Η δύναμη της χριστιανικής αγάπης. (Συγκλονιστική ιστορία)

Του Αρχιμ. Γρηγορίου Λίχα

«Ήταν το καλοκαίρι του 1974. Τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Κύπρο. Και σκορπούν το θάνατο. Στην Μόρφου συμβαίνει ένα συνταρακτικό γεγονός.

Τούρκοι στρατιώτες συλλαμβάνουν 15 χριστιανούς. Τους φέρνουν στην αυλή του σπιτιού ενός Ελληνοκυπρίου δασκάλου. Και τους καταδικάζουν σε θάνατο. Ετοιμάζουν τα όπλα. Και στρέφουν τους αιχμαλώτους (άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά) στον τοίχο. Θρήνος, κλαυθμός, οδυρμός. Τραγικές στιγμές για τους μελλοθανάτους. Περιμένουν μέσα σε κλίμα φόβου και αγωνίας τον Τούρκο αξιωματικό να έλθει και να διατάξει «πυρ».

Στρέφουν τότε το νου τους και την καρδιά τους στην Ελπίδα των Απελπισμένων. Και προσεύχονται όλοι τους θερμά για το τελευταίο τους ταξίδι και ιδιαίτερα ο δάσκαλος:

«Θεέ μου, συγχώρεσέ μας και δέξου μας κοντά Σου. Μνήσθητι ημών, Κύριε, εν τη Βασιλεία Σου».

Ο Τούρκος αξιωματικός έρχεται. Κοιτάζει τους στρατιώτες του με τα όπλα, κοιτάζει βλοσυρός και τους μελλοθάνατους.. Ρίχνει μια ματιά προς τα πάνω. Μια κληματαριά απλώνεται και σκεπάζει την αυλή. Ζητάει ένα τσαμπί σταφύλι, για να παρατείνει έτσι σκόπιμα την αγωνία των αιχμαλώτων. Παίρνει το τσαμπί. Μα, ενώ ετοιμάζεται να το φάει, ακούγεται δυνατή η φωνή του δασκάλου:

“Μην το φας! Προχτές το ράντισα με φάρμακο. Είναι ισχυρό δηλητήριο! Θα πεθάνεις!”

Ο αξιωματικός μένει άναυδος. Και γεμάτος κατάπληξη ρωτάει:

“Καλά, αφού ξέρεις, ότι σε λίγο θα δώσω διαταγή να σας σκοτώσουν, γιατί δεν με άφησες να το φάω και έτσι να με εκδικηθείς;”

Του απάντησε ο δάσκαλος, με ειρήνη και γαλήνη:

“Είμαι χριστιανός. Και τώρα που πρόκειται να φύγω από τον κόσμο αυτό και να παρουσιασθώ ενώπιον του Θεού, δεν θα ήθελα να βαρύνω την ψυχή μου με μια αμαρτία τόσο βαρειά.”

Ο Τούρκος αξιωματικός συγκλονίζεται, για μια ακόμα φορά. Στρέφεται και λέει στους στρατιώτες του:

“Αν έβρισκα έναν τέτοιο Τούρκο, θα έδινα και τη ζωή μου ακόμα! Μαζέψτε τα όπλα και αφήστε τους ελεύθερους όλους! “

Χρειάζονται σχόλια; Η δύναμη της χριστιανικής αγάπης, είναι ισχυρότερη από τα όπλα. Τα νικάει όλα.»

Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2005, ΤΕΥΧΟΣ 40

imverias.blogspot.gr

Πηγή μας:

http://www.pentapostagma.gr/2016/08/%ce%b7-%ce%b4%cf%8d%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%ac%cf%80%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba.html#ixzz4IjIpnS7C

«ΕΛΛΑΔΑ γιατί κλαίς ; Άφησες το ΘΑΡΡΟΣ σου;»

«Τρόικες- Μνημόνια- Θεσμοί- Αρχές και Εξουσίες – Κοσμοκράτορες- Πνευματικά πονηρίας διαβούλια και συμβούλια .

Επιστολή Προς Εφ. 6,12 Απ. Παύλου ¨ ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.¨

Όλα ΑΥΤΑ πέσανε πάνω μου… για αυτό κλαίω και μονολογώ σαν τον Δαυίδ

Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ὅτι κατεπάτησέ με ἄνθρωπος, ὅλην τὴν ἡμέραν πολεμῶν ἔθλιψέ με. 3 κατεπάτησάν με οἱ ἐχθροί μου ὅλην τὴν ἡμέραν, ὅτι πολλοὶ οἱ πολεμοῦντες με ἀπὸ ὕψους

Αλλά δεν έχω το Θάρρος να συνεχίσω και να ψάλλω

4ἡμέρας οὐ φοβηθήσομαι, ἐγὼ δὲ ἐλπιῶ ἐπὶ σέ. τῷ Δαυΐδ Ψαλμός 55^ος

–Κατακαημένη μου Ελλάδα ..έλα δω και άκου τι σου λέει το Ασκητικό Αγιορείτικο Σπουργίτη – ο Πατέρας των Πατέρων- ο Πατέρας του νηπτικού εφησυχασμού των ημερών μας… Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ.

–Και αν στην λέξη αμαρτία προσθέσεις εκτός από τα δικά σου μεγάλα πνευματικά κενά και ότι άλλο σου φόρτωσε στο κεφάλι ¨ο Κοσμοκράτορας του αιώνος τούτου του απατεώνος¨… θα κατανοήσεις γιατί έφτασες σαν Έθνος σε τέτοιο χάλι.

¨Η αμαρτία επιδιώκει να απατήσει τον άνθρωπο, διότι η φύση της, αν την ερευνήσουμε, είναι απάτη. Στην ουσία δεν υπάρχει κακό, αλλά το νόημα είναι που το μεταβάλλει. Επειδή ακριβώς μεταβαλλόμενη διά του νοήματος μία πράξη γίνεται ένοχη, εάν δεν καλυφθεί από την πρόφαση της απάτης, δεν πλανάται ο νους του ανθρώπου. Όπως δεν είναι δυνατό να βαδίσει κανείς στην καταστροφή του και στην απώλειά του, βλέποντας τον προκείμενο κίνδυνο. Για να αψηφά τον κίνδυνο, πρέπει αυτός να συγκαλυφθεί με κάποιο τρόπο, ούτως ώστε να απατήσει τον άνθρωπο και να πέσει στην παγίδα.¨

¨Η αμαρτία ποτέ δεν εμφανίζεται όπως είναι, γυμνή, αφηρημένη, γιατί εάν εμφανισθεί έτσι, δεν απατά εύκολα το νου του ανθρώπου, ώστε να αμαρτήσει. Έρχεται καλυμμένη από μία πρόφαση και με το δόλο αυτό απατά τον άνθρωπο.¨

-Τώρα αναρωτήσου Ελλάδα μου με πόσες συγκαλύψεις- πράξεις ανήκουστες και ενέργειες προδοσίας έπεσες στους σημερινούς μνημονιακούς καιρούς της αποθάρρυνσης;

¨Αυτός είναι ο απατηλός τρόπος της προβολής της αμαρτίας, του κακού, και με αυτό τον τρόπο συλλαμβάνεται ο άνθρωπος…¨

¨Ο διάβολος, ο οποίος είναι πονηρός και γνωρίζει τη σημασία της αποθαρρύνσεως πόσο ισχυρή είναι, δίνει το μεγαλύτερο βάρος εδώ, κατά τη γνώμη των Πατέρων, στο να προκαλέσει αποθάρρυνση, μετά το λάθος του αγωνιστή ¨ ΕΘΝΟΥΣ¨. Να του κόψει το θάρρος, γιατί το θάρρος είναι όπως στο σώμα το κεφάλι, που είναι το κεντρικότερο μέρος από το οποίο και εξαρτάται ολόκληρο το σώμα. Έτσι και στην ενεργητικότητα του ανθρώπου, το μεγαλύτερο μέρος είναι ακριβώς το θάρρος, ο ζήλος, η ορμή, από όπου πηγάζει η ενέργεια.¨

Και τώρα τι γίνεται;

¨Το θέμα της μετανοίας και της πρακτικής πίστεως δεν είναι αφηρημένο, είναι συγκεκριμένο. Πιστεύει κανείς και βαδίζει· και όχι μόνο βαδίζει, αλλά εντατικά αγωνίζεται, επιμένει και κτυπά, περιμένοντας ότι θα του ανοίξουν. Όταν όμως χάσει το θάρρος; Τότε σταματά, δεν βαδίζει πλέον, ούτε κτυπά, ούτε ζητά, ούτε παρακαλεί και, κατά κάποιο τρόπο, παραδίδεται άνευ όρων. Είναι πάρα πολύ μεγάλης σημασίας το θέμα του θάρρους, στο να το κρατά κανείς και να το ανακτά, όταν το βλέπει να κινδυνεύει και ποτέ να μην το προδίδει.¨

¨Ξέροντάς το λοιπόν αυτό, ποτέ δεν προδίδουμε το θάρρος μας υπό οποιανδήποτε μορφή και αν γλιστρήσουμε.¨

Δεν πρέπει τους τοκογλύφους δυνάστες της ζωής μας να τους αφήσουμε να χαρούνε.

¨δεν πρέπει να χάνει κανείς το θάρρος του, δηλαδή και εκεί που αμαρτάνει από δική του απροσεξία. Ότι ποτέ κανείς δεν πρέπει να αποθαρρύνεται, γιατί η αποθάρρυνση, όπως είπα, είναι η μεγαλύτερη χαρά του σατανά, διότι βλέποντας αυτός την αποθάρρυνση αποκτά προσωπικότητα, ενώ δεν έχει ούτε θέση, ούτε τόπο, ούτε προσωπικότητα. Ως οντότητα υπάρχει, δεν εννοώ αυτή την προσωπικότητα.

Προσωπικότητα εννοώ, ότι δεν έχει θέση, δεν έχει μέτρο να σταθεί απέναντί μας. Ναι, διότι «έρχεται ο κυρίαρχος αυτού του κόσμου, που δεν έχει πάνω μας καμιά εξουσία» (Ιωάν. 14,30) και «έφθασε η ώρα που ο άρχοντας αυτού του κόσμου θα διωχθεί έξω απ’ αυτόν»(Ιωάν. 12,31). Όταν όμως βλέπει τον άνθρωπο ότι αποθαρρύνεται και υποχωρεί, τότε αυτός παίρνει θέση. Τότε αρχίζει να πιστεύει ότι όντως τον υπολόγισε ο άνθρωπος, τον φοβήθηκε και παρέδωσε τα όπλα του. Αυτό είναι ψέμα. Βλέπετε πόση μεγάλη σημασία έχει;¨

¨Επομένως χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί οι τρόποι της αποθαρρύνσεως είναι πάρα πολλοί και ο άνθρωπος χάνει το θάρρος του, χάνει το ζήλο του και μειώνει την μαχητικότητά του. Το ότι σκυθρωπάζει και αλλοιώνεται, όλα αυτά είναι είδος αποθαρρύνσεως, είναι είδος ηττοπάθειας. Όλα αυτά ο σατανάς τα εκμεταλλεύεται. Κανένα από όλα αυτά δεν πρέπει να έχει θέση. Δεν συμβαίνει απολύτως τίποτε.¨

¨Στη γραμμή του πυρός, εκεί που υπάρχει συνεχής μάχη, δεν είναι παράδοξο να υπάρχουν πληγές.¨

¨Όπως μας παρέδωσαν οι Πατέρες, πολλές φορές και η ίδια ακόμη η Χάρις αφήνει τον άνθρωπο¨ …ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ;

¨θέλοντας να το διδάξει και να το ανεβάσει σε ψηλότερα επίπεδα πρακτικής εμπειρίας- το αφήνει επίτηδες να κινδυνεύσει από την αμαρτία, για να ερεθίσει έτσι περισσότερο τον θυμό του εναντίον της. Και λαμβάνοντας πληγές ο άνθρωπος, μαθαίνει τους τρόπους από που συνέβησαν αυτά και τότε τον μεν Θεό αγαπά γνησίως, διότι βλέπει την στοργή Του, τον δε διάβολο βδελύσσεται αξίως, βλέποντας την κακότητά του και την πονηριά του και το αδίστακτό του στο να μας καταστρέψει.¨

Αποσπάσματα ¨ (Γέροντος Ιωσήφ, Διδαχές από τον Άθωνα, Ψυχωφελή Βατοπαιδινά, σ. 142-150)http://www.pemptousia.gr http://agiosioannisprodromos.blogspot.gr/

Αυτά που βιώσαμε και βιώνουμε τα τελευταία χρόνια είναι ένα ολόκληρο ¨Εθνικό Πανεπιστήμιο Ζωής¨ για όλους και για τον καθένα χωριστά … είναι μια μοναδική ευκαιρία ¨Εθνικής Παιδαγωγίας¨.

ΑΚΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΛΑΔΑ μην κλαίς άλλο … ο κανόνας τελειώνει και ένα Παντοδύναμο ΧΕΡΙ ετοιμάζεται να σε ταίσει όχι μόνο σπόρους Θάρρους αλλά και ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ.»

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Πηγή μας:

http://www.pentapostagma.gr/2015/03/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%b4%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%ba%ce%bb%ce%b1%ce%af%cf%82-%ce%ac%cf%86%ce%b7%cf%83%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%b8%ce%b1%cf%81%cf%81%ce%bf%cf%83-%cf%83%ce%bf.html#ixzz4IXiMZf5w

«Ο ΘΕΟΣ δεν κάνει γεωπολιτική, απλώς γράφει ΙΣΤΟΡΙΑ πάλι για την Μικρά Ασία.»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

"Ας γίνει λοιπόν πραγματικότητα το όνειρο κάθε σουλτάνου...

Για τον λόγο αυτό τα πάντα όλα είναι ρευστά και τα συμπεράσματα απατηλά.

Η πρόσκαιρη μπίζνα Πούτιν-Ερντογάν έδωσε σε κάποιους αναλυτές και ιστοσελίδες την βεβαιότητα ότι οι προφητείες των ΑΓΙΩΝ μας αναβάλλονται επ' αόριστο.

Η πνευματοκίνητη προφητεία δεν εξουθενώνεται διότι ο αρχηγός και ο τελειωτής της ανθρώπινης ιστορίας είναι ο ίδιος ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ.

Πρώτα αυτοί οι αναλυτές έπρεπε να γνωρίζουν ότι στην γεωπολιτική δεν υπάρχει κοινή λογική μόνο ανθρωποκτόνο συμφέρον και όλα άγονται και φέρονται στο λεπτό του χρόνου του ΘΕΟΥ.

Έτσι σήμερα μπορεί να είναι ο Πούτιν και ο Ερντογάν και στο επόμενο λεπτό μπορεί να μην είναι.

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΑ και είναι τόσο ρευστά:

¨ Η Άγκυρα πραγματοποιεί μια πλήρους κλίμακας στρατιωτική επιχείριση στη Συρία. Αυτό δεν το είχε συνεννοηθεί με τη Μόσχα και απειλεί να υπονομεύσει την πρόσφατη αναθέρμανση στις ρωσο-τουρκικές σχέσεις, γράφει η ρωσική ιστοσελίδα RBTH.

Οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας υποβάλλονται σε μια νέα δοκιμασία, αναφέρει το ρωσικό δημοσίευμα.

Η ρωσική ιστοσελίδα συνεχίζει:

Σύμφωνα με μια στρατιωτική πηγή, οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις είχαν πληροφορίες για την πρόθεση της Τουρκίας να πραγματοποιήσει την επιχείριση αλλά η έκταση της ήταν μη αναμενόμενη.

«Αυτή η πόλη θα μπορούσε να παρθεί με μια πολύ μικρότερη δύναμη. Δεν θα σταματήσουν εκεί και πιθανώς θα πάνε παραπέρα», είπε η πηγή.

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε τη βαθιά ανησυχία του σε σχέση με την τουρκική επιχείριση στη Συρία...

Για τη Μόσχα η επιχείριση της Άγκυρας ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη, αποδεικνύοντας ότι οι προσδοκίες για μια σύγκλιση των θέσεων των δύο χωρών σχετικά με τη Συρία, που αναφάνηκαν μετά τη συνάντηση Πούτιν και Ερντογάν ήταν πρόωρες...

ΑΥΤΟΣ όμως που γράφει την ιστορία και γνωρίζει το ΤΕΛΟΣ της είναι ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

Σαν σήμερα ξεκινάει η ιστορία της Μικρασιατική καταστροφής,

¨ΣΜΥΡΝΗ 27 Αυγούστου 1922: Αίμα θάνατος και φρίκη “γέννησαν” την κεμαλική Τουρκία

Στις 27 Αυγούστου 1922 οι Τούρκοι μπαίνουν στην Σμύρνη.Το τι ακολούθησε το περιγράφουν με τις εξαιρετικές τους πένες τρεις συγγραφείς -δύο ξένοι και η Διδώ Σωτηρίου- κι ένας διπλωμάτης.Το “Παρίσι της Μέσης Ανατολής” καταστράφηκε από τις ορδές των βαρβάρων του Κεμάλ…Η κεμαλική τουρκική δημοκρατία “γεννιόταν” με τον μοναδικό τρόπο που θα μπορούσε να “γεννηθεί”: με φρίκη και αίμα.Κι όπως γεννήθηκε έτσι συνεχίζει να πορεύεται στην περιοχή.Είτε με κεμαλιστές,είτε με ισλαμιστές… ¨ http://www.militaire.gr/ Π. Καρβουνόπουλος 27/08/2016 | 00:01

Που θα τελειώσει αυτή η ΙΣΤΟΡΙΑ;

Και πάμε δια των πνευματοφόρων Πατέρων μας στην εξέλιξη των γεγονότων που θα συντελεστούν στην Ορθόδοξη Ρωμαίικη Μικρασιατική ΓΗ.

ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΜΑΤΙΑ ΑΣ ΔΕΙ  Και ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΥΤΙΑ ΑΣ ΑΚΟΥΣΕΙ

Το παρακάτω βίντεο που εν μέρει απομαγνητοφωνήσαμε:

-Ξέρεις γιατί φύγανε οι Έλληνες Χριστιανοί από την Μικρά Ασία;¨

¨- Επέτρεψε ο ΘΕΟΣ να φύγουνε για να μην βρεθούνε εκεί την ημέρα ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ.¨ ( εννοεί από την Πολεμική λαίλαπα)

Ο Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής (1888-1970)

Δηλ. είναι σαν να μας λέει ο Γέροντας ότι ο Μικρασιατικός Ελληνισμός γνώρισε την προσφυγιά για να σωθεί το πνευματικό προζύμι που θα φουσκώσει το Πρόσφορο της ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ στην Οικουμένη.

Ο Άγιος Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής, πνευματικό τέκνο του Αγίου Νεκταρίου, είναι μία από τις μεγαλύτερες πνευματικές μορφές του 20ού αιώνα.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ν. Ζηλανδίας Αμφιλόχιος Τσούκος ο οποίος ήταν πνευματικό τέκνο του Αγίου Γέροντος Αμφιλοχίου Μακρή έχει καταθέσει από τον Οκτώβριο του 2014 συγκλονιστικές προρρήσεις του Γέροντα Αμφιλόχιου που συνάδουν με αυτά τα αποκαλυπτικά που ζούμε ήδη μετά από ένα χρόνο.

¨Πολύ τον έθλιβε όταν αντίκριζε τα βουνά της Μικράς Ασίας και ήξερε ότι οι ΕΠΤΑ ΛΥΧΝΙΕΣ της ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ήτανε σβησμένες η Έφεσος, η Σμύρνη, η Πέργαμος , τα Θυάτειρα , οι Σάρδεις , η Φιλαδέλφεια, η Λαοδίκεια και ότι η μόνη αναμμένη Λυχνία ήτανε η Λυχνία της Αποκαλύψεως ( στην Πάτμο)

ΕΛΕΓΕ

* Να σας αξιώσει ο ΘΕΟΣ να πάρετε το ΦΩΣ από την αναμμένη Λυχνία της Αποκαλύψεως ( στην Πάτμο) να το μεταφέρετε για να ανάψετε τις σβησμένες Λυχνίες του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ στην Μικρά Ασία.

-Ξέρεις γιατί φύγανε οι Έλληνες Χριστιανοί από την Μικρά Ασία;

– Επέτρεψε ο ΘΕΟΣ να φύγουνε για να μην βρεθούνε εκεί την ημέρα ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ.

Φαίνεται ο ΘΕΟΣ του το απεκάλυψε αυτό γιατί είχε την μεγάλη αγωνία για αυτό το θέμα του φανέρωσε ότι εκεί θα γίνει μεγάλο κακό …

Ίσως ο ΘΕΟΣ θα τους τιμωρήσει( τους τούρκους) εφ όσον μέχρι σήμερα μένουν αμετανόητοι.

Μια άλλη φορά πάλι είπε τις μοναχές και έκαναν μια τούρτα και εκεί εζωγράφισαν την Μικρά Ασία και έβαλαν τα ονόματα των ΕΠΤΑ ΛΥΧΝΙΩΝ στα παράλια της Μικράς Ασίας..νομίζω ήτανε και η Πάτμος… μας επαναλάμβανε αυτά τα λόγια… που θα πέρναμε το ΦΩΣ από την Λυχνία της Πάτμου την αναμμένη να το μεταφέρουμε στις σβησμένες Λυχνίες της Μικράς Ασίας.

-Έχουμε ένα ανεξόφλητο χρέος πρώτα προς τους κρυπτοχριστιανούς απέναντι οι οποίοι περιμένουν μέχρι τώρα κάτι από εμάς και δεύτερο στον τουρκικό λαό ο οποίος στο σύνολο του μάλλον περίπου κατά το 50% είναι Έλληνες εξισλαμισθέντες.

– Μέσα στις φλέβες τους τρέχει αίμα Ελληνικό και Χριστιανικό.

Ιεραποστολές να γίνουν από τα μοναστήρια των Δωδεκανήσων προς αυτούς.

Θα γίνει όμως το ΜΕΓΑΛΟ αυτό ΚΑΚΟ που λέει ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ να πέσει το 1/3 των τούρκων στον πόλεμο , το άλλο να πάει στην κόκκινη μηλιά και το τρίτον να γίνουν Χριστιανοί…οπότε τότε πρέπει μα είμαστε έτοιμοι εδώ κοντά για να μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε καλύτερα. Συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος.¨

Προφητεία Αγ. Αμφιλοχίου για τους Τούρκους. Το 50% των Τούρκων………

¨Τίποτε δεν εξηγείται σήμερα με την λογική , μόνο με την υπέρβαση της διορατικότητας των Αγίων Πατέρων μας και φυσικά όποιος πίστεψε- πίστεψε γιατί ο στόχος των δεινών που διερχόμαστε είναι κατ εξοχήν δαιμονικός.

¨ η Ορθοδοξία στην Ελλάδα πρέπει να εξαφανιστεί για να μην σηκώσει η Ελλάδα κεφάλι¨

 ¨ο πονηρός ξέρει το σχέδιο του ΘΕΟΥ εν μέρει και όχι εν όλο για αυτό και μας παρακολουθεί κατά πόδι για να μας συνθλίψει ή να πιστέψουμε ότι μας έχει συνθλίψει¨

¨Το σχέδιο του Θεού δουλεύει χρόνια για την Ελλάδα και τους Έλληνες και ήδη ο Ουρανός πλέον απροκάλυπτα συνωμοτεί για την σωτηρία της Ελλάδος, αρκεί να έχουμε μάτια να βλέπουμε.¨

Το κακό στην Συρία έφερε ήδη μεγάλο κακό στην Τουρκία.¨

Οι Πνευματικοί νόμοι λειτουργούν και θα γίνει το θέλημα του κ. Ερντογάν:

Ερντογάν: Ο πλανήτης θα γυρίζει ταινίες στη τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου

Η γέφυρα Γιαβούζ Σουλτάν Σελίμ, που θα δοθεί στην κυκλοφορία από αύριο, αποτελεί μέρος του μεγαλόπνοου οδικού σχεδίου που θα επιτρέψει στη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκία να επεκταθεί έως τη Μαύρη Θάλασσα.

«Βρισκόμαστε στην Ευρώπη και θα ενωθούμε με την Ασία διά θαλάσσης για τρίτη φορά» δήλωσε ο κ. Ερντογάν, όπως σημειώνει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Θα συνδέσουμε τις ηπείρους χάρη στη γέφυρα» επισήμανε και πρόσθεσε: 

«Οι ταινίες ολόκληρου του πλανήτη θα γυρίζονται εδώ». http://www.tribune.gr/news/world

Ας γίνει λοιπόν πραγματικότητα το όνειρο.

Και φυσικά ..στην πρώτη φάση οι ταινίες θα είναι ΘΡΙΛΕΡ και στην δεύτερη φάση ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ.

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αφιερωμένο στους προγόνους μας εκ της Μαρτυρικής Μικρασιατικής ΓΗΣ."

Πηγή μας:

http://www.pentapostagma.gr/2016/08/%ce%bf-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%83-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%cf%80%ce%bb%cf%8e%cf%82-%ce%b3%cf%81%ce%ac.html#ixzz4IXguK5Bl

Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυς

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο Άγιος Φανούριος είναι αναμφίβολα μια άγια, σημαντική νεανική μορφή, που ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο ανάμεσα στους άλλους Αγίους της χριστιανοσύνης, γιατί δεν τιμάται απλώς σε μια μόνον ημε­ρομηνία, αλλά η πίστη των χριστιανών κά­νει συχνά τη γνωστή φανουρόπιτα.

Ο Άγιος Φανούριος, που έζησε στα Ρωμαϊκά χρόνια, συγκρούσθηκε τότε θαρρετά με τον κόσμο της ειδωλολατρίας, γιατί το χριστιανικό πνεύμα του θεανθρώπου, δεν του επέτρεπε ν' αρνηθεί τις αναμφισβήτητα ενάρετες αρχές του. Έτσι τα 12 μαρτύ­ρια που υπόφερε ο Άγιος, αποτελούν για μας ένα δυνατό κίνητρο για αντοχή και προ­σκόλληση στις ηθικές αξίες του χριστιανι­σμού, για να βγούμε νικητές από ένα αδιά­κοπο αγώνα, ενάντια στην απιστία και αδικία της εποχής μας. Ο Άγιος μας δίδαξε με την πραγματική θυσία του, πως εμείς τώ­ρα δεν παλεύουμε βέβαια με στρατοκράτες Ρωμαίους και απαίσιους Αγαρηνούς, αλλά έχομε ν' αντιμετωπίσουμε τις πιο έντεχνα στημένες παγίδες του υλισμού και αθεϊσμού, που προσπαθούν μαζικά να σαρώσουν τις τάξεις των χριστιανών.

Ο Άγιος Φανούριος ακόμα μας δίδαξε, πως το στεφάνι της ενάρετης ζωής δεν κερ­δίζεται εύκολα, αλλά μόνον με συνεχείς δο­κιμασίες, με θάρρος, υπομονή και αντοχή. Επομένως σαν αληθινοί αγωνιστές της πί­στεως ας μιμηθούμε την υποδειγματική και άμεμπτη ζωή του Αγίου, για να καταξιωθούμε κάποτε κι εμείς να τιμήσουμε το χρι­στιανικό όνομα που φέρουμε, όπως κι αυτός επάξια το τίμησε.

Ο Άγιος Φανούριος

1. Γενικά για τη ζωή του

Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει τίποτε συγκε­κριμένο, επειδή όλα τα στοιχεία της ζωής του χάθηκαν σε καιρούς ανωμαλίας.

Τα μόνα στοιχεία που έχομε αναφορικά με τον Άγιο είναι η εύρεση της εικόνας του, γύ­ρω στα 1500 μ.Χ., σύμφωνα με τα συναξάρια, ή κατ' άλλους γύρω στα 1355-1369 μ.Χ. Άλλοι υποστηρίζουν πως η εικόνα του Αγίου βρέθηκε στη Ρόδο και άλλοι στην Κύπρο.

2. Η εύρεση της εικόνας

Επιστρέφομε στο παρελθόν, όταν οι Αγαρηνοί εξουσίαζαν τη Ρόδο και αποφάσισαν να ξαναχτίσουν τα τείχη της πόλης, που βάρβαρα κατέστρεψαν και κατεδάφισαν στον πόλεμο λίγα χρόνια πριν.

Άρχισαν λοιπόν να στέλλουν εργάτες έξω απ' το νότιο μέρος του φρουρίου και να μαζεύουν πέτρες απ' τα μισογκρεμισμένα σπί­τια των κατοίκων, για να ξαναφτιάξουν τα νέα και ισχυρά τείχη της πόλης τους. Ξαφ­νικά μέσα στα χαλάσματα βρήκαν μια ωραιό­τατη, αλλά μισοχαλασμένη στη μια πλευρά εκκλησία κι εκεί μέσα βρήκαν ένα σωρό ει­κόνες, που απ' την πολυκαιρία δεν ξεχώρι­ζαν τις μορφές των Αγίων καθώς και τα γράμματα, που είχανε επάνω τους.

Μια μόνο καταπληκτική εικόνα ξεχώριζε απ' όλες, που ο χρόνος δεν την άγγιξε και παρίστανε ένα νέο ντυμένο σαν στρατιώτης. Ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος έτρεξε αμέσως επί τόπου και διάβασε καθαρά το όνομα του Αγίου, που λεγόταν Φανούριος. Συγκινημένος ο Σεβασμιώτατος, για τη φανέρωση του Αγίου, παρατήρησε, πως ήταν ντυμένος σαν Ρωμαίος στρατιωτικός, κρα­τώντας στο αριστερό χέρι του ένα σταυρό και στο δεξιό μια αναμμένη λαμπάδα. Ο α­γιογράφος ακόμα ολόγυρα της εικόνας ζω­γράφισε σε δώδεκα παραστάσεις τα μαρτύ­ρια, που υπόφερε ο Άγιος και, που εξιστορούν ολοφάνερα την όλη ζωή του.

Οι παραστάσεις αυτές είναι οι ακόλουθες:

Α΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται όρθιος μπρο­στά στο Ρωμαίο ανακριτή του και φαίνεται ν' απολογείται με θάρρος και να υπερασπί­ζει την χριστιανική πίστη του.

Β΄. Οι στρατιώτες εδώ επεμβαίνουν και χτυ­πούν με πέτρες στο κεφάλι και στο στόμα τον Φανούριο, για ν' αναγκασθεί να υποκύ­ψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο.

Γ΄. Οι στρατιώτες έχουν εξαγριωθεί πια απ' την επιμονή του Φανουρίου, γι' αυτό τον έριξαν κάτω και τον χτυπούν τώρα άγρια με ξύλα και ρόπαλα, για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του.

Δ΄. Ο Φανούριος είναι στη φυλακή κι εκεί βασανίζεται με αποτρόπαιο τρόπο. Φαίνε­ται εντελώς γυμνός κι οι στρατιώτες ολόγυ­ρα του ξεσχίζουν τις σάρκες του με αιχμη­ρά σιδερένια εργαλεία. Ο Άγιος υπομένει αγόγγυστα το τρομερό μαρτύριό του.

Ε΄. Ο Φανούριος βρίσκεται και πάλι στη φυ­λακή και προσεύχεται στον θεό, για να τον ενισχύσει ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανι­στήρια.

ΣΤ΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται και πάλιν μπροστά στον Ρωμαίο ανακριτή για ν' απο­λογηθεί για τη στάση του. Απ' την ατάρα­χη έκφραση του προσώπου του φαίνεται, πως ούτε τα βασανιστήρια που υπόφερε, ούτε οι μελλοντικές απειλές του τυράννου του εκλόνισαν την πίστη και έτσι απτόητος περιμένει ακόμη χειρότερα μαρτύρια.

Ζ΄. Οι δήμιοι του Φανουρίου με μανία και σκληρότητα καίουν με αναμμένες λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα του, που φαίνεται έτσι η ανυπέρβλητη θυσία του για τον Εσταυ­ρωμένο. Ο Άγιος νικά και πάλιν με την α­δάμαστη θέληση και καρτερία του στον Κύ­ριο.

Η΄. Εδώ οι άγριοι βασανιστές του χρησιμο­ποιούν και μηχανικά μέσα για να φθάσουν στο κορύφωμα του μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο πάνω σ' ένα μάγκανο κι αυ­τό σαν περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκκαλα. Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα αλλά στο ωραίο πρόσωπό του είναι ζωγραφισμέ­νη ανέκφραστη αγαλλίαση, γιατί υποφέρει για χάρη του Κυρίου.

Θ΄.Ο Φανούριος ρίπτεται σ' ένα λάκκο, για να γίνει βορά άγριων θηρίων κι οι δήμιοί του από πάνω παρακολουθούν να δούνε το τέ­λος του. Τα θηρία όμως έχουν κυριολεκτι­κά εξημερωθεί απ' τη χάρη του Θεού, γι' αυ­τό τον περιτριγυρίζουν ήσυχα σαν αρνάκια και απολαμβάνουν θαυμάσια τη συντροφιά του.

Ι΄. Οι δήμιοί του δεν ικανοποιούνται απ' το προηγούμενο αποτέλεσμα κι έτσι τον βγάζουν απ' τον λάκκο και τον καταπλακώνουν μ' ένα μεγάλο λίθο, βέβαιοι πια πως θα τον αποτελειώσουν. Τίποτε όμως δεν πετυχαίνουνε κι αυτή τη φορά.

ΙΑ΄.Η σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μπροστά σε βωμό, όπου οι δήμιοί του τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλάμες του αναμμένα κάρβουνα. Ο Φανούριος βγαίνει και απ' αυτή τη δοκιμασία νικητής και αυτό διακρίνεται από ένα διάβολο, που έχει τη μορφή δράκου, που πετά στον αέ­ρα και κλαίει για την αποτυχία του.

ΙΒ΄.Η τελευταία σκηνή είναι το τέλος του μαρτυρίου του, με τον Φανούριο ριγμένο σ' ένα μεγάλο καμίνι να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί και να τον περιζώνουν φλό­γες και καπνοί. Ο Άγιος φαίνεται να προ­σεύχεται αδιάκοπα στον Θεό, χωρίς να εκ­φράζει κανένα παράπονο ή γογγυσμό κι έ­τσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος πέταξε στα ουράνια, γεμάτος ικανοποίηση για όσα βά­σανα υπόφερε για χάρη του Κυρίου.

3.    Το χτίσιμο του ναού

Ο Μητροπολίτης τότε του νησιού, ο Νεί­λος, όταν μελέτησε επισταμένα την ει­κόνα που βρέθηκε, αποφάνθηκε, πως ο Φα­νούριος ήταν ένας απ' τους σπουδαιότε­ρους μεγαλομάρτυρες της Πίστεώς μας. Α­μέσως έστειλε αντιπροσωπεία στον ηγεμό­να του νησιού και τον παρακαλούσε να του δώσει άδεια για ν' ανακαινίσει την εκκλησία. Όταν όμως ο ηγεμόνας αρνήθηκε, τότε ο Μητροπολίτης μετέβη ο ίδιος προσωπικά στην Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εξασφαλίσει απ' τον Σουλτάνο την άδεια που ζητούσε. Επέστρεψε σύντομα στη Ρό­δο κι αναστήλωσε το ναό ακριβώς στην πα­λιά θέση του, έξω από τα τείχη του. Ο να­ός σώζεται ως τα σήμερα και αποτελεί από τότε ιερό προσκύνημα όλων των Χριστια­νών.

 4.    Στοιχεία απ' την εύρεση της εικόνας

Βλέποντας την εικόνα του Αγίου Φανου­ρίου που βρέθηκε στη Ρόδο, εξάγουμε πολλά αξιόλογα στοιχεία που είναι τα ακό­λουθα:

•1. Σαν διαβάσουμε στην εικόνα το όνομα του Αγίου συμπεραίνομε αμέσως, πως εί­ναι ελληνικής καταγωγής.

•2.  Επίσης συμπεραίνομε πως οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς, για να του δώσουν ένα τόσο χριστιανικό όνομα.

•3. Ο νέος αυτός ακόμα θα ήταν πολύ μορ­φωμένος για να γίνει στρατιωτικός.

•4. Υπολογίζουμε ακόμα πως τα μαρτύρια του Αγίου Φανουρίου έγιναν τον β' και γ' αιώνα, όταν οι διωγμοί των χριστιανών βρί­σκονταν στο αποκορύφωμά τους.

•5. Ο Φανούριος ολοφάνερα αποδεικνύε­ται πως ήταν Μεγαλομάρτυρας απ' τα πολ­λά και φοβερά μαρτύρια που υπέφερε.

•6.  Βεβαιωνόμαστε επίσης πως ετιμάτο απ' τους πιστούς χριστιανούς απ' τα χρόνια του μαρτυρίου του σε χριστιανικούς ναούς, για να βρεθεί μάλιστα ένας τέτοιος ναός και στη Ρόδο.

•7. Απ' την απεικόνιση του Αγίου φαίνεται πως ο Φανούριος μαρτύρησε σε νεαρά ηλικία.

5.    Θαύματα του Αγίου

Ο Άγιος Φανούριος έκανε αρκετά θαύ­ματα στους πιστούς που επικαλούνται το όνομά του κι ένα απ' αυτά είναι το ακό­λουθο:

Σε μια περίοδο της ιστορικής ζωής της η Κρήτη ήταν υποδουλωμένη στους Λατίνους (1204 - 1669 μ.Χ.), που είχαν δικό τους Αρ­χιεπίσκοπο και γι' αυτό προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να παρασύρουν τους κατοίκους του νησιού στον Καθολικισμό (Παπισμό).

Έτσι οι Λατίνοι πήρανε σαν καταπιεστι­κό μέτρο ενάντια στην Ορθοδοξία να μην επιτρέπουν να χειροτονούνται ιερείς στην Κρήτη, οπότε οι Κρητικοί αναγκάζονταν να μεταβαίνουν στο νησί Τσιρίγο (Κύθηρα) για να χειροτονηθούν ιερείς από Ορθόδοξο Αρχιερέα, που έδρευε εκεί.

Κάποια εποχή λοιπόν ξεκίνησαν απ' την Κρήτη τρεις διάκονοι για το Τσιρίγο κι αφού χειροτονήθησαν εκεί ιερείς, επέστρεφαν τρι­σευτυχισμένοι στο πολύπαθο τότε απ' τη σκλαβιά νησί τους. Κατά κακή τους τύχη Αγαρηνοί πειρατές τους συνέλαβαν στο πέ­λαγος, τους μετέφεραν στη Ρόδο, όπου τους πώλησαν σε τρεις διαφορετικούς Αγαρηνούς αφέντες.

Η θέση των τριών ιερέων ήταν αξιοθρή­νητη κι όμως μια γλυκειά προσμονή ήλθε να γλυκάνει το πικρό παράπονό τους. Μάθα­νε πως στη Ρόδο ο Άγιος Φανούριος θαυματουργούσε και σ' αυτόν στήριξαν τις ελ­πίδες τους κι ολοένα προσεύχονταν και τον επικαλούνταν ο καθένας τους ξεχωριστά, για να τους λυτρώσει απ' την σκληρή αιχ­μαλωσία στους μιαρούς Αγαρηνούς.

Ζήτησε, λοιπόν, ο κάθε ιερέας, χωρίς να συνεννοηθούν μεταξύ τους, απ' τον αφέν­τη του, να του δώσει άδεια να μεταβεί στην εκκλησία για να προσκυνήσει την εικόνα του Αγίου Φανουρίου. Πήρανε κι οι τρεις τους μ' ευκολία την άδεια, προσκύνησαν μ' ευ­λάβεια την εικόνα του Αγίου βρέχοντας τη γη με τα δάκρυά τους γονατιστοί σαν προ­σεύχονταν και με όλη τη δύναμη της ψυχής τους παρακαλούσαν τον Άγιο Φανούριο να μεσολαβήσει για να γλυτώσουν πια απ' τα χέρια των Αγαρηνών.

Αφού οι ιερείς αναχώρησαν, ανακουφι­σμένοι απ' τον πόνο τους, ο Άγιος Φανού­ριος παρουσιάστηκε τη νύχτα και στους τρεις αφέντες τους και τους διέταξε να ελευ­θερώσουν τους σκλάβους ιερείς τους, δια­φορετικά θα τους τιμωρούσε σκληρά. Οι Αγαρηνοί όμως άρχοντες θεώρησαν την επέμ­βαση του Αγίου σαν κάποια μαγεία, γι' αυ­τό αλυσόδεσαν τους σκλάβους τους κι άρ­χισαν να τους βασανίζουν με χειρότερο τρό­πο. 

Την άλλη όμως νύχτα ο Άγιος Φανούριος επέμβηκε πιο αποτελεσματικά, έλυσε τους τρεις ιερείς απ' τα δεσμά τους και τους υ­ποσχέθηκε, πως θα τους ελευθέρωνε από τους Αγαρηνούς την άλλη μέρα. Φανερώ­θηκε και πάλι στους Αγαρηνούς και τους απείλησε αυτή τη φορά, πως αν δεν ελευθέρωναν το πρωί τους ιερείς, θα μεταχειρι­ζότανε σκληρά μέτρα γι' αυτούς.

Το άλλο πρωί οι Αγαρηνοί αισθάνθησαν την τιμωρία, γιατί έχασαν όλοι το φως τους και το κορμί τους έμεινε παράλυτο. Έτσι αναγκάσθησαν τότε να συμβουλευτούν τους συγγενείς τους, για να συζητήσουν το κα­κό που τους βρήκε. Όλοι δε οι άρχοντες α­ποφάσισαν να καλέσουν τους τρεις ιερείς, μήπως μπορούσαν να τους βοηθήσουν. Οι ιερείς την μόνη απάντηση που έδωσαν ήταν, πως αυτοί θα παρακαλούσαν τον Θεό τους κι Εκείνος θα αποφάσιζε.

Την τρίτη νύχτα παρουσιάστηκε πάλι ο Άγιος Φανούριος στους Αγαρηνούς και τους ανακοίνωσε πως αν δεν έστελναν οι τρεις άρχοντες γραπτώς στο ναό του τη συγκατάθεση τους για την απελευθέρωση των ιερέων, δεν θα ξανάβρισκαν πια την υ­γεία τους. Οι Αγαρηνοί τότε θέλοντας και μη έγραψαν το γράμμα που ζήτησε ο Άγιος Φανούριος και δήλωναν απερίφραστα, πως παραχωρούσαν, στους τρεις ιερείς την ελευ­θερία τους. Αυτές οι δηλώσεις τους κατατέ­θηκαν στον ιερό ναό του Αγίου. 

Πριν ακόμα επιστρέψει η αντιπροσωπεία των Αγαρηνών απ' το ναό, οι τυφλοί και παράλυτοι άπιστοι έγιναν εντελώς καλά με το θέλημα του Αγίου. Οι πλούσιοι Αγαρηνοί έδωσαν στους τρεις ιερείς όλα τα έξοδα του ταξιδιού τους κι αυτοί πριν αναχωρή­σουν κατέφυγαν στην εκκλησία, και αφού ευχαρίστησαν τον Άγιο για την απελευθέ­ρωσή τους, αντέγραψαν πιστά την εικόνα του Αγίου Φανουρίου και την πήραν στην Κρήτη, όπου την τιμούσαν κάθε χρόνο με δοξολογίες και λιτανείες.

6. Η πίτα του Αγίου Φανουρίου

Η μεγάλη τιμή που τρέφουν οι χριστιανοί στον Άγιο Φανούριο, έγινε αιτία να δημιουργηθεί στο λαό το παραδοσιακό έθιμο της πίττας του Αγίου ή καλύτερα της φανουρόπιτας.

Η πίτα συνήθως είναι μικρή και στρογ­γυλή και γίνεται από καθαρό αλεύρι, ζάχα­ρη, κανέλλα, λάδι κι αφού όλα αυτά τα υλικά ανακατευθούν, ζυμώνονται, μπαίνουν σε στρογγυλή φόρμα και η πίττα ψήνεται σε μέτρια θερμοκρασία στο φούρνο.

Η πίτα γίνεται για να φανερώσει ο Ά­γιος σε κάποιον ένα χαμένο αντικείμενο, κά­ποια δουλειά αν ένας είναι άεργος, κάποια χαμένη υπόθεση, την υγειά σε κάποιο άρ­ρωστο και άλλα παρόμοια.

Η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του στις 27 Αυγούστου.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Ήχος δ΄. Βασίλειον διάδημα

«Ουράνιον εφύμνιον εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς Αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις, ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία την ουράνιον δόξαν. ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε.»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:  ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ  ΙΔΡΥΜΑ   «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ»

Πηγή μας:

http://www.impantokratoros.gr/A6774D6F.el.aspx

Γέροντας Παΐσιος: Η ελληνική γλώσσα και η παιδεία.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

"- Γέροντα, γιατί κατήργησαν τους τόνους από την γραμματική;

- Τώρα, όπως οι άνθρωποι δεν σηκώνουν τίποτε και τα πετούν όλα, έτσι και τα γράμματα δεν σηκώνουν τίποτε, ούτε οξείες ούτε περισπωμένες! Και όπως όλοι τρέχουν, δεν βάζουν ούτε τελεία!

Βλέπω μια γλώσσα που γράφουν μερικοί! Διάβαζα σε μία μετάφραση της Καινής Διαθήκης: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου». Δεν ταιριάζει, βρε παιδί! Δεν ξεχωρίζει το ιερό από το ανίερο! Γράφουν έτσι, δήθεν για να είναι όλα ίδια, να υπάρχη ομοιομορφία στην γλώσσα. Ποιος, ακόμη και από το πιο τελευταίο χωριό, δεν θα καταλάβαινε, αν έγραφε «τον υιόν μου»;

Άκουσα μια φορά στο Άγιον Όρος σε μια ανάγνωση: «Το ψωμί και το κρασί που κάνουν την Μεταλαβιά». Δεν ταιριάζει· πως να το κάνουμε; Ποιος δεν ξέρει τι θα πη «άρτος» και «οίνος»;

- Λένε, Γέροντα, ότι θα αντικαταστήσουν το ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό.

- Άσ’ τα, δεν θα σταθούν αυτά· δεν θα σταθούν. Ευτυχώς που ο Θεός και από το στραβό και από το κακό βγάζει καλό, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι. Δεν χάθηκε η Παράδοση, η γλώσσα τότε που τα είχαν όλα σε χειρόγραφα και δεν υπήρχαν ούτε φωτοτυπικά ούτε τίποτε και θα χαθή τώρα που βγήκαν τόσα μέσα; Όχι, δεν πρόκειται να χαθή, ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι. Βλέπετε και οι Ρώσοι πρόσφυγες πως κράτησαν τα έθιμά τους!  Αυτό που τους βοήθησε ήταν που ήξεραν την ποντιακή γλώσσα. Κράτησαν έτσι την Παράδοση μέσα τους. Αλλά, παρ’ όλο που τους δόθηκε λίγη ελευθερία, έφυγαν από την Ρωσία, για να βρουν ελευθερία, γιατί και πάλι ήταν σαν ένα πουλάκι που το έβγαλαν από το κλουβί και το άφησαν μέσα στο δωμάτιο ελεύθερο. Δεν θα στενοχωριόταν και εκεί; Φαντασθήτε πως ήταν πριν οι καημένοι!

Είναι και μερικοί που πάνε να κάνουν μια νέα γλώσσα. Η ελληνική όμως γλώσσα έχει «γλώσσα» από τις πύρινες Γλώσσες της Πεντηκοστής! Το δόγμα της πίστεώς μας καμμιά γλώσσα δεν μπορεί να το αποδώση. Γι’ αυτό οικονόμησε ο Θεός και η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε από τους Εβδομήκοντα στην ελληνική γλώσσα και το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Αν δεν ξέρη Αρχαία Ελληνικά κανείς και ασχολήται με το δόγμα, μπορεί να πλανηθή. Και εμείς καταργήσαμε τα Αρχαία από τα σχολεία! Μετά από λίγο θα έρχωνται Γερμανοί να διδάσκουν Αρχαία στα δικά μας Πανεπιστήμια. Τότε θα καταλάβουν οι δικοί μας την αξία που έχουν τα Αρχαία Ελληνικά, αφού πρώτα γίνουν ρεζίλι, και θα πουν: «Για δες η Εκκλησία που κρατούσε τα Αρχαία»!

Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! Παλιά είχαμε την φιλοσοφία. Η Αγία Αικατερίνη με βάση την φιλοσοφία αποστόμωσε τους φιλοσόφους. Οι φιλόσοφοι ετοίμασαν τον δρόμο για τον Χριστιανισμό. Το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα ελληνικά και διαδόθηκε στον κόσμο. Μετά οι Έλληνες προχώρησαν να φωτίσουν και τους Σλαύους. 

Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχη η Ελλάδα. «Μας κάνει κακό, λένε. Πρέπει να την εξαφανίσουμε»."

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Α΄ ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ - ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Πηγή μας:

http://www.vimaorthodoxias.gr/didaches/geronta-paisiou/item/86108-gerontas-paisios-i-elliniki-glossa-kai-i-paideia

Τι συμβολίζει ο Σταυρός που κάνουμε;

Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

"Σύμφωνα με τον σπουδαίο δάσκαλο της χριστιανικής ζωής Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό (18ος-19ος αιώνας), ο σταυρός περιέχει τους εξής συμβολισμούς.

•   Αγγίζουμε στο μέτωπο: ο Χριστός, ως Θεός, βρισκόταν στον ουρανό.

• Κατεβαίνουμε στην κοιλιά μας: από τον ουρανό, ο Κύριος έγινε άνθρωπος και μπήκε στη μήτρα της Θεοτόκου (της Παναγίας).

• Υψωνόμαστε στους ώμους μας: παρακαλούμε τον Θεό να μάς τοποθετήσει «στα δεξιά Του» (στον παράδεισο) κι όχι «στ᾽ αριστερά» (στην κόλαση), σύμφωνα με την περιγραφή της Δευτέρας Παρουσίας, που κάνει ο ίδιος ο Χριστός στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο 25.

Τα τρία ενωμένα δάχτυλά μας συμβολίζουν την Αγία Τριάδα, ενώ τα άλλα δύο συμβολίζουν ότι ο Χριστός είναι και Θεός και άνθρωπος.

Για ποιους λόγους κάνουμε το σταυρό μας;

Κάνουμε το σταυρό μας για τρεις λόγους:

α. Έτσι αναγνωρίζουμε φανερά ότι είμαστε μαθητές του Χριστού, ο οποίος σταυρώθηκε για τη σωτηρία των ανθρώπων.

β. Υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι, όπως ο Κύριος θυσιάστηκε στο σταυρό, έτσι κι εμείς πρέπει να θυσιάζουμε το συμφέρον μας, το χρόνο μας ή κομμάτια από τη ζωή μας (μέχρι και την ίδια τη ζωή μας) για τους συνανθρώπους μας.

γ. Η πείρα των αιώνων έχει αποδείξει ότι το σημείο του σταυρού λειτουργεί ως ισχυρό φυλαχτό, που προστατεύει τους ανθρώπους από τις επιρροές των πνευματικών τους εχθρών (δαιμόνων), καθώς και από άλλους κινδύνους που πιθανόν να τους απειλούν. Αυτό συμβαίνει, γιατί, κάνοντας το σταυρό μας, επικαλούμαστε το σταυρωμένο Θεό μας (το Θεάνθρωπο Ιησού) και ζητάμε τη βοήθεια και την προστασία Του.

Το να διακηρύξουμε δημόσια ότι πιστεύουμε στο Χριστό (όπως γίνεται όταν κάνουμε το σταυρό μας) δεν είναι σωστό να γίνεται εγωιστικά ή υποκριτικά, αλλά ταπεινά, σεμνά και με αγάπη προς τους συνανθρώπους μας και συγχώρεση προς τους εχθρούς μας. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Ιησού, καλό είναι να μην επιδεικνύουμε, αλλά και να μην κρύβουμε την πίστη μας. Είπε: «Όποιος με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος όμως με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου» (Ματθ. 10, 32-33).

Τα λόγια αυτά του Ιησού φαίνονται «σκληρά», αλλά ο Κύριος δεν είναι σκληρός. Αντίθετα, είναι ταπεινός και ειρηνικός. Τα λέει όμως για να μας παρακινήσει να Του ανοίξουμε την καρδιά μας και να ενωθούμε μ’ Αυτόν – σ’ αυτό θα μας βοηθήσει το να παραδεχτούμε δημόσια την πίστη μας."

archangelosmichail.gr

Πηγή μας: http://www.pentapostagma.gr/2016/08/%cf%84%ce%b9-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5.html#ixzz4IG7zUnsm