Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Φώτης Κόντογλου: «Σήμερα νομίζεται καλός σέ ὅλα, ὅποιος εἶναι ἀδιάφορος, ὅποιος δέν νοιάζεται γιά τίποτα, ὅποιος δέν νιώθει καμιά εὐθύνη».


ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ:

«Σήμερα νομίζεται καλός σέ λα, ποιος εναι διάφορος, ποιος δέν νοιάζεται γιά τίποτα, ποιος δέν νιώθει καμιά εθύνη.

λλις τόν λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό.

ποιος γαπ τήν χώρα μας, τά θη καί θιμά μας, τήν παράδοσή μας, τήν γλώσσα μας, θεωρεται πισθοδρομικός.

Ο διάφοροι περνον γιά φιλελεύθεροι νθρωποι, γιά νθρωποι πο ζονε μέ τό πνεμα τς ποχς μας, πο χουν γιά «πιστεύω» τήν καλοπέραση, τό εκολο κέρδος, τίς εκολίες, τίς ναπαύσεις, κι ς μήν πομείνη τίποτα πο νά θυμίζη σέ ποιό μέρος βρισκόμαστε, πό πο κρατμε, ποιοί ζήσανε πρίν πό μς στήν χώρα μας.

ξενομανία μς γινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περν γιά ρετή, κι ποιος χη τούτη τήν ρρώστεια πιό βαρειά παρμένη, λογαριάζεται γιά σπουδαος νθρωπος.

λλάδα γινε να παζάρι πο πουλιονται λα, σέ ποιον θέλη νά τό γοράση.

Καταντήσαμε νά μήν χουμε πάνω μας τίποτα λληνικό, πό τό σμα μας σαμε τό πνεμα μας.

Τό μασκάρεμα ρχισε πρτα πό τό πνεμα, καί στερα φθασε καί στό σμα.

Περισσότερο ντιστάθηκε σέ ατή τήν παραμόρφωση λαός καί βαστάξε καμπόσο, μά στό τέλος τόν πρε τό ρεμα καί πάει καί ατός.

Μάλιστα εναι χειρότερος πό τούς γραμματισμένους.

Τώρα μαϊμουδίζει τά φερσίματα καί τίς κουβέντες πο βλέπει στόν κινηματογράφο, γινε φιλότιμος καί διάντροπος.

ν πρτα ξεχώριζε πό λλες φυλές, γιατί ταν σεμνός, φιλότιμος, ντροπαλός, καλοδεκτικός, τώρα γινε γνώριστος.

Τά μορφα χαρακτηριστικά του, σβήνουνε μέρα μέ τήν μέρα.

Καί ο λιγοστοί πο διατηρονε κόμη λίγα σημάδια πό τήν μορφιά τς λληνικς ψυχς, παρασέρνονται σέ ατή τήν παραμόρφωση πό τούς πολλούς, πο εναι ο ξυπνοι, ο συγχρονισμένοι, ο μοντέρνοι, λλά πο εναι στ  ληθινά ο ναίσθητοι καί ο ποκτηνωμένοι.

Ο καλοί ντρέπονται γιατί εναι καλοί, συμμαζεμένοι καί μέ νατροφή. Ο λλοι τούς λένε καθυστερημένους.

Συμπαθητικός νθρωπος δύσκολα βρίσκεται πιά σήμερα στόν τόπο μας.

μόδα εναι νά εναι κανείς ντιπαθητικός, κρύος, νοστος καί μάγκας.

Μάλιστα πως λα φραγκέψανε, φράγκεψε καί μάγκας.»


Πηγή μας:



Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

Ἅγιος Παΐσιος: «Ὁ κόσμος θέλει νά ἁμαρτάνη καί θέλει τόν Θεό καλό. Αὐτός νά μᾶς συγχωράη καί ἐμεῖς νά ἁμαρτάνουμε»



γ. Παϊσίου γιορείτου: ΛΟΓΟΙ ’ «Μέ Πόνο καί γάπη» - 24 -

«Ο πομακρυσμένοι νθρωποι πό τόν Θεό πάντα παρηγόρητοι βρίσκονται καί διπλά βασανίζονται. ποος δέν πιστεύει στόν Θεό καί στήν μέλλουσα ζωή, κτός πο μένει παρηγόρητος, καταδικάζει καί τήν ψυχή το αώνια. Σέ ποιο φεντικό δουλεύεις, πό τό θά πληρωθς. ν δουλεύης στό μαρο φεντικό, σού κάνει τήν ζωή μαύρη πό δ. ν δουλεύης στήν μαρτία, θά πληρωθς πό τόν διάβολο. ν ργάζεσαι τήν ρετή, θά πληρωθες πό τόν Χριστό. Καί σο ργάζεσαι στόν Χριστό, τόσο θά λαμπικάρεσαι, θά γάλλεσαι. λλά μες λέμε:...

“Χαμένο τό ‘χομε νά ργασθομε στόν Χριστό;”. Μά εναι φοβερό! Νά μήν ναγνωρίζουμε τήν θυσία το Χριστο γιά τόν νθρωπο! Σταυρώθηκε Χριστός, γιά νά μς λυτρώση πό τήν μαρτία, γιά νά ξαγνισθ λο τό νθρώπινο γένος. Τί κανε Χριστός γιά μας; τί κάνουμε μες γιά τόν Χριστό; κόσμος θέλει νά μαρτάνη καί θέλει τόν Θεό καλό. Ατός νά μς συγχωράη καί μες νά μαρτάνουμε. μες δηλαδή νά κάνουμε ,τι θέλουμε καί κενος νά μς συγχωράη. Νά μς συγχωράη συνέχεια καί μες τό βιολί μας. Ο νθρωποι δέν πιστεύουν, γι' ατό ρμον στήν μαρτία. λο τό κακό πό 'κει ξεκινάει, πό τήν πιστία. Δέν πιστεύουν στήν λλη ζωή, ποτε δέν πολογίζουν τίποτε. δικον, γκαταλείπουν τά παιδιά τους... Γίνονται πράγματα..., σοβαρές μαρτίες. Οτε ο γιοι Πατέρες χουν προβλέψει τέτοιες μαρτίες στούς ερούς Κανόνες – πως γιά τά Σόδομα καί Γόμορρα εχε πε Θεός: «Δέν πιστεύω νά γίνωνται τέτοιες μαρτίες, νά πάω νά δ!». ν δέν μετανοήσουν ο νθρωποι, ν δέν πιστρέψουν στόν Θεό, χάνουν τήν αώνια ζωή. Πρέπει νά βοηθηθ νθρωπος νά νιώση τό βαθύτερο νόημα τς ζως, νά συνέλθη, γιά νά νιώση τήν θεία παρηγορία. Σκοπός εναι νά νέβη πνευματικά νθρωπος, χι πλς νά μήν μαρτάνη.»


Πηγή μας:




Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΕΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ



«μς μπορε νά μς τραβήξει τιδήποτε. Καί μορφιά τς Θ. Λειτουργίας καί τό νά πηρετομε ναν ψηλό σκοπό. Μ  ατά μως λα, πάρχει κίνδυνος νά χάσουμε τό πιό βασικό. Κύριος δέν μς φησε κάποιο σύστημα, κτός πό τίς ντολές Του. Καί κυριότερη ντολή, εναι τς γάπης πρός λους καί διαιτέρως πρός τούς χθρούς. σο πιό κοντά θά εμαστε στό τέλος, ο νθρωποι θά γίνονται πιό ψυχροί καί σκληροί. Μέ τήν νθιση τς νομίας, ψύχεται γάπη. Τό βασικό γιά τόν χριστιανό εναι γάπη. Γί  ατό μες πρέπει ν  παντομε μέ γάπη στήν ψυχρότητα καί σκληρότητα το κόσμου ατο»

"γιος πίσκοπος γνάτιος Μπρεντσιανίνωφ"


Πηγή μας:

"Η παιδαγωγική αξία του πόνου και των δυσκολιών στην ανθρώπινη ζωή"


«ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ;»


«Πολύ απλά, διότι η ευτυχία και η ευχαρίστηση κάνουν τον άνθρωπο να συνηθίζει να ικανοποιείται με τα επίγεια υλικά, ενώ ο πόνος και τα βάσανα ωθούν τον άνθρωπο να αναζητά, μια πιο βαθειά χαρά, πέρα από τους περιορισμούς του κόσμου τούτου.

Αυτή την στιγμή πονάω πολύ και επικαλούμαι το όνομα του Ιησού Χριστού, όχι απαραιτήτως για να με ανακουφίσει από τον πόνο, αλλά για να είναι μαζί μου, όσο χρόνο υποφέρω, ο Χριστός, ο μόνος που μας βοηθά να υπερβούμε αυτόν τον κόσμο, και για να γίνει το θέλημά Του σε μένα. Όμως σε στιγμές απόλαυσης δεν Τον επικαλούμαι. Τότε είμαι ικανοποιημένος με όσα έχω και νομίζω ότι δεν χρειάζομαι περισσότερα. Για πιο λόγο είναι αβάσιμη μια φιλοσοφία της απόλαυσης; Διότι η απόλαυση είναι φευγαλέα και αναξιόπιστη, ενώ ο πόνος είναι αναπόφευκτος. Στον πόνο και στο μαρτύριο, μας μιλάει ο Χριστός. ο Θεός μας τα προσφέρει από καλωσύνη- ναι, ακόμα και το κακό, διότι μέσα από αυτά παίρνουμε μία γεύση εκείνου που βρίσκεται παραπέρα, στο επέκεινα, αν πραγματικά υπάρχει αυτό που η καρδιά μας βαθύτατα επιθυμεί.

Όμως, πόσο αμφίβολες θα ήταν αυτές οι υποθέσεις, πόσο στηριγμένες στο τίποτα- σε τίποτα άλλο παρά στην ανθρώπινη φαντασία, αν ο Χριστός δεν είχε έρθει για να μας δείξει, να δείξει σε εμάς, που αλλιώς θα είμασταν τυφλοί..."»

π. Σεραφείμ Ρόουζ " Η Ζωή και τα Έργα του" - περί αποδοχής του πόνου στη ζωή μας.


Πηγή μας:

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

«Κύριε, κάνε την ψυχή μου φιλική προς τα γεγονότα»



Κύριε,
κάνε την ψυχή μου φιλική προς τα γεγονότα
που συμβαίνουν γύρω μου.
Να τα δέχομαι με ηρεμία.
Αν κάτι δεν μου αρέσει,
πάλι να το κοιτώ ήρεμα αρχικά.
Να αποφεύγω τον πανικό, τη διάλυση,
την κατάρρευση, τη φοβία και το άγχος.
Και με τέτοια αφετηριακή διάθεση γαλήνης και ειρήνης
που Εσύ θα μου χαρίζεις,
να προσπαθώ στη συνέχεια να κάνω τις αλλαγές που θέλω.
Χωρίς όμως να τρελαίνομαι.
Χωρίς να υποφέρω,
χωρίς να απαιτώ να γίνουν όλα όπως τα θέλω εγώ.
Διότι, η ειρήνη Σου,
ήδη θα δίνει στην ψυχή μου χορτασμό,
πληρότητα, και γαλήνη.
Θέλω να μεταμορφώσω πολλά γύρω μου.
Μα αυτό δεν θα γίνει ξεκινώντας με ταραγμένη διάθεση.
Θέλω να κινούμαι όπως Εσύ.
Ήθελες πολύ να αλλάξεις τον κόσμο,
μα δεν το έκανες με ένταση και πόλεμο,
με σύγκρουση και κραυγές,
με φανατισμό και βία,
με φωτιά και τσεκούρι.
Ο τρόπος μου, Κύριε,
θέλω να συνοψίζεται σ’ αυτές τις λέξεις:
Αποδοχή, συμφιλίωση,
αγάπη, προσευχή, ταπείνωση,
θείο Φως που κυκλώνει τα πάντα,
δύναμη των αγίων Μυστηρίων της Εκκλησίας
που έρχονται να γεμίσουν τα πάντα μέσα μου
με τη χάρη του Κυρίου Ιησού,
με την αγάπη του Θεού – Πατέρα,
και την κοινωνία του αγίου Πνεύματος…
Κάπως έτσι θα ήθελα να βλέπω τα γεγονότα της ζωής μου.
Κι έτσι να κάνω τις αλλαγές που ονειρεύομαι.
Ειρήνη παντού.
Τας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν…
Για να βάλει πάνω στο κεφάλι μας
τα χέρια Του,
και να μας χαρίσει όλα αυτά.

Πηγή μας: