μας το με αριθ. πρωτ. Γ1 γ/ Γ.Φ. 3. 3, 13, 18 Ζ ΦΑΥ 4,6 (2018) /Γ. Π. 25152/13-4-2018 του Υπουργείου Υγείας (Υ. Υ.) με θέμα: «Ενημέρωση σχετικά με την έγκριση από το ΥΠ. Π. Ε. Θ. / Ι. Ε. Π. κατάθεσης αιτημάτων οργάνωσης και υλοποίησης παρεμβάσεων / δράσεων… 2018-2019» ΑΔΑ: 7 ΝΦ 4465 ΦΥΟ - ΜΩΛ.

Οι παρεμβάσεις / δράσεις με βάση το παραπάνω έγγραφο που έχουν ήδη αναπτυχθεί από το Υ. Υ. καθώς και πολλές από τις νέες παρεμβάσεις, που θα κατατεθούν από το Υ. Υ. για έγκριση για το σχολικό έτος 2018-2019 έχουν πολύ ενδιαφέρον και φαίνονται αξιόλογες.

Όμως ο θεματικός άξονας: «Προαγωγή Ψυχικής Υγείας παιδιού και εφήβου» και πιο συγκεκριμένα η 1η παρέμβαση με τίτλο «Η πυξίδα του εαυτού μου» - MINDFULNESS - πιλοτική εφαρμογή για παιδιά Γ΄, Δ΄, Ε ΄ Δημοτικού, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.

Και αυτό γιατί η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει κινδύνους και παρενέργειες, ακόμα και ανεπανόρθωτες για την ψυχική, αλλά και την σωματική υγεία προσώπων που ασχολούνται με την πρακτική του mindfulness καθώς και με όλες τις πρακτικές διαλογισμού.

Το mindfulness σύμφωνα με τους υποστηρικτές του είναι ένα είδος διαλογισμού, που έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο με πολλαπλούς τρόπους, ώστε να ανταποκριθεί καλύτερα στις ανάγκες της καθημερινότητας.

Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη από πολλές επιστημονικές, ερευνητικές μελέτες, που έχουν δημοσιεύσει τα αρνητικά αποτελέσματα του mindfulness καθώς και πολλές ανασκοπήσεις, όπως η επισκόπηση (overview) για το mindfulness, από την Cochrane Library (μία από τις πιο έγκυρες βάσεις μελετών ανασκόπησης), που συμπεραίνουν ότι υπάρχει γενική έλλειψη στοιχείων σχετικά με την αποτελεσματικότητα του mindfulness [Rodriguez L. et al 2016 βλ. conclusions].

Σύμφωνα με τη μελέτη του Brown University «Varieties of Contemplative Experience study», που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS (Public Library Of Science), το mindfulness είναι μία από τις πολλές βουδιστικές τεχνικές διαλογισμού που διαφημίζονται και προωθούνται στον δυτικό κόσμο ως «Προαγωγή της Υγείας». Ενώ το mindfulness αντλεί υλικό βασισμένο σε βουδιστικά κείμενα και διδασκαλίες, προβάλλεται ως τεχνική ψυχικής και σωματικής υγείας. Οι διάφορες εφαρμογές του mindfulness αποτελούν σήμερασημαντική συνεισφορά στη βιομηχανία διαλογισμού δισεκατομμυρίων δολαρίων. Δυστυχώς όμως αποσιωπούνται οι πάρα πολλές παρενέργειες του, που πολλές φορές είναι πολύ σοβαρές και μη αναστρέψιμες. [Jared R. et al., 2017, βλ. I­n­t­r­o­d­u­c­t­i­on]

Αυτές οι δύσκολες ή δυσάρεστες καταστάσεις περιγράφονται ακόμα και από τις ίδιες τις βουδιστικές βιβλιογραφικές πηγές [Jared R. et al., 2017, βλ. Introduction] που όμως τις δέχονται «ως τμήμα του δρόμου προς τον φωτισμό» [Jolyon Jenkins ΒΒC 2016]. Όμως όπως αναφέρει το BBC, «αυτό που είναι περίεργο, για όσους δεν είναι οπαδοί θρησκειών οι οποίες σχετίζονται με διαλογισμό, είναι ο τρόπος με τον οποίο μια πνευματική, διαλογιστική πρακτική έχει μετατραπεί σχεδόν σε ιατρική θεραπεία, ή ακόμα μέρος ενός τρόπου ζωής»[Jolyon Jenkins ΒΒC 2016].

Αναφέρουμε ενδεικτικά και πολύ περιληπτικά τις σημαντικότερες παρενέργειες του mindfulness, από δημοσιευμένες επιστημονικές ερευνητικές μελέτες.

Στον γνωστικό τομέα

Έχουν αναφερθεί αδυναμία συγκέντρωσης, προβλήματα με τη μνήμη, αποσύνδεση από το περιβάλλον, παράνοια, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις και αποδιοργανωμένος λόγος [Jared R. et al., 2017, βλ. Description of phenomenology domains, Cognitive ], [Utpal D, 2016].

Στον αισθητηριακό και αντιληπτικό τομέα

Καταγράφηκαν αλλαγές και στις πέντε αισθήσεις. Σχετικά με την όραση, συχνή ήταν η υπερευαισθησία στο φως, ψευδαισθήσεις με τη μορφή οπτικών φώτων και σε μερικές περιπτώσεις αναφέρθηκε η παύση κάθε οπτικής αντίληψης. Άλλες αντιληπτικές στρεβλώσεις περιελάμβαναν στρέβλωση του χρόνου, του χώρου και της πραγματικότητας [Jared R. et al., 2017, βλ. Description of phenomenology domains, Perceptual].

Στον συναισθηματικό τομέα

Έχει αναφερθεί κυρίως αυξημένη συναισθηματικότητα, όπως φόβος, άγχος (που σε όσους πάσχουν από Μετατραυματική Διαταραχή Στρες (PTSD) γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο), πανικός, αυξημένη συναισθηματική αστάθεια και ευαισθησία, διέγερση ή ευερεθιστότητα, οι οποίες θα μπορούσαν να ενταθούν σε θυμό και επιθετικότητα, αλλά και μειωμένη συναισθηματικότητα όπως συναισθηματική ισοπέδωση, μερικές φορές ακόμη και πλήρης απουσία συναισθημάτων.

Τα θετικά συναισθήματα μετά από διαλογισμό mindfulness, όπως ευδαιμονία και ευφορία, μερικές φορές ακολουθήθηκαν από επακόλουθη κατάθλιψη, που σε ορισμένες περιπτώσεις έγινε τόσο σοβαρή ώστε να οδηγήσουν σε αυτοκτονικό ιδεασμό, ή αντίθετα κλιμακώθηκαν σε συνθήκες αποσταθεροποίησης, που έμοιαζαν με μανία και ψύχωση, και συχνά απαιτούσαν νοσηλεία.

Στους ασκούμενους με ιστορικό ψυχολογικών τραυμάτων, ήταν συνηθισμένη η επανεμφάνιση των τραυματικών αναμνήσεων και εμπειριών [Jared R. et al., 2017, βλ. Description of phenomenology domains, Affective ], [Utpal D, 2016].

Στον σωματικό τομέα

Καταγράφηκαν κυρίως: αϋπνία και εφιάλτες καθώς και μείωση της όρεξης και πρόσληψης τροφής. Συχνές ήταν οι αναφορές πίεσης και έντασης στο σώμα ή έντονου πόνου, που ξεκινούσε ή γινόταν πιο οξύς κατά τη διάρκεια της πρακτικής καθώς και αίσθημα θερμότητας και κρύου είτε σε όλο το σώμα είτε τοπικά. Επίσης αναφέρθηκε αυξημένος κίνδυνος επιληπτικών κρίσεων [Jared R. et al., 2017, βλ. Description of phenomenology domains, somatic], [Utpal D, 2016].

Στον βουλητικό τομέα (που αναφέρεται στην δύναμη της θελήσεως)

Καταγράφηκαν έλλειψη επιθυμίας για δραστηριότητες (ανηδονία) και επιδίωξη στόχων (αβουλησία). Πολλές φορές οι ασκούντες το mindfulness, χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή για να αποφύγουν απαιτητικές και δύσκολες εργασιακές προκλήσεις [Jared R. et al., 2017, βλ. Description of phenomenology domains, conative], [Utpal D, 2016].

Ως προς την αλλαγή στην αίσθηση του εαυτού:

Ορισμένοι ασκούμενοι ανέφεραν την αίσθηση ότι ο εαυτός τους συγχωνεύθηκε με τον κόσμο, ενώ άλλοι αντίστροφα ανέφεραν ότι ο κόσμος είχε συγχωνευθεί με την αίσθηση του εαυτού τους. Αναφέρθηκαν ακόμα πιο ακραίες καταστάσεις, που οι ασκούμενοιαισθάνονταν ότι δεν υπήρχαν καθόλου ή ότι θα εξαφανίζονταν ή θα ήταν αόρατοι για τους άλλους. Αναφορές αποπροσωποιήσης(αίσθημα απομόνωσης από τις ψυχικές και σωματικές διεργασίες) καθώς και ψύχωση (απώλεια επαφής με την πραγματικότητα) αναφέρονται και σε άλλες δημοσιεύσεις [Jared R. et al., 2017, βλ. Description of phenomenology domains, Sense of self].

Στον κοινωνικό τομέα

Αναφέρθηκαν δυσκολίες στην εργασία και την οικογένεια μετά την πρακτική του διαλογισμού mindfulness, που λογίζονται ως κοινωνική αναπηρία [Jared R. et al., 2017, βλ. Description of phenomenology domains, Social].

Από δύο δημοσιεύσεις [Jared R. et al., 2017, βλ. Duration, severity and associated impairment], [Dawn Foster 2016, David Shapiro, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Irvine, το 1992], η συντριπτική πλειοψηφία των ασκουμένων στο mindfulness ανέφερε αρνητικές εμπειρίες, που έβλαψαν την καθημερινή τους ζωή ή είχαν αντίκτυπο στη ζωή τους, με ένα ποσοστό να αναφέρει βαριές ανεπιθύμητες ενέργειες μέχρι και αυτοκτονία.

Όπως επισημαίνουν οι ψυχολόγοι Miguel Farias και Catherine Wilkolm σχετικά με το mindfulness:

«Ο βουδιστικός διαλογισμός σχεδιάστηκε για να μην μας κάνει πιο ευτυχισμένους, αλλά για να αλλάξουμε ριζικά την αίσθηση του εαυτού μας και την αντίληψη του κόσμου. Με δεδομένο αυτό, ίσως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι μερικοί θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις. Και άλλοι ειδικοί έχουν καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα» [Utpal D, 2016].

Η Βρετανική ειδησεογραφική εφημερίδα «The Guardian» που ασχολήθηκε εκτεταμένα με το θέμα προτείνει αντί του mindfulness «εναλλακτικές μεθόδους χαλάρωσης, που μπορούν να βοηθήσουν, όπως ανάγνωση βιβλίων, εύρεση περισσότερου χρόνου με τους φίλους σας και απλά, να μάθετε να κάνετε διαλείμματα από τον φρενήρη ρυθμό της ζωής σας» [Dawn Foster 2016].

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, οι γονείς ζητάμε ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ η 1η παρέμβαση «Η πυξίδα του εαυτού μου» – MINDFULNESS, του θεματικού άξονα: «Προαγωγή Ψυχικής Υγείας παιδιού και εφήβου» και όποια άλλη παρέμβαση σχετίζεται με διαλογισμό, διαλογισμό mindfulness ή οποιαδήποτε άλλη βουδιστικής προέλευσης τεχνική.

Αρνούμαστε να γίνουν τα παιδιά μας πειραματόζωα βουδιστικών τεχνικών επειδή αυτές προωθούνται και χρηματοδοτούνται.

Δεν δεχόμαστε να γίνουν τα παιδιά μας χειραγωγήσιμα όντα μιας τάχα «μοντέρνας κοινωνίας». Το πως θα χρησιμοποιήσει κάποιος τον ψυχικό του κόσμο και τον εγκέφαλο του είναι προσωπική του υπόθεση.

Οι τεχνικές αυτές, τεχνικές πλύσεως εγκεφάλου στην ουσία, είναι τελείως έξω από την ελληνική παράδοση, φιλοσοφία, κουλτούρα και θρησκεία. Το σχολείο έχει πολλά να διδάξει από την πλούσια ελληνική μας παράδοση, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ανατολικής προέλευσης φιλοσοφίες και θρησκείες. Δεν έχει κανένα δικαίωμα το σχολείο να στρέψει τα παιδιά μας στην βουδιστική φιλοσοφία και θρησκεία ερήμην μας και μάλιστα όταν υπάρχουν τόσες διεθνείς αρνητικές αναφορές.

Επιφυλασσόμαστε παντός νομίμου δικαιώματός μας.

Οι γονείς

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙA
Rodriguez L., Fernández J., Fernandez M., “Evidence Based Mindfulness. An overview of Cochrane systematic reviews”, Poster March 2016 DOI: 10.13140/ΡΓ.3.2.1601.7048, Conclusions σ. 2
Lindahl JR., Fisher NE, Cooper DJ, Rosen RK, Britton WB. The varieties of contemplative experience: A mixed-methods study of meditation-related challenges in Western Buddhists. (PLOS) Public Library Of Science, Published: May 24, 2017.
“Jolyon Jenkins investigates dangers and benefits of increasingly popular practice, Is Mindfulness Meditation Dangerous?” ΒΒC Out of the Ordinary 16 Mar 2016 series 4, episodes 2/3
Utpal D Ph.D. The Science Behind Behavior “The Little-Known Downsides of Mindfulness Practice”, Psychology Today, Posted Apr 27, 2016, ttps://www.psychologytoday.com/.../the-little-known-d.
Dawn Foster “Is mindfulness making us ill?”, Life and style, The Guardian 23 Ιαν 2016

Πηγή μας:



Μην αναρωτιέστε, γιατί να βοηθήσει ο Θεός την Ελλάδα.



«Μην αναρωτιέστε, γιατί να βοηθήσει ο Θεός την Ελλάδα.

Ο Άγιος Παίσιος έλεγε πως ο Θεός θα βοηθάει σκανδαλωδώς την Ελλάδα. Έλεγε επίσης πως επειδή υπάρχει μαγιά. Γι’ αυτό θα κάνει ο Θεός ό,τι κάνει υπέρ της πατρίδας μας.


Αυτός ο… σιχαμένος  λαός.... όπως τον αποκαλούν μερικοί..... έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια… Τρεις φανερούς Αγίους.

Μαθαίνει τα παιδιά του να προσεύχονται και να έχουν ευλάβεια.

Αντέχει μια τεχνίτη φτώχια 10 ετών, στηρίζοντας τις ελπίδες του στα λόγια των Αγίων, για τη λύτρωση που θα έρθει από το Θεό.

Το Άγιο Φως ακόμη μας κάνει τη τιμή και μας φωτίζει.

Μπορεί ακόμα και βγάζει εκατομμύρια κόσμου στους δρόμους για τα εθνικά μας θέματα, τιμώντας τους Ήρωες και τους Μάρτυρες.

Ο θεσμός της οικογένειας αν και λαβωμένος ακόμα κρατιέται... και πολλοί από εμάς είμαστε έτοιμοι για αγώνα για τη σωτηρία του Έθνους.
......και όλα αυτά με ένα σωρό πρακτόρια... να μας υποβαθμίζουν 24 ώρες το 24ωρο...

Ναι! αμαρτήσαμε ενώπιον του Θεού μας... και η αμαρτία μας ενώπιον Του θα είναι δια παντός.... γιατί εδώ είναι ο κόσμος της πτώσης ....

Κάντε μας όμως τη χάρη και αφήστε μας ...να δώσουμε τον αγώνα μας ....η απελπισία είναι αλλουνού στρατοπέδου σημαία ..

Μην αναρωτιέστε λοιπόν!»


Πηγή μας:



Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

"Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ – ΚΑΝΤΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΘΑΥΜΑΤΑ! "




«Όσοι είναι σταθεροί, μόνο αυτοί θα μείνουν κοντά στο Θεό. Τους άλλους θα τους πάρει το ρεύμα του ποταμού και θα τους καταστρέψει και θα τους διαλύσει..»

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ – ΚΑΝΤΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΘΑΥΜΑΤΑ! 

Η Ελπίδα σας στο Θεό!

«Να έχεις πίστη στο Θεό και να κάνεις προσευχή και ο Θεός θα βοηθήσει περισσότερο από δικηγόρους και περισσότερο από ανθρώπους. Του κόσμου τους ανθρώπους να έχεις, άμα ο Θεός δεν θέλει, δεν γίνεται τίποτα. Όσα και να πούμε, χιλιάδες κηρύγματα να ακούσετε, αν δεν έρθει το άγιο Πνεύμα για να μας στερεώσει, να μας στηρίξει και να μας βοηθήσει, αν δεν έρθει η χάρις του Θεού, τίποτε δεν κάνουμε. Γι’ αυτό λέει ο απόστολος Παύλος· «Αυτός δε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ο Θεός και πατήρ ημών, ο αγαπήσας ημάς και δους παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι, παρακαλέσαι υμών τάς καρδίας και στήριξαι υμάς εν παντί λόγω και έργω αγαθώ» (Β Θεσ. 2,16-17).

Σας τα είπα αυτά, λέει, και παρακαλώ το Θεό να σας στηρίξει, να σας δυναμώσει, να σας βοηθήσει για να μην πέσετε στην αμαρτία.
Πέτρος να είσαι, Παύλος να είσαι, ασκητής Αντώνιος να είσαι στα βουνά να πας, μην έχεις αυτοπεποίθηση. Να φοβάσαι τον εαυτό σου και να μην του έχεις εμπιστοσύνη. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας. Οι άλλοι δεν μπορούν τόσο να σε βλάψουν, όσο μπορείς να βλάψεις εσύ τον εαυτό σου, με τις βλακείες σου, με τις ανοησίες σου, με τα εγκλήματα σου, με τις απατεωνιές σου και με τα σφάλματά σου. Εσύ λοιπόν είσαι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού σου.

Να μην έχουμε ποτέ εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, αλλά να παρακαλούμε το Θεό για να μας στερεώσει στην πίστη. Γιατί αν έρθει κανένας διωγμός εδώ πέρα –και προφητεύω ότι θα έρθει–, θα γίνουν φοβερά πράγματα· τότε θα πέσει το κόσκινο το μεγάλο. Και θα είμεθα τότε ευτυχείς, αν μείνουν μέσα στην πόλη 100-200 Χριστιανοί. Τους άλλους θα τους πάρει το ρεύμα. Θα τους σηκώσει ως άχυρο, που το φυσά το σηκώνει και το πετά ο άνεμος. Έτσι θα τους σηκώσει όλους αυτή η θύελλα του διαβόλου, αυτός ο άνεμος. Και θα μείνουν μόνο τα βράχια. Όσοι είναι σταθεροί, μόνο αυτοί θα μείνουν κοντά στο Θεό. Τους άλλους θα τους πάρει το ρεύμα του ποταμού και θα τους καταστρέψει και θα τους διαλύσει.

Η προσευχή πανίσχυρο όπλο

Τι πρέπει να κάνουμε, ευρισκόμενοι σ’ αυτό τον αιώνα, σ’ αυτή τη γη, για να μείνουμε με το Χριστό; Ιδού τι μας συμβουλεύει ο απόστολος Παύλος. Ένα όπλο πανίσχυρο, που πρέπει πάντοτε να έχουμε μαζί μας οι Χριστιανοί, είναι η προσευχή. Να μην είμαστε άοπλοι σ’ αυτή την σκληρά μάχη.

«Το λοιπόν προσεύχεσθε, αδελφοί, περί ημών» (Β Θεσ. 3,1). Σ’ αυτά τα χρόνια που ζούμε, σας παρακαλώ πολύ, λέει ο απόστολος, προσεύχεσθε για μένα. Ένας Παύλος παρακαλούσε τους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης να προσεύχονται γι’ αυτόν! Το σκεφτήκατε αυτό; Αν ο Παύλος είχε ανάγκη από τις προσευχές των Χριστιανών, πόσο μάλλον εμείς;

Αλλά εμείς αυτή την προσευχή, που είναι όπλο ισχυρό – πανίσχυρο για όλες μας τις ανάγκες, υλικές και πνευματικές, την αμελούμε.

Έχουμε μεγάλο και σκληρό αγώνα. Πρέπει να νικηθούν οι δαίμονες. Και πρέπει να νικήσει ο χριστιανισμός. Βοηθήστε και εσείς οι Χριστιανοί. Και σήμερα, αν δεν έχουν επιτυχία οι επίσκοποι και οι ιεροκήρυκες, αιτία είναι ότι δεν προσεύχονται γι’ αυτούς οι Χριστιανοί. Αν πίσω από κάθε επίσκοπο, πίσω από κάθε κήρυκα του ευαγγελίου, υπήρχαν δέκα άνθρωποι να προσεύχονται, για να τους δυναμώνει ο Θεός και να τους φωτίζει, θαύματα θα γίνονταν. Τώρα εμείς είμαστε θεομπαίκτες. Βλέπεις τον κήρυκα του ευαγγελίου να ανεβαίνει στον άμβωνα; Παρακάλεσε το Θεό να τον φωτίσει, για να πει πέντε λόγια σωστά. Βλέπεις τον ιερέα; Παρακάλεσε το Θεό να τον δυναμώσει στον σκληρό αυτό αγώνα που έχουμε.

Κάντε προσευχή και θα δείτε θαύματα

Το πρωί που σηκώνεστε κάνετε προσευχή; Διαβάζετε Γραφή; Ψάλλετε το Θεό; Προσευχή, παιδιά· «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α Θεσ. 5,17). Θα δούμε θαύματα – θα δείτε θαύματα, παιδιά, στη ζωή σας. Τώρα στα γηρατειά μου, κάθομαι καμιά φορά και θυμούμαι τα θαύματα που έκανε ο Θεός στη ζωή μου και δακρύζω. Θαύματα· μικρό παιδί πως εσώθηκα! Είχαμε ένα κήπο μικρό εκεί στο σπιτάκι και ήταν τότε τα πηγάδια ανοιχτά. Και εγώ μικρός ήμουν πολύ ζωηρός. Ξαφνικά, εκεί που έτρεχα, γλιστρώ και πέφτω κάτω στο στόμιο του πηγαδιού. Το σώμα μου το μισό σχεδόν κοιτούσε μέσα στο πηγάδι, ευτυχώς η ισορροπία του σώματος μου ήταν προς τα έξω. Λίγο τι και θα έπεφτα μέσα. Αφού έβλεπα σαν καθρέπτη το νερό. Μόλις κατόρθωσα και γλίτωσα. Αν έπεφτα μέσα, θα είχα πνιγεί. Κάποια προσευχή με έσωσε. Έχω κι άλλες πολλές περιπτώσεις, μεγάλες. Βλέπει ο άνθρωπος θαύματα στην προσευχή. Λοιπόν έτσι να κάνετε και εσείς και ο Κύριος θα σας σώσει και από σωματικούς κινδύνους και από πνευματικούς κινδύνους· μεγάλα και θαυμαστά θα ποιήσει ο Κύριος. Μεγάλα εν Χριστώ. Όχι εμείς οι μικροί και ανάξιοι, αλλά η δύναμη του Κυρίου, «η Θεία χάρις η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλειπόντα αναπληρούσα» (ακολ. χειροτ.). Ο Θεός θα δώσει τη χάρη, όταν υπάρχει ταπείνωση, αγάπη, συναίσθηση ότι είμεθα ένα μηδενικό. Και τα μηδενικά αξιοποιούνται.

Διαβάστε το βιβλίο «Ακολούθει μοι». Εκεί στο τέλος γράφει· Τα μηδενικά αξιοποιούνται, όταν υπάρχει μπροστά η μονάδα. Αν έχεις ένα μηδενικό, γίνεται δέκα· αν έχεις δύο μηδενικά, γίνεται εκατό· αν έχεις τρία μηδενικά γίνεται χίλια… Η συναίσθηση της μηδαμινότητος μας όταν έχουμε μπροστά τον Ένα. «Έν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν» (Ψαλμ. 59,14). Θα τα δούμε αυτά. Δεν είναι μύθος ο χριστιανισμός, αλλά είναι μία πραγματικότης την οποία την αισθανόμεθα και καθένας Χριστιανός είναι ένας μικρός Χριστός. Διαβάστε το βιβλίο που συνέστησα και στους ιερείς «Η ζωή Του ζωή μου». Λοιπόν είμεθα σύμφωνοι; Πνευματικοί άνθρωποι να είστε, να προσεύχεστε και για μας και για την Εκκλησία ολόκληρον. Άντε στο καλό, στην ευχή του Χριστού· και δεν πειράζει, παιδάκι μου, θα τραβήξομε εμείς το δρόμο μας. Ο Χριστός «Λοιδορούμενος ούκ αντελοιδόρει» (Α΄ Πετρ. 2,23) και οι απόστολοι έλεγαν «λοιδορούμενοι ευλογούμεν» (Α ΄ Κορ. 4,12).»

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.71-76


Πηγή μας:



Όταν ο μακαριστός μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης προειδοποιούσε- «θα αδειάσει η πόλη και μόνο σκυλιά και γατιά θα μείνουν και όσοι προλάβουν θα σωθούν»…


Σε μια ομιλία του στις 19/01/1976 στο χωριό Κρυόβρυση Εορδαίας, υπογράμμιζε την ανάγκη να στηριχθούν οι Έλληνες στην καλλιέργεια της γης τους και την κτηνοτροφία τονίζοντας τα παρακάτω:

«Να καλλιεργήσουμε την γη. Να τιμήσουμε τον τσοπάνο. Εντός ολίγου δεν θα έχουμε γεωργία και τσοπάνο. Η Ελλάδα θα έχει δασκάλους και καθηγητές όσους θες-δικηγόρους;-θα γεμίσει ο κόσμος. Τότε θα σβήσει ο τσοπάνος και ο γεωργός τα πιο απαραίτητα επαγγέλματα στον κόσμο. Θα’ ρθει όμως ώρα που θα πέσουν όλοι αυτοί και ο δάσκαλος και ο δικηγόρος και ο καθηγητής και ο βασιλιάς ακόμα, θα πέσουν και θα προσκυνήσουν τον γεωργό. Γιατί αφήσαμε τη γεωργία, τα βουνά μας.

Θα έρθει η ώρα που θα κλείσουν τα εργοστάσια σε μια νύχτα-γέρος άνθρωπος είμαι, πεθαίνω, γράψτε το-σε μια νύχτα θα αδειάσει η πόλη και μόνο σκυλιά και γατιά θα μείνουν και όσοι προλάβουν θα σωθούν. Ευλογημένο χωριό!

Μην φεύγει κανένας λοιπόν. Ούτε Γερμανία, ούτε Αυστραλία. Κοντά εδώ στα παιδιά σας, στα ευλογημένα μέρη. Να τρώτε ένα κομμάτι ψωμί, να είναι ευλογημένο. Τ’ ακούτε αυτά; Είμαστε σύμφωνοι; Δεν τ’ ακούτε; Θέλετε καμπάνα ρώσικη;..»

ΠΗΓΗ :Απόσπασμα από «Χριστιανική Σπίθα»-Ιδρυτής Π.Αυγουστίνος Καντιώτης.

Πηγή μας:




ΑΣΚΗΤΡΙΑ ΛΑΜΠΡΙΝΗ: ΠΡΟΕΙΔΕ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΜΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΗΝ "ΚΑΡΤΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ" ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ




Η Ασκήτρια εν τω κόσμω Λαμπρινή Βέτσιου – Δρίβα, από την Άρτα, που κοιμήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2002 μ.Χ., προείπε σε διάφορους ανθρώπους όσα πολύ δύσκολα έρχονται για την Ελλάδα και τους Έλληνες, που ξέχασαν τον Θεό, ακολουθώντας αδιέξοδους δρόμους και θεωρίες, αθεΐα, απιστία, αιρέσεις, σαρκικές ηδονές και υλισμό! Που δεν έσκυψαν να πιουν από το γάργαρο και δωρεάν νερό της αιωνιότητας, της ευσέβειας, της ευλογημένης Ορθοδοξίας. Που ξέχασαν να κάνουν ακόμη και τον σταυρό τους, το «δόξα τω Θεώ», την Παναγιά της μάνα μας, τον Εκκλησιασμό της Κυριακής, το καντηλάκι της βραδινής προσευχής…


Η Ασκήτρια Λαμπρινή της Άρτας, που προείπε τις μεγάλες καταστροφές από τσουνάμι (Φιλιππίνες), το συγκλονιστικό ατύχημα με τα παιδιά στα Τέμπη, είδε επίσης με φώτιση Θεού, ότι η Ελλάδα θα πέσει έξω οικονομικά με το ευρώ, θα μπουν μεγάλοι φόροι και θα έρθει πολύ μεγάλη φτώχεια και πείνα, αναγκαστική επιστροφή του κόσμου στα χωριά, προσπάθεια επιβολής της Κάρτας – Ταυτότητας, εκλογές και ακυβερνησία, ξένος κυβερνήτης που θα μας φέρουν απ΄ έξω (ίσως η Τρόικα και οι Δανειστές) και στο τέλος επιστροφή του Βασιλιά στην Ελλάδα (όπως είδε και ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, θεωρώντας το θετικό μπροστά σε όσα θα έχουν ήδη συμβεί στην χώρα μας)! Αλλά και μεγάλη μέριμνα του Θεού για τους πιστούς Ορθοδόξους Χριστιανούς!

Τόνιζε επίσης πόσο σωτήριο είναι για τα παιδιά μόλις 10 λεπτά προσευχής την ημέρα!


Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΕΞΩ

«Η Ελλάδα, μια ώρα, οικονομικά θα πέσει έξω! Τα λεφτά θα εξευτελιστούν. Τυχεροί όσοι θα έχουν χρυσό (ως μέσο συναλλαγής) και ένα κομμάτι γης».


ΦΟΡΟΙ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ

Μου είπε η γερόντισσα (έγινε μοναχή από τον π. Μητροφάνη) για το σπίτι μου(1990):

– «Τι το θες παιδί μου τόσο μεγάλο σπίτι; Θα έρθει καιρός που θα βάλουν φόρο και στα βήματά σας μέσα σ“ αυτό, και στα άτομα που είστε μέσα»! (Τώρα έχουμε τεκμήριο διαβίωσης – φορολόγηση τετ. μέτρων και το χαράτσι).

– Τυχεροί όσοι θα μένουν σε καλύβες (μικρά σπιτάκια). Τα αυτοκίνητα θα τα αράξει ο κόσμος στις αυλές του!! Αν έχεις δουλειά θα δουλεύεις όλη μέρα, το μισό μεροκάματο θα το δίνεις για βενζίνη για να πάς στη δουλειά σου και το υπόλοιπο να ταΐσεις τα παιδιά σου και αν φτάσουν για να φάνε… Την αποθήκη που βάζει ο πατέρας σου το χόρτο για τα ζώα θα σε παρακαλάνε για να μείνουν μέσα! Γεμάτος έκπληξη της είπα. Βρε γιαγιά έχει ποντίκια μέσα! Η γιαγιά μου είπε:

– Όταν κάποιος δεν έχει που να βάλει την οικογένειά του, τα ποντίκια θα υπολογίσει; Αφού έριξε μια ματιά στον ουρανό με κοίταξε και μου είπε:

– Θα είναι άτομα από την Αθήνα και από άλλα μέρη, και από νησιά θα έρθει κόσμος! Πότε θα γίνουν αυτά γιαγιά; Δεν θα ζω εγώ τότε!


Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ – ΚΑΡΤΑ

Είπε επίσης, το 1990:

– Θα σας αναγκάσουν να πάρετε μια κάρτα-ταυτότητα. Θα κάνετε όλες τις συναλλαγές σας με αυτή. Να μη την πάρετε, είναι του Αντιχρίστου. Όποιος την πάρει αμέσως ξεβαπτίζεται. Είπε επίσης ότι θα αναγκάσουν τον κόσμο να πάρει τη κάρτα με διάφορους τρόπους. Αυτές, είπε, θα βγουν στον Βόλο.

– Τα πράγματα θα αλλάξουν, δεν θα είναι όπως τώρα. Θα έρθει μεγάλη φτώχεια! Θα πουν, είσαι μακροχρόνια άνεργος, δικαιούσαι ένα βοήθημα οικονομικό, για να το πάρεις όμως θα πρέπει να έχεις την κάρτα-ταυτότητα. Εκεί θα εξαπατηθούν πολλοί… Σκέψου ένα πατέρα με τρία παιδιά που έχουν τρεις μέρες να φάνε. Θα τρέχει αμέσως να πάρει τη κάρτα, για να αγοράσει λίγα μακαρόνια, λίγα φασόλια... (Δεν μιλάει για απλή τραπεζική κάρτα, αλλά για (υπερ) κάρτα-ταυτότητα). 


ΘΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕΓΑΛΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

7 Σεπ. 2002: Επισκέφτηκα τη γερόντισσα στο σπιτάκι της. Ήταν 11 το πρωί.

– Έλα και σε περίμενα μου είπε. Σε λίγες μέρες θα φύγω από τη ζωή! Άρχισε να μου δίνει κάποιες συμβουλές. Της ζήτησα να μου εξηγήσει κάποια πράγματα που έλεγε στο παρελθόν. Τότε ήταν μεταβατική περίοδος, από δραχμή στο ευρώ. Αναφέρω το διάλογο μεταξύ μας.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιαγιά έχω μια διαφωνία μαζί σου. Είχες πει κάποτε ότι η Ελλάδα θα πέσει έξω οικονομικά και τα λεφτά θα χαθούν μια ώρα! Πριν λίγες μέρες μπήκαμε στο ευρώ, είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρώ είναι ισχυρό νόμισμα όπως το δολάριο! 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό το νόμισμα είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που δεν είναι ευλογημένο από το Θεό. Αυτό το νόμισμα έγινε για να εξυπηρετήσει κάποιους σκοπούς του σκότους!! Θα τους δεις λίγα χρόνια αργότερα! Πέντε χρόνια θα περνάει καλά ο κόσμος και μετά έρχεται ο κατήφορος! Θα έχετε όλα τα καλά μπροστά σας, αλλά δεν θα μπορείτε να τα αποκτήσετε… Τα παλιά σου ρούχα δε θα τα πετάς, να τα βάλεις κάπου να τα φυλάς… Δεν θα μπορεί ο κόσμος να αγοράζει καινούργια ρούχα…

Έρχεται μεγάλη φτώχεια… Θα αναγκαστείς να φοράς τα παλιά σου ρούχα και θα λες «είχα εγώ τόσο ωραία ρούχα»; Δεν θα μπορείτε να φτιάξετε τίποτα! Όποιος πρόλαβε και έφτιαξε σπίτι πρόλαβε.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιαγιά λες ότι έρχεται φτώχεια! Τι είδους φτώχεια έρχεται;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει γιατί αυτός δεν θα έχει!!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή θα είναι όπως στη κατοχή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Χειρότερα από τότε! Ο ιδιωτικός τομέας θα σβήσει και οι δουλειές θα χαθούν, μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι θα αντέξουν, όχι ότι θα παίρνουν πολλά λεφτά αλλά απλώς θα έχουν το σταθερό. Φαντάσου ένα παιδί που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα με το πρωινό του, το μεσημεριανό του, το βραδινό του και αναγκαστικά θα έρθει στο χωριό του, να τρώει ένα κομμάτι καλαμποκίσιο ψωμί και ένα αυγό τηγανιτό και αυτή μπορεί να είναι η τροφή του για όλη τη μέρα!…

Θα περιποιείσαι το κήπο σου και θα περνάει κάποιος στο δρόμο, θα βλέπει τον κήπο σου, θα παίρνει φόρα, θα ρίχνει το φράχτη και δε θα μπορείς να τον σταματήσεις! Θα λέει φίλε πεινάω, πεινάνε τα παιδιά μου, για τέτοιες καταστάσεις μιλάμε και έδειξε ταραγμένη!…


ΜΕΙΩΣΗ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ

Παιδιά σπάνια θα γεννιούνται, θα δεις ζευγάρια να είναι πολλά χρόνια μαζί και δεν θα παντρεύονται! Όχι γιατί δε θα θέλουν, αλλά δεν θα μπορούν, γιατί θα μένουν από δουλειά και μέχρι να ξαναβρούν θα περνά μεγάλο χρονικό διάστημα. Και αν κατά λάθος κάνουν κάνα παιδί θα παντρεύονται με ένα απλό χαρτί.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εννοείς γιαγιά πολιτικό γάμο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είπα απλό χαρτί. (Σήμερα έχουμε το χαρτί της συμβίωσης). Θα πέσει γκρίνια στο κόσμο, θα δεις σπίτια να καίγονται από μέσα και απ’ έξω αυτό να μη φαίνεται. Θα βλέπεις οικογένειες στην κοινωνία να φαίνονται αγαπημένες, και μέσα στο σπίτι τους να τρώγονται σαν τα σκυλιά! Αυτά μου τα είπε ο Κύριος, είπε η γιαγιά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Και κάθε πότε σε επισκέπτεται ο Κύριος γιαγιά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ανάλογα, άλλες φορές πιο συχνά, άλλες πιο αραιά. Περίπου μια φορά τη βδομάδα έρχεται εκεί που προσεύχομαι!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν σου μιλά ο Κύριος γιαγιά σε ποια γλώσσα σου μιλάει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στη γλώσσα που είναι γραμμένα τα Ευαγγέλια!


ΘΑ ΜΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑ

…Θα γίνονται εκλογές και δεν θα έχουμε κυβέρνηση! Θα έρθει καιρός που θα μας φέρουν άτομο απ’ έξω να μας κυβερνήσει. Θα μας φέρουν και Βασιλιά! Αμέσως ρώτησα τη γιαγιά… Το Σύνταγμά μας δεν επιτρέπει βασιλιά…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Και ποιος είναι αυτός που θα υπολογίσει Σύνταγμα; Ο Κύριος έχει (προσωρινά) αποστρέψει το πρόσωπό του από εμάς τους Έλληνες.


ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Όταν τα παιδιά έδιναν πανελλήνιες εξετάσεις προσευχόμουν συνέχεια για αυτά. Τότε παρουσιάστηκε ο Κύριος μπροστά μου στενοχωρημένος, γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν προσευχή. Μου είπε ο Κύριος:

– Δεν ζητάω πολλά από τους ανθρώπους, έστω λίγη προσευχή σε Μένα γιατί δεν κάνουν; Από τα παιδιά δεν ζητάω πολλά, καταλαβαίνω την αγωνία τους και το κόπο τους! Όλη μέρα σχολείο και διάβασμα, αλλά για Μένα τίποτα! Από τα παιδιά θέλω έστω 10΄ λεπτά προσευχή την ημέρα για Μένα! Έχω δώσει τα πάντα στους ανθρώπους! Μέχρι να μιλάει και να βλέπει ο γονιός το παιδί του που είναι στην άλλη άκρη της γης! Αλλά αυτοί συνεχίζουν να προσκυνούν αυτόν και μου έδειξε τον διάβολο που στεκόταν έξω από το σπίτι μου! Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει, μόνον αυτούς θα σώσω. Και από τον αέρα που θα αναπνέουν θα χορταίνουν!


ΠΗΓΗ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ

Πηγή μας:

Πληροφορίες για την αγιασμένη ζωή της Γερόντισσας Λαμπρινής στην ιστοσελίδα:




Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

«Δημόσιο σχολείο: αντίδραση εδώ και τώρα στην αποδόμηση!»




«Μιας και βρισκόμαστε στο κατώφλι της νέας σχολικής χρονιάς, θα πρέπει όλοι να προβληματιστούμε για το σύστημα εκπαίδευσης που όλο και χειροτερεύει και για το οποίο όλοι θα πρέπει να δράσουμε άμεσα και δραστικά, για το μέλλον, το παρών και το παρελθόν αυτού του τόπου, που κάποιοι θέλουν να σβήσουν…»

του Νεκτάριου Δαπέργολα – Διδάκτορος Ιστορίας

«Βρισκόμαστε εδώ και δεκαετίες ως λαός στο μέσο μιας πραγματικά πρωτόγνωρης περιπέτειας. Μιας περιπέτειας που πλέον κορυφώνεται δραματικά και που ανθρωπίνως (αν δεν υπάρξει δηλαδή άνωθεν επέμβαση) όλα δείχνουν πως οδηγεί μαθηματικά στο οριστικό μας ιστορικό Τέλος. Κάποια της επεισόδια, όπως η προδοσία της Μακεδονίας, το εν εξελίξει ξεπούλημα της Θράκης και της Ηπείρου, ο λαθροεποικισμός της χώρας, είναι φυσικά πιο ορατά. Υπάρχουν όμως και τα άλλα, που ίσως δεν δείχνουν τόσο ακραία, που λειτουργούν σε χρονική μακροκλίμακα, αλλά που μάλλον είναι και τα σημαντικότερα.

Πράγματα που διέλυσαν αργά και υπόγεια την πάλαι ποτέ αγιοτόκο πατρίδα μας, που εκμαύλισαν και διέφθειραν τον λαό της, που επέφεραν τον αφελληνισμό και τον αποχριστιανισμό, που κλιμάκωσαν την αθεΐα και την ασέβεια, την αρρωστημένη σαρκολατρεία, την εξοικείωση με κάθε είδος ανωμαλίας και που οδήγησαν στην αποστασία αλλά και (το ακόμη χειρότερο) στην εμμονική αμετανοησία. Καταλυτικός σε όλες αυτές τις εξελίξεις ο ρόλος που παίζει εδώ και σαράντα τουλάχιστον χρόνια η δημόσια εκπαίδευση και γι’αυτό, όσο κι αν τώρα η προσοχή μας μοιραία επικεντρώνεται περισσότερο στα άλλα, στα πιο κραυγαλέα και επίκαιρα προβλήματα της εποχής, είναι ανεπίτρεπτο να ξεχνούμε έστω και για μια στιγμή κι αυτό το μείζονος σημασίας θέμα. Βρισκόμαστε άλλωστε λίγες μέρες πριν από την έναρξη μιας ακόμη σχολικής χρονιάς και η κατάσταση στο δημόσιο σχολείο προοιωνίζεται και φέτος κάτι πολύ χειρότερο από ζοφερή.

Γνωστή φυσικά η ακραία δοκιμασία που περνά η ελληνική εκπαίδευση στα χέρια ενός ακραία και πλεγματικά μισελληνικού κι αντίχριστου κράτους σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της λεγόμενης Μεταπολίτευσης. Μια εκπαίδευση που, μετά από αλλεπάλληλες χειρουργικές επεμβάσεις με το ψευτοπροοδευτικό νυστέρι του εθνομηδενισμού και της χριστοφοβίας, έχει πλέον προ πολλού καταντήσει χυδαίο νεοταξίτικο εκμαυλιστήριο και εργοστάσιο παραγωγής παραζαλισμένων κι απονευρωμένων ανθρώπινων κοπαδιών, θυμίζοντας όλο και περισσότερο εκπαιδευτήριο μελλοντικής δυστοπικής κοινωνίας οργουελικού τύπου. Ο άθλιος αυτός χαρακτήρας του δημόσιου σχολείου αντικατοπτρίζεται και στα (αντι)παιδαγωγικά προγράμματα και στα αξιοθρήνητα σχολικά εγχειρίδια, τα οποία ειδικά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, που είναι και η πλέον βασική και νευραλγικής σημασίας για την αγωγή του παιδιού και τη συγκρότηση της προσωπικότητάς του, αποτελούν πρωτοφανή όργανα λοβοτομής κι εξηλιθίωσης. Και αυτό το συμπέρασμα μάλιστα δεν έχει να κάνει μόνο με τα κατεξοχήν ταλαιπωρημένα, για προφανείς νεοταξικούς λόγους, μαθήματα των Θρησκευτικών, της Ελληνικής Γλώσσας και της Ιστορίας, αλλά και με όλα σχεδόν τα υπόλοιπα.

Γιατί βεβαίως έχει πλέον αναδειχθεί αρκετά το πρόβλημα με τα νεοεποχίτικα και συγκρητιστικά Θρησκευτικά, πολλά πράγματα έχουν γραφτεί και ειπωθεί εδώ και χρόνια για όλη τη χυδαία γελοιότητα με τις συνταγές μαγειρικής, τα γραμματόσημα και τα λοιπά ηλίθια κειμενάκια που εξοβέλισαν κάθε υποψία σοβαρής λογοτεχνίας στο γλωσσικό μάθημα, πολλά ειπώθηκαν και για την ιστορική αποδόμηση με αφορμή κυρίως το γνωστό κουρελούργημα της Ρεπούση. Και πάλι φυσικά, όσα γράφτηκαν, μόνο ως ενδεικτικά μπορούν τελικά να θεωρηθούν, γιατί η συνολική πραγματικότητα είναι απερίγραπτα πιο ζοφερή. Έστω κι έτσι πάντως, έχουν γνωστοποιηθεί πολλές πληροφορίες και έχουν θορυβηθεί αρκετοί γονείς. Πόσοι όμως γνωρίζουν πόσο προβληματικά είναι τα σχολικά εγχειρίδια ως προς τη διδασκαλία και των Μαθηματικών (άλλου κομβικού μαθήματος για τη συγκρότηση του ανθρώπινου εγκεφάλου), αλλά και των άλλων μαθημάτων; Πόσοι μπορούν πραγματικά να αντιληφθούν το μέγεθος της ζημιάς που υφίστανται τα παιδιά μας στο σχολείο όχι μόνο από πνευματικής πλευράς (λόγω όσων συστηματικά στερούνται ως προς τη πατριδογνωσία, την εμπέδωση προτύπων και αξιών κλπ), αλλά και από καθαρά διανοητικής και συναισθηματικής; Πόσοι μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι ετούτο το πράγμα που κατά ακραίο ευφημισμό αποκαλείται ελληνική δημόσια εκπαίδευση (αυτή η τραγική δηλαδή διαδικασία που αρχίζει και αφορά, επαναλαμβάνω, πρωτίστως στο Δημοτικό, φυσικά όμως συνεχίζεται και ολοκληρώνεται μετά, σε Γυμνάσιο και Λύκειο) δεν είναι πραγματική εκπαίδευση ούτε στο απειροελάχιστο, αλλά ένα εργαλείο του παγκοσμιοποιημένου μοντέλου ζωής, που θέλει απλώς εξειδικευμένους – και αναλώσιμους – εργάτες της αγοράς εργασίας, με βασικές δεξιότητες (και όχι γνώσεις ουσιαστικές), στερημένους από κάθε πραγματική ικανότητα κριτικής σκέψης και πρωτοβουλίας, ικανούς μόνο να βιώνουν θλιβερές ψευδαισθήσεις «προόδου» και «ελευθερίας», να καταναλώνουν και να υπακούουν σε φανερά και κρυμμένα αφεντικά;

Μιλάμε πρωτίστως για μαζικά εργαστήρια αφελληνισμού και αποχριστιανισμού, η αλήθεια όμως είναι πως πρόκειται και για εργοστάσια παραγωγής ελλιπούς ικανότητας σκέψης, λειψών προσωπικοτήτων, ελλειμματικής δημιουργικότητας, διανοητικής αποσυγκρότησης και συναισθηματικού ακρωτηριασμού. Πόσοι γονείς (όχι μόνο ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλά και πνευματικά αδιάφοροι ή ακόμη και άθεοι) θα ήθελαν στ’ αλήθεια κάτι τέτοιο για τα παιδιά τους;

Πέρα όμως από τα σχολικά βιβλία και τα αναλυτικά εκπαιδευτικά προγράμματα, το πρόβλημα του δημόσιου σχολείου αντικατοπτρίζεται και στο εν πολλοίς τραγικό επίπεδο των εκπαιδευτικών, που υπολείπονται δραματικά όχι φυσικά σε πτυχία κι άλλα τυπικά προσόντα, αλλά σε πραγματικό επίπεδο παιδείας και πνευματικής συγκρότησης. Σε ένα χώρο που πραγματικά βρίθει από αθεΐα, εθνομηδενισμό, αδιαφορία, ανεπάρκεια, αγραμματοσύνη, πομπώδη «παιδαγωγική» βλακεία, ψευδοεπιστημονική οίηση, χαοτική θολοκουλτούρα και εκτεταμένο διαποτισμό από τα τοξικά λύματα όλης της νεοταξίτικης ατζέντας, οι άξιοι δάσκαλοι που κάνουν σωστά τη δουλειά τους (αλλά είναι και πραγματικοί παιδαγωγοί που διδάσκουν ήθος και αξίες), είναι ελάχιστοι και ασκούν το λειτούργημά τους υπό αντίξοες συνήθως συνθήκες. Τραγικό όμως είναι φυσικά και το επίπεδο των νεοελλήνων γονιών, οι οποίοι όχι μόνο έμμεσα (φορτώνοντας στην ανατροφή των παιδιών τους όλη την παθογένεια μιας οικογένειας και μιας ευρύτερης κοινωνίας που παραπατά ζαλισμένη ανάμεσα στoν μηδενισμό, την υστερία και την ανοησία) αλλά και άμεσα (κουβαλώντας και οι ίδιοι όλα τα παραπάνω μέσα στη σχολική πραγματικότητα) συντελούν και αυτοί αποφασιστικά στην βαθιά παιδευτική παρακμή στην οποία βουλιάζουμε. Έτσι, με ένα σχολείο που θεσμικά τυγχάνει εδώ και μισό αιώνα ανυπεράσπιστο αντικείμενο νεοταξικών μεταλλάξεων από αντίχριστες και αφελληνισμένες κυβερνήσεις, που έχει δασκάλους ως επί το πλείστον ακατάλληλους, αλλά και μαθητές (αυτοί έχουν φυσικά και τη μικρότερη ευθύνη) που έρχονται εκεί διαποτισμένοι απ’ όλη την ανοησία γονέων επίσης συνήθως ακατάλληλων, είναι να απορεί πολύ κάποιος για την καθίζηση που ζούμε ως λαός εδώ και μερικές δεκαετίες;

Σε προ μηνών άρθρο πάλι για την εκπαίδευση, είχαμε αναφερθεί (και με δεδομένο ότι η κρατική αθλιότητα όχι μόνο δεν θα υποχωρήσει, αλλά και θα ενταθεί περαιτέρω κατά τη νέα σχολική χρονιά) στην ιδιαίτερη σημασία που έχουν για την Παιδεία μας κυρίως αυτοί οι δύο παράγοντες: οι δάσκαλοι και οι γονείς. Θα επιμείνουμε και πάλι σε αυτό. Και φυσικά αναφερόμαστε στους σοβαρούς, ευσυνείδητους και ευσεβείς δασκάλους και γονείς. Οι μεν δάσκαλοι οφείλουν να συνεχίσουν το δύσκολο έργο τους και όσο μάλιστα οι ήδη αντίξοες συνθήκες θα επιδεινώνονται, να παλέψουν με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση. Επαναλαμβάνουμε μάλιστα ότι αυτό μπορούν να το πράξουν κινούμενοι στις παρυφές της νομιμότητας (δεν χρειάζονται δηλαδή καν συνήθως ρήξεις και μετωπικές συγκρούσεις) και επιλέγοντας νομότυπους, αλλά «έξυπνους» τρόπους (πραγματικά υπάρχουν τέτοιοι) για να περάσουν αυτά που θέλουν μέσα στην τάξη, κόντρα στο αντίχριστο και εκμαυλιστικό ρεύμα των Καιρών. Οι δε γονείς οφείλουν να πάψουν να αρκούνται σε ρόλους παθητικού θεατή ή το πολύ ευκαιριακού εκφραστή χλιαρών παραπόνων. Ας παραδειγματιστούν στο κάτω-κάτω (ως προς αυτό) από τους άλλους, τους δήθεν «προοδευτικούς» γονείς, που είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμοι για παρεμβάσεις, καταγγελίες και κάθε άλλου είδους επιθέσεις, όταν «τολμά» κάποιος δάσκαλος να μιλήσει μέσα στην τάξη για τα αυτονόητα, αντιδρώντας στο ρεύμα της αθεΐας και της νεοταξικής αποχαύνωσης. Ο ρόλος όμως των Ελλήνων και ορθοδόξων γονέων, ειδικά στους σημερινούς ζοφερούς καιρούς, μπορεί να αποβεί τεράστιας σημασίας. Αρκεί βέβαια να αποκτήσουν επίγνωση της δύναμης που έχουν στα χέρια τους, να καταλάβουν ότι η ελληνική νομοθεσία (όσο κι αν την έχουν μαγαρίσει κι αλλοιώσει οι αντίχριστοι κυβερνώντες) ακόμη τους προστατεύει σε πολλά πράγματα και να μάθουν να δρουν πιο οργανωμένα και αποφασιστικά, συνειδητοποιώντας όμως επίσης και το ότι δεν είναι εποχή χλιαρών διαμαρτυριών πια αυτή που βρισκόμαστε, αλλά έντονης αντίδρασης και ανένδοτης απαίτησης. Η στάση τους μπορεί να αποβεί πραγματικά καθοριστική, γιατί και τους καλούς δασκάλους θα ενισχύσει ηθικά και μέρος των άλλων μπορεί να συγκρατήσει σ’ ένα βαθμό μέσω του ελέγχου και της πίεσης, αλλά επίσης μπορεί να ενθαρρύνει εν τέλει και κάποιους ακόμη γενικά καλοπροαίρετους, αλλά αδρανείς λόγω φόβου (γιατί υπάρχει φυσικά και αυτή η κατηγορία εκπαιδευτικών).

Όπως κι αν έχει, το απολύτως βέβαιο είναι πως ζούμε σε καιρούς κατοχικούς. Και απέναντι σε δυνάμεις κατοχής, ορατές και αόρατες, που απεργάζονται τόσο χυδαία και ξεδιάντροπα την εξόντωση της πατρίδας (σε όλα ανεξαιρέτως τα μέτωπα), η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία και μόνη: «ανένδοτο αντάρτικο». Και η φράση αυτή δύναται να συμπεριλαμβάνει αρκετά πράγματα και στον χώρο της εκπαίδευσης. Μέχρι να έρθει η ευλογημένη ώρα που όλο αυτό το πανάθλιο πολιτικό σκηνικό της συνολικής ανακυκλούμενης προδοτικής αλητείας θα εκριζωθεί και θα δούμε στον τόπο μας πραγματικές κυβερνήσεις ελληνικών συμφερόντων (οπότε μαζί με τα άλλα μείζονα θέματα, θα δοθεί ολοκληρωμένη και δραστική λύση και στο θέμα της Παιδείας), οφείλουμε να το παλέψουμε με άλλους, συνήθως πλάγιους, ενίοτε και υπόγειους τρόπους.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να αδρανοποιήσουμε στην πράξη (όσο δύναται έκαστος) και να απαξιώσουμε τη δικτατορία των αποδομητών της παιδείας στην πατρίδα μας. Ας θυμηθούμε επιτέλους τον πραγματικό ρόλο μας ως παιδαγωγοί, αλλά και ως γονείς. Το Κρυφό Σχολειό, που σε πείσμα των ανιστόρητων αρνητών του υπήρξε και έπαιξε τεράστιο ρόλο στη διάσωση του Ελληνισμού σε καιρούς χαλεπούς, ας γίνει και πάλι για όλους μας πηγή έμπνευσης και εφαλτήριο αντίδρασης και αντιστασιακής δημιουργίας…»


Πηγή μας:



"Το πρόβλημα της Παιδείας μας δεν είναι η αποστήθιση, αλλά ότι η γενιά μας δεν έχει να προσφέρει στα παιδιά κάτι αληθινό"




"Η κατάργηση της εξέτασης των μαθητών της Γ’ Λυκείου, στη μετάφραση του γνωστού κειμένου των «Αρχαίων Ελληνικών», έγινε αποδεκτή από πολλούς με ενθουσιασμό.

Καταπολεμείται, εξήγγειλαν οι ταγοί της Παιδείας, το παρωχημένο παιδαγωγικό μέσο της αποστήθισης, το οποίο αποτελεί μια διαδικασία στείρα, που δεν προάγει το δημιουργικό στοχασμό.

Στην εποχή της προόδου εκβάλλεται από την εκπαίδευση η αποστήθιση, γιατί ταυτίζεται με την παπαγαλία.

Όμως κάποτε, στους χρόνους της κλασσικής αρχαιότητας, κάποιοι αποστήθιζαν τον Όμηρο, για να καταφέρουν η λήθη να μην κατανικήσει τη σύνεση και την ανδρεία.

Κι άλλοτε, στους χρόνους τους βυζαντινούς, κάποιοι αποστήθιζαν το Ψαλτήρι, για να κατευθυνθεί η κραυγή της αγωνίας και του πόνου τους, ως θυμίαμα ενώπιον του Θεού.

Και μεταγενέστερα, στους χρόνους της οθωμανικής τυραννίας, κάποιοι αποστήθιζαν τον Ερωτόκριτο, για να καταφέρουν το τραγούδι τους να παιδαγωγεί σε μια γλώσσα ζωντανή και ελεύθερη, ικανή να αντισταθεί στους βάρβαρους φθόγγους των κατακτητών.

Η ομορφιά κι η αλήθεια ενός ποιήματος, μιας προσευχής ή ενός τραγουδιού, δεν είναι δύσκολο να σε συνεπάρουν και να σε κάνουν να επιθυμήσεις τούτα τα λόγια να γίνουν δικά σου• να τα ψελλίζεις μέσα από τη ψυχή σου• να εκπηγάζουν μέσα από τα στήθη σου.

Και τελικά τούτα τα λόγια των προγενεστέρων, τα λόγια των πατέρων σου, αυτά που αποστήθισες γιατί τ’ αγάπησες πολύ, γίνονται οι θεμέλιοι λίθοι που σου επιτρέπουν να οικοδομήσεις πάνω τους, τις δικές σου λέξεις και τα δικά σου νοήματα.

Ας μη ξεγελιόμαστε. Το πρόβλημα της Παιδείας μας δεν είναι η αποστήθιση, αλλά ότι η γενιά μας δεν έχει να προσφέρει στα παιδιά κάτι αληθινό, για ν' αγαπήσουν και να το κάνουν δικό τους."

π. Μιλτιάδης Ζέρβας

Πηγή μας: